The Witcher 2: Assassins of Kings Review

Een role-playing game realistisch maken is heel moeilijk. Realistisch in de zin dat al je verschillende keuzes daadwerkelijk verschillende uitkomsten hebben. In meerdere RPG’s zien we dat wel terug, maar het kan beter, aldus ontwikkelaar CD Projekt. Met The Witcher 2: Assassins of Kings wil het bedrijf aantonen dat het RPG-genre naar een hoger niveau getild kan worden. Ben je al nieuwsgierig?

Vast wel. Wellicht heb je de voorganger The Witcher uit 2007 nog in het achterhoofd. Een zeer aardige RPG die bij vele liefhebbers in de smaak viel. Een groot commercieel succes werd het echter niet, maar met deel twee moet daar verandering in komen. Het is eigenlijk te vaak gezegd door vele ontwikkelaars, dat er met ‘deel zoveel’ verandering zal komen. Dat het spel dan wél top wordt. Voel je de bui hangen? Geen zorgen, dat hoeft niet.

Geralt lijdt aan alzheimer light
Geralt, de hoofdpersoon uit The Witcher, staat in het tweede deel opnieuw in de spotlights. Mocht je overigens een savegame van deel één op je PC hebben staan, dan kun je deze gebruiken voor The Witcher 2. Keuzes uit het eerste deel zullen invloed hebben op de gebeurtenissen in deel twee. Maar het is geen schande als je geen savegame hebt, want het is ook weer niet zo dat je dan een totaal ander verhaal volgt.

Aangezien niet heel erg veel mensen het eerste deel hebben gespeeld, heeft CD Projekt ervoor gezorgd dat het verhaal in The Witcher 2: Assassins of Kings makkelijk door nieuweling gevolgd kan worden. Maar het spel begint wel onmiddellijk na de gebeurtenissen uit het eerste deel. Opnieuw zul je werken voor King Foltest. Maar voor hoe lang? Het is namelijk de koning die, net als Geralt, ook een moordpoging van een onbekende moordenaar heeft overleefd. Deze sluipmoordenaar, genaamd de Kingslayer, zal een zeer grote rol in het spel spelen. Net als Vernon Roche, een nieuw personage in de franchise. Hij is afkomstig uit het Temerian leger en in naam van King Foltest krijgt hij de taak om de verwarde Geralt te helpen.

Mensen die al bekend zijn met het spel, zullen wel weten dat de verwarde Geralt met veel geheugenverlies kampt. Gelukkig laat deel twee gedeeltelijk zien hoe dat tot stand is gekomen en dat zijn zoektocht naar de verloren herinnering een hele belangrijke is. Gaandeweg komt Geralt meer en meer te weten, en je zult steeds meer het verhaal achter The Witcher begrijpen. Een nadeel is wel dat vooral in het begin de nieuwelingen totaal niet weten met wat voor game ze aan het spelen zijn. Er zijn veel vragen. Hoe komt zus, hoe komt zo? Pas na geruime tijd spelen krijg je een beetje door hoe het verhaal precies in elkaar zit en waar je in hemelsnaam bent beland. Vaak genoeg zul je verschillende sites op het internet afspeuren hoe het verhaal nou precies in elkaar zit als je alles wilt volgen.

Plotwendingen
Eigenlijk is dat ook de kunst van The Witcher 2. Je moet je namelijk enorm in het verhaal verdiepen. Het is een beetje herkenbaar. Het is een beetje hetzelfde als bij Dragon Age 2, waar je soms ook even naar de Wiki pagina van het spel gaat om te checken wie dat ene personage nou precies bedoelde met die ene koning. Dat soort dingen. Je blijft opletten. Je blijft goed luisteren. Dialogen spelen namelijk een zeer grote rol in het spel, want elke keuze die je maakt heeft een grote invloed op het verdere verloop.

Het klinkt misschien wel overdreven, maar probeer het zelf. Ga twee keer het spel spelen, maar zeg dan wel verschillende dingen in gesprekken met anderen. Je komt er dan vanzelf achter. Een goed voorbeeld is dit: in het begin krijg je de taak om verrader Aryan La Valette te vermoorden. Eenmaal gevonden krijg je de kans om hem te sparen of hem te vermoorden. Als je hem spaart, dan heb je daar later wellicht profijt van. Als je hem vermoordt, dan kan er later iets anders gebeuren. Wraak van anderen? Wellicht. Je zult opnieuw denken: dit is net als Dragon Age 2. Maar nee, het gaat echt veel dieper. Letterlijk één verkeerde opmerking tegenover een bloedmooie vrouw kan de figuurlijke druppel zijn. Geen kans meer om het goed te maken. Geen kans op een nacht waar Guus Meeuwis geen eens een liedje over durft te zingen.

TETTEN TETTEN TETTEN!!!!
Als je een beetje een vlotte prater bent, dan krijg je iets te zien waar Guus Meeuwis inderdaad geen liedjes over zing. Tieten. Tetten. Ja, The Witcher 2 gaat daar ver mee. Realistische tieten. Of je er opgewonden van wordt? Welnee, maar het is wel mooi. Mooi in de zin van dat het romantisch overkomt. Net als bij vele arthouse en echte goede films, waar je geniet van de seks in plaats van dat het je opwindt. Ook in The Witcher 2 heeft de seks dat doel. Het is op een manier in de game verwerkt dat we nog niet ieder hebben gezien. Vaak voelen seksscènes in games goedkoop aan, maar niet hier. Het voegt iets toe aan de beleving van de speler. Eerlijk gezegd voel je ook trots als het je gelukt is om die ene dame in bed te hebben gekregen. Want ja, later kun je veel profijt aan haar hebben zodra je verder in het spel komt. En de tieten? Mooi vormgegeven. Net als het schaamhaar. Mooi.

