Nee, Star Wars The Bad Batch is echt niet kinderachtig

Zo’n drie jaar geleden begon op May the Fourth Star Wars: The Bad Batch. Binnenkort houdt de serie er definitief mee op, na drie ijzersterke seizoenen. Het lijkt alleen alsof The Bad Batch (en andere animatieseries) compleet genegeerd worden door veel fans.

Star Wars is nu ruim 10 jaar eigendom van Disney en in die periode is de hoeveelheid films en series die fans te zien krijgen enorm toegenomen. Met zoveel aanbod is niet alles even goed en kan ook niet alles voor iedereen zijn. Dat is prima, grote franchises zijn een soort buffet, waarvan je natuurlijk nooit alles lekker kan vinden.

Maar het lijkt af en toe alsof er een deel van het buffet is waar een grote groep fans niet eens van wil proeven. Kijkcijfers van Disney+-series zijn lastig te achterhalen, maar als je een blik werpt op de (vaak vermoeiende) online discussie over Star Wars, gaat het bijna altijd over live-action films en series en zelden over animatie. Het lijkt alsof een groep kijkers niets wil weten van animatie.

Het is natuurlijk niet nieuw en zeker ook niet uniek aan Star Wars dat animatie wat minder serieus wordt genomen. Aan elke live-action versie van bijvoorbeeld One Piece of Avatar: The Last Airbender hangt een soort luchtje. Een luchtje dat ruikt naar volwassenen die een verhaal niet serieus nemen als het niet live-action is. “Animatie is voor kinderen” is een stereotype dat nog lang niet weg is.

Maar het is ook een stereotype dat volkomen onterecht is. Je hoort bijvoorbeeld veel dat Andor de beste Star Wars is die onder Disney is gemaakt. Daar valt weinig tegenin te brengen: de drukkende sfeer, de onthullingen over wat een gruwelijke machine het Empire is en de fantastisch geschreven personages maken het één van de hoogstandjes van Disney+.

Maar veel van waar Andor voor geprezen wordt, is al geruime tijd te vinden in The Bad Batch. Geregeld laat deze serie een wreed Empire zien, dat zich in publiek nobel voordoet, maar achter de schermen van complotten en duistere zaakjes aan elkaar hangt. Ook hier zien we personages die zich het liefst aan het gevecht zouden onttrekken, maar er toch steeds in verwikkeld raken.

Dat wil niet zeggen dat The Bad Batch helemaal niet voor kinderen is. Het is waar dat animatie ook in Star Wars vaak voor een wat jonger publiek is. Maar het idee dat een volwassene er niets uit kan halen is absurd.

Wat het voor kinderen maakt is niet dat het inhoudelijk minder goed is, maar dat het misschien net iets minder complex gebracht wordt. Dat er wat meer humor in zit dan in bijvoorbeeld Andor. Maar weet je waar ook meer humor en minder complexiteit in zit dan in Andor? De originele Star Wars-trilogie, waarvan George Lucas altijd heeft volgehouden dat hij in de eerste plaats voor kinderen is.

Veel Star Wars-fans lijken zich blind te staren op live-action en een bepaalde volwassenheid die ze blijkbaar willen zien in Star Wars. Maar er ligt geen harde grens tussen volwassen en kinderachtig en live-action en animatie. Wie zo’n grens ziet is misschien meer bezig met een angst om zelf kinderachtig gevonden te worden dan met de werkelijke kwaliteiten van een film of serie.

The Bad Batch loopt op zijn einde en het heeft er geen enkele schijn van dat de serie ineens op het laatste moment een slechte kant op gaat. Het is niet te laat om de serie een kans te geven. Er zijn bovendien nog veel meer fantastische verhalen te vinden in animatie, dus als je iets ziet in The Bad Batch, kijk vooral verder naar bijvoorbeeld The Clone Wars of Rebels.

Echt, de animatieseries zijn niet kinderachtig. In 2018, toen de halve wereld kibbelde over The Last Jedi, zette Star Wars Rebels een aantal fantastische afleveringen neer over het verlies van een hoofdpersoon en de rouw van de rest van het team. Wie was er toen kinderachtig bezig?