Blood & Truth Review - Achtbaanrit van begin tot eind

Virtual reality is relevanter dan ooit tevoren met de komst van Blood & Truth. Deze spectaculaire shooter laat je Londen verkennen op een manier waar zelfs James Bond jaloers van wordt. Schieten, klimmen, vechten, niets is te gek in deze titel van London Studio. De Blood & Truth review vertelt je alles wat je moet weten van deze virtuele achtbaanrit.

Wie films als Die Hard of 007 kent, weet dat ze altijd gevuld zitten met een vrachtwagenlading aan actie en spektakel. Spannende achtervolgingen, bulten met bad guys die je het leven moeilijk maken en kilo’s aan lood dat door de lucht schiet. Blood & Truth, de nieuwste titel van Londen Studio, kan zonder problemen aan dat rijtje toegevoegd worden. Een VR-game waarin jij de agent speelt die de dag moet redden, dat is waar je je in dit avontuur aan waagt.

Voortgekomen uit de London Heist uit VR World, weet de game uitstekend te laten zien waarom elke PlayStation-gamer een VR-bril in huis zou moeten halen. Jij kruipt in de huid van oud Special Forces-soldaat Ryan Marks. Wanneer het bedrijf van zijn ouders op hardhandige wijze wordt overgenomen en zijn familie hun leven niet zeker is, komt hij in actie om het gevaar de nek om te draaien. Wat volgt is een spectaculair virtual reality-spektakel dat je in zo’n vijf uur naar allerlei locaties af laat reizen om daar eens flink los te gaan.

In de kern is Blood & Truