Life is Strange 2 Review - Wolf Brothers tot het einde

De episodische reis van Sean en Daniel in Life is Strange 2 zit erop. Dat betekent niet alleen dat hun verhaal afgerond is met de vijfde aflevering, maar ook dat de complete edition uit is en dat het tijd is voor een blik op het geheel. Hebben wij van alle hoofdstukken in deze serie genoten of zat er ergens een dipje in de symfonie van DONTNOD?

Life is Strange 2 trapt af met de familie Diaz. In de garage wordt door vaderlief druk aan een auto geknutseld, terwijl de jongste telg Daniel boos op zijn kamer zit. Sean is intussen druk bezig met voorbereidingen voor een feestje later op de avond. Een feestje waar hij nooit aan zal komen.

Als Sean namelijk op een gegeven moment naar buiten kijkt, ziet hij hoe Daniel gepest wordt door de etterbak van een buurjongen. De situatie escaleert enorm en Sean besluit te gaan kijken waar de ophef over gaat. Om de situatie erger te maken komt er net op dat moment ook nog een agent kijken. Sean probeert de situatie te ontmantelen, maar het is te laat en de boel ontploft.

De momenten die volgen zijn behoorlijk heftig. En datzelfde geldt voor de gevolgen. Je zit in het begin van de game dan ook al snel op het puntje van je stoel met open mond te kijken. Wat er zich precies in die momenten voltrekt vertellen we je niet, maar het zorgt er in ieder geval voor dat de heren geen andere keuze zien dan te vluchten richting de Mexicaanse grens. Het is het begin van een reis die jou als speler mee zal nemen door vijf episodes van elk ongeveer drie uur.

De afleveringen van Life is Strange 2 zijn als Merci chocolaatjes. Ze zijn even groot en zitten samen in een doos, maar telkens is er een ander smaakje in de verpakking te vinden. In de game komt dat tot uiting in de vorm van thema's en vraagstukken die Sean en Daniels reis op dat moment kenmerken. Denk aan positieve dingen als familie en vriendschap, maar ook aan wat meer beladen thema's als eenzaamheid, racisme en verlies.

De afleveringen zijn steeds anders van opzet waardoor de game je interesse vast blijft houden. De rode draad hierbij blijft de band tussen de broers en de reis die ze moeten maken. Jammer genoeg is die reis niet altijd even interessant. De game begint erg sterk in aflevering 1 'Roads' en weet met de tweede aflevering getiteld 'Rules' een stijgende lijn aan te houden. Jammer genoeg kakt het verhaal in aflevering 3 'Wastelands' flink in als de jongens ineens moeten werken en er niet veel meer dan dit gebeurt.

Ironisch genoeg is in deze aflevering de cliffhanger het grootst, waardoor je toch smacht naar het volgende dat de heren mee gaan maken. Met 'Faith' wordt uiteindelijk op een unieke manier de eindsprint naar het slotstuk 'Wolves' ingezet. In deze laatste episode zullen jouw keuzes hun vruchten afwerpen en zullen alle lijnen bij elkaar komen om een van de zeven conclusies te vormen. Tot welk scenario jouw keuzes leiden is daarvoor nog maar de vraag.

Je keuzes zijn in Life is Strange 2 bepalen namelijk de toon die gezet wordt. Het is kenmerkend voor de franchise die dit recept eerder al gebruikte in Life is Strange en Before the Storm. Tijdens dialogen en acties krijg je veel kleine en onbenullige keuzes voorgeschoteld die ogenschijnlijk geen impact hebben. Daarnaast krijg je sleutelmomenten in de game, waarvan je zeker weet dat er een wending op volgt, afhankelijk van jouw keuze. Alleen komt dat gevolg niet altijd voorbij voor je gevoel.

Het recept uit de eerdere games is daarmee wat aangepast voor dit tweede deel. Niet iedere keuze heeft namelijk direct een duidelijke consequentie. In eerdere delen zag je dan duidelijk dat iemand je keuze zou onthouden en merkte je al snel de gevolgen, maar nu is het vaak maar afwachten wat je keuze doet. Dit komt vooral omdat je beslissingen met name effect hebben op een persoon: Daniel. Je morele kompas maakt dan ook overuren als je weer eens Daniel, de jongste van van de 'Wolf Brothers', moet begeleiden in iets.

Dit wordt versterkt door het feit dat Daniel bijzondere telekinetische krachten heeft. Hij wil die krachten ontdekken en natuurlijk wil jij dat ook. Maar of het zomaar kan is telkens de vraag. Soms zeg je ja en soms moet je nee zeggen. Daarbij moet je rekening houden met de andere karakters in de game. Dit alles zorgt er soms voor dat de relatie tussen de broers onstabiel is.

Daniel trekt soms dan ook zijn eigen plan en datzelfde geldt voor jou. DONTNOD geeft je die vrijheid jammer genoeg maar ten dele, want als je bepaalde acties voltooit gaat de game simpelweg verder met het verhaal. Zelfs als er nog tig andere dingen te doen zijn zoals met mensen praten, tekenen, de omgeving ontdekken of de vele collectibles verzamelen.

Hoewel dat enerzijds jammer is, zet het je wel aan om episodes opnieuw te spelen nadat je ze afgerond hebt. Life is Strange 2 is door zijn vele eindes sowieso een game die je meer dan eens wil spelen, maar DONTNOD biedt met de speciale Collectible modus een goede manier om zonder je gemaakte keuzes te beïnvloeden op jacht te gaan naar de vele verzamelobjecten in de game. Het is op die manier ook mogelijk om de vele interessante karakters alsnog te spreken.

Het avontuur van Sean en Daniel is er een dat je urenlang blijft vermaken en genoeg om te doen biedt. Al moet er gezegd worden dat het verhaal niet altijd evenveel impact maakt. Het constant hoge niveau uit het eerste deel wordt dan ook niet gehaald in dit tweede deel.

Daarnaast wordt er aan sommige elementen net wat te weinig aandacht geschonken. Het zijn gelukkig slechts kleine dingen die de pret niet drukken, maar net even die kers op de taart doen ontbreken. DONTNOD heeft een waardige opvolger van de eerste twee games neergezet, maar wel een die op plek drie binnenkomt.