Call of Duty: Black Ops II - Revolution DLC Review

Review
maandag, 11 februari 2013 om 14:00
xgn google image
Al jarenlang staat Call of Duty bekend als dé shooter van deze generatie. Miljoenen mensen schaffen elk jaar weer een exemplaar van het nieuwste deel aan, en Call of Duty: Black Ops II zet die stijgende lijn door. De game verbreekt record na record en Treyarch mag dan ook spreken van een geslaagde game. Nu komt de ontwikkelaar met het eerste pakket aan DLC voor zijn grootste entertainment product tot nu toe. Weet Treyarch de positieve lijn door te zetten?
Als je Treyarch mag geloven, valt er heel wat te bespreken. Een titel als Revolution brengt nou eenmaal verwachtingen met zich mee. Wat wel duidelijk is, is dat Teryarch zijn uiterste best heeft gedaan om een complete DLC af te leveren. Zodra je de uitbreiding in huis haalt kun je namelijk niet alleen aan de slag met vier nieuwe multiplayermappen en een zombiemap, maar is er ook een nieuwe modus voor zombies toegevoegd en je kunt rondrennen met een nieuw wapen.
De kern
De multiplayer blijft de kern van de franchise, dus de multiplayermappen komen als eerste aan bod. Voor Revolution zijn weer een aantal leuke locaties uitgekozen om vervolgens om te dopen tot schietterrein. Wat te denken van Les Alpes. Het ski-resort was eens het oord voor de skiënde medemens, maar nu staat het centraal voor flink wat rondvliegend lood. Het is de eerste sneeuwmap in de game en de midden- tot langeafstandsgevechten zijn cruciaal.
Ook de interactie is terug van weggeweest. In de eerste Black Ops was er al interactie mogelijk met de mappen. Denk hierbij aan deuren die opengemaakt kunnen worden of raketten die je levend kunnen roosteren. In Downhill, zoals de sneeuwmap genoemd wordt, zijn de gondels levensgevaarlijk. Wanneer je door deze gevaarten geschept wordt, leg je het loodje en is het voorbij. Hierdoor moet je dus niet alleen op je tegenstander, maar ook op je omgeving letten.
Zwemles
Een andere map die op je zenuwen zal werken is Hydro. Voor deze map is een grote stuwdam gekozen en eens in de zoveel tijd wordt er wat water gedumpt. Wanneer het water eraan komt, zorg er dan voor dat je niet op de verkeerde plek staat. Anders wordt je namelijk zonder pardon de afgrond ingetrokken, wat geen pretje is. Ook op deze map is lange afstand de standaard. Er zijn echter een aantal gangetjes die close quarter gevechten aanspoort. De map ziet er degelijk uit, maar al het beton maakt het wel wat kleurloos. Hydro kan dan ook aangekaart worden als de mindere in de DLC.
Als je een echte fan bent van submachine guns, dan is Grind ideaal voor je. Deze map brengt je naar Californië en plaatst je op een skatepark. Het park is wat kleiner opgezet en de halfpipes zorgen ervoor dat de looppaden smal en gevaarlijk zijn. Er zijn opvallend weinig scherpe hoeken aanwezig, dus dekking zoeken wordt extra moeilijk gemaakt. Het kleurenpalet dat is gebruikt heeft een frisse uitstraling en laat het zonlicht op de banen schijnen. Je wordt bijna vrolijk van het schijnende zonnetje, als je het weer hier in Nederland even vergeet.
Zandhappen
De laatste map in het rijtje is Mirage. Hiervoor reis je af naar de Gobiwoestijn. Het eens zo luxe resort dat zich daar had gevestigd is helemaal onder het zand begraven en dit maakt het een perfecte plek om wat schietwedstrijden te houden. De map heeft een klein verticaal tintje, vanwege de twee verdiepingen die bijna overal te vinden zijn. De map schiet met alle soorten wapens lekker weg en ziet er ook nog eens super uit. Weer een map die dus aan het lijstje van leuke mappen toegevoegd kan worden.
Dan misschien wel het pronkstuk van de DLC, de Peacekeeper. Dit geweer is een hybride tussen een assault rifle en een submachine gun, en heeft het beste van beiden. De recoil ligt wat lager dan bij SMG’s en de rate of fire weer iets hoger dan bij assault rifles. Wanneer je het wapen voor het eerst gebruikt zul je zeker even moeten wennen. Na een tijdje speelt hij echter lekker weg. Toch krijg je nooit het gevoel dat hij té sterk is. Daarvoor is hij op sommige punten nog te zwak. Een goed staaltje balanceren van Treyarch dus.
Ondode bende
Naast de multiplayer zijn ook de zombies terug van weggeweest. Met een nieuwe map – die vol zit met geheimen – en een nieuwe gamemodus is de zombiefan meer verwend dan ooit tevoren.
Turned is een nieuwe modus die speelbaar is op de originele zombiemap van Black Ops II, namelijk Green Run. In deze modus kun je met maximaal vier spelers tegen elkaar strijden. Eén speler is een overlevende en de andere drie zijn zombies. De overlevende moet de zombies van zich afhouden en de zombies moeten de overlevende te pakken zien te krijgen, want dan veranderen zij in de overlevende. Degene die ’t het langst volhoud als overlevende krijgt de meeste punten en wint.
De modus is leuk bedacht, maar er ontbreekt toch hier en daar wat. Zo kun je maar op één vaste locatie spelen, namelijk het restaurant, ook zijn en maar twee soorten loadouts te kiezen. De diversiteit aan wapens is dus minimaal en hierdoor wordt Turned vrij snel eentonig. Het is leuk voor een paar keer, maar daarna laat je deze modus aan je voorbij gaan.
Rijzende doden
De nieuwe map genaamd Die Rise doet het daarentegen een stuk beter. De map speelt zich bovenop een omgevallen volkenkrabber in China af. Verticale gameplay staat centraal en middels diverse liften kun je van verdieping naar verdieping gaan. De perk machines staan in deze liften en vaak is het dan ook een kleine puzzel om de juiste perk te vinden.
Verder kun je aan de slag met een nieuw wonder wapen en een nieuwe perk. Door middel van een aantal verborgen handelingen kun je de verhaallijn vervolgen. Die Rise is zo groots dat je op je gemak een paar keer rond moet lopen om alles te ontdekken. Een hele dikke plus voor ontwikkelaar Treyarch, want dit soort mappen zien de fans graag.
Geen revolutie, wel een evolutie
Al met al kun je dan ook spreken van een zeer geslaagde eerste DLC. Treyarch heeft met Revolution niet alleen de grootste DLC ooit voor een Call of Duty game uitgebracht, maar heeft ook de kwaliteit van alle content hoog gehouden. Turned is eigenlijk het enige wat niet zo aanslaat, dus de doorgewinterde multiplayer- en zombiesfan kunnen met zekerheid hun punten uitgeven. Vijftien euro is niet goedkoop, maar met een seizoenspas ben je voor deze DLC maar een tientje kwijt, en dat maakt het een best goede deal. Een revolutie is deze DLC niet, maar met alle extra’s kun je zeker spreken van een heel positieve evolutie. Zet deze lijn door Treyarch!
Cijfer: 8