Heerlijke gevechten
Ontwikkelaar CD Projekt beweerde dat de gameplay van The Witcher 2: Assassins of Kings zeer uitgebreid zal zijn. Dat is het ook wel, maar niet zo erg dat je niet weet waar je moet beginnen. Als je het wat simpel wilt houden, dan is dat ook mogelijk. Dan zet je de game op easy en laat je lekker al die uitgebreide opties links liggen en begin je te hakken. Geralt heeft hiervoor de beschikking over twee wapens. Een longsword, eentje die je het beste kunt gebruiken tegen menselijke vijanden, en de silversword, een zwaard dat juist handig is tegen niet-menselijke vijanden.

Het gaat kinderlijk eenvoudig, om de vijanden te vermoorden. De besturing is goed, maar soms raak je het overzicht kwijt. En soms zit je te knoeien met het richten en zwaait Geralt zijn zwaard in de lucht. De vijand zal er vreemd van opkijken. Dat doen ze vaak, aangezien de tegenstanders niet al te slim zijn. Klinkt als een minpunt, maar denk eens na: een extreem getrainde witcher tegenover twee sullige soldaten. Ja, dan is het gewoon makkelijk. Wacht maar tot je bij de ‘big deal’ komt. Dan zul je anders piepen. En als je niet de makkelijke uitweg hebt gekozen, zul je toch echt van die uitgebreide opties gebruik moeten maken, om te zorgen dat je wapens sterk genoeg zijn.

De mensen die van het uitgebreide houden, kunnen ook van andere dingen genieten. Zo heb je signs. Vijf signs. Vijf elementen die je kunt toepassen op je gevechten en dergelijke. Er is de Axii sign, die je tijdens gesprekken kunt gebruiken, om bijvoorbeeld diegene te overtuigen om jou te helpen. Of wat dacht je van de Yrden sign, waarmee je op de grond een magische val kunt plaatsen. Daarnaast kun je deze signs verbeteren met behulp van het talentenmenu, iets wat je bij vele RPG’s tegenkomt. Als je qua level omhoog gaat, krijg je punten die je vervolgens kunt spenderen aan je talenten. Dat je gezondheid beter wordt, of dat je zwaard sterker wordt. Dat soort dingen.

Bugs
Helaas zijn er net als in het eerste deel ook aardig wat glitches en bugs in The Witcher 2 aanwezig. Het zijn niet van die hele grote, waardoor je het spel helemaal overnieuw moet spelen. Nee, dat niet. Maar het is toch jammer om te zien dat sommige gedeeltes van het spel niet haarfijn uitgewerkt zijn. Dat er bijvoorbeeld dingen missen of dat je ineens in de zee staat en plots weer in een huis. Daarnaast kun je ook nog wel eens vast lopen in een rots. Het gebeurt niet zo heel vaak dat je vast komt te zitten, maar frustrerend is het wel. Maar ach, een uitgebreide game als The Witcher 2 moet je dat vergeven.

Bloedmooi
Dan over naar iets heel anders. De graphics. Bloedmooi. Niet alleen de borsten van een bloedmooie dame, maar het spel zelf ook. Al gelijk als je aan het spel bent begonnen, geniet je intens van de omgevingen. De prachtige bergen, de prachtige gebouwen, de gedetailleerde personages. Zelfs ontwikkelaar Crytek van Crysis kan daar jaloers op zijn. The Witcher 2: Assassins of Kings toont hiermee aan dat de PC toch echt het meest krachtige gameplatform is. Sorry, maar objectief gezien is dat gewoon zo. Je moet wel een ijzersterke PC hebben om maximaal van de beelden te genieten en toepasselijk genaamde grafische opties als übersampling te kunnen draaien. Maar ook een gemiddelde computer is genoeg. Je ziet het ook in de gevechten. Het beeld vervaagt als je snel om je heen kijkt. Dat je even het overzicht verliest. Het typeert het realisme van The Witcher 2. Het is levendig. De graphics bewijzen dat het zeer levendig is.

Kopen die handel
Het is niet vaak voorgekomen dat een recensent een consument smeekt om een spel te kopen. In dit geval dus wel - als je wilt direct bij de ontwikkelaar. Weliswaar zijn er een aantal slordigheden in het spel te verkennen, maar neem dit alsjeblieft voor lief. The Witcher 2: Assassins of Kings neemt het RPG-genre naar een hoger niveau. Het is het bewijs dat role-playing games nog beter kunnen. De top is momenteel dit spel. De totaal verschillende plotwendingen en de invloedrijke keuzes die je moet maken: daar doe je het voor. De liefhebber ziet dit als een waar orakel, maar ga vooral zonder hoge verwachtingen dit spel spelen. Dan zul je écht genieten. En dat is het mooiste gevoel wat je tijdens het gamen kunt hebben.