PROTOTYPE 2 Review

‘PROTOTYPE 2 wordt de game die PROTOTYPE had moeten zijn’. Zomaar een citaat uit onze laatste impressie over Radical Entertainment’s chaotische sandbox-titel. De opvolger maakte tijdens ons bezoekje aan uitgever Activision indruk dankzij het fenomenale hak- en snijwerk, het bruisende Manhattan en de side-quests waarin nu meer variatie lijkt te zitten. Afgelopen week viel de volledige game bij XGN op de deurmat. De hamvraag is nu: blijft PROTOTYPE 2 op de lange termijn nog zo leuk en zo indrukwekkend?

PROTOTYPE 2 begint sterk. Door middel van aangrijpende tussenfilmpjes – die duidelijk door Sin City werden beïnvloed – raak je direct betrokken bij wat er speelt. In de game staat James Heller centraal, een Amerikaanse militair die na zijn dienst in het Midden-Oosten hoort dat zijn vrouw en dochter zijn vermoord door het Blacklight-virus. Dit virus – dezelfde uit het origineel – verandert New York in een levende hel dat barst van geïnfecteerden, gemuteerde beesten en zwaar bewapende monsters. Volgens Heller zijn Alex Mercer, de hoofdpersoon van het eerste deel, en de duistere organisatie Blackwatch, verantwoordelijk voor de verspreiding van het virus. Een kat-en muisspel begint.

Wraak voert de boventoon in bovenstaand synopsis. Heller is kwaad, gefrustreerd, en slacht doelwit na doelwit af om dichterbij zijn doel te komen. Tientallen personages scheuren voorbij, al wordt niet echt duidelijk wat voor een rol zij in het verhaal spelen. Daarvoor springen de schrijvers van Radical Entertainment zo vaak van de hak op de tak dat je werkelijk geen flauw benul hebt waarom je de dingen doet die je moet doen. De ontwikkelaar heeft wat dat betreft nog niet geleerd van zijn fouten in het origineel. Alsmede de hoofdpersoon, die wellicht nog irritanter is dan Alex Mercer. Door zijn ridicule one-liners, zijn constante gevloek en zijn gebrek aan emotie komt het niet echt op ons over dat hij pas zijn vrouw en kind heeft verloren.

Indrukwekkend vechtsysteem
Kortom fungeren de vele vijanden van Heller louter als lijmmiddel voor de verschillende missies, die trouwens ook niet echt uitblinken in originaliteit en diversiteit. In de meeste gevallen moet je een Blackwatch-basis binnendringen en daar iemands DNA opslurken, een voorwerp stelen of je klauwen opentrekken voor een stevig portie vechten. Bij de optionele missies – die je belonen met nieuwe krachten en upgrades – is het niet veel anders. In onze impressie schreven we dat Radical Entertainment meer afwisseling in de side-quests had gebracht, maar uiteindelijk valt ook dat echt reuze mee.

Desondanks blijft PROTOTYPE 2 fris, interessant en een genot om te spelen door constant nieuwe toevoegingen en gave baasgevechten. Wat de krachten betreft borduurt dit vervolg verder op de fundamentele basis van het eerste deel. Ze zijn nu nog krachtiger, nog bloederiger en worden nog spectaculairder in beeld gebracht. Bijvoorbeeld de 'Tendrill'-kracht, waarmee Heller lange, vlijmscherpe draden gebruikt om personen uiteen te trekken. Ook voertuigen zijn niet veilig in de buurt van Heller. Op fraaie wijze schopt de militair helikopters uit de lucht, trekt de rotor ervan af en gebruikt het als wapen om daar mutanten mee te verslinden.

Matige camera en besturing
Zoals gezegd is de actie groots, zonder dat daarvoor aan techniek wordt ingeboet. Hoeveel tanks, helikopters en ander gespuis je ook op je af krijgt geschoten, de framerate blijft mooi stabiel. Wat dat betreft is PROTOTYPE 2 een technische hoogvlieger in het genre, als je kijkt naar titels als Saints Row: The Third en Grand Theft Auto IV die daarin beduidend minder scoren. Keerzijde van de medaille is dat Radical Entertainment hierdoor minder aandacht nam voor de besturing en het camerawerk. Vooral als je je wilt focussen op één vijand schiet de game door schokkerige beelden op beide fronten tekort.

Gelukkig maakt het uitmuntende vechtsysteem veel goed in PROTOTYPE 2. Het is geen hersenloze hack ‘n-slasher als misschien doet vermoeden. Nee, je moet juist goed en tactisch nadenken hoe je een bepaalde vijand gaat omleggen. Een tank aanvallen met je klauwen is dom, maar erop springen en zijn raketten eraf rukken en hem daarmee kapotschieten heeft al veel meer effect. Verder maakt de game kundig gebruik van een ontwijk- en countersysteem, dat volstrekt nodig is om de gevechten met (eind)bazen tot een goed einde te brengen. De slimme kunstmatige intelligentie van deze vijanden is er hierbij één die in positieve zin opvalt.

Zwakke AI en graphics
De Blackwatch-soldaten daarentegen zijn werkelijk waar te stom voor woorden. Het maakt ze kennelijk geen donder uit of een buurman door Heller zijn klauwen wordt verslonden en vervolgens wordt geabsorbeerd. Nee, hij kijkt je slechts vragend aan en loopt vervolgens vrolijker verder. Diezelfde stupide momenten kent PROTOTYPE 2 meer. Zo kijken ze bijvoorbeeld niet raar op als jij van een paar honderd meter met iemand in je armen naar beneden dondert. In plaats van direct alarm te slaan bestraft de game je roekeloze handelingen niet, maar lijkt het ze juist te stimuleren.

Ook de tegenvallende uitstraling morrelen aan de spelervaring. Waar we in onze impressie nog overtuigd waren van de grafische kracht van PROTOTYPE 2, nemen we die woorden weer terug. Radical Entertainment lijkt het grafische aspect naar beneden te hebben geschroefd, om zo zeker te zijn van een vloeiende framerate. Dat is bewonderenswaardig, al blijft het eeuwig zonde daar de game er in een vroeger stadium veel strakker en scherper voor de dag kwam. Het is nu niet lelijk, maar van het indrukwekkende kleurenpalet en het mooie bloed is nu weinig over. Dat is cruciaal, omdat de drie zones in New York (groen, rood en geel) nu geen eigen identiteit meer uitstralen.

Vermakelijk, maar niet baanbrekend
PROTOTYPE 2 is een verbetering op het origineel, maar daar is alles ook mee gezegd. Op voorhand leek Radical Entertainment één van de grootste titels van 2012 in huis te hebben, maar achteraf gezien was dat een te voorbarige conclusie. Zo overtuigt het verhaal weer niet, ontbreekt er intelligentie, vallen de graphics bij nader inzien tegen en is hoofdpersoon Heller toch niet zo’n baddass als gedacht. Het vette vechtsysteem, de leuke, frisse upgrades en de speeltuin die Manhattan heet zorgen er eigenlijk voor dat PROTOTYPE 2 nog een alleraardigst cijfer krijgt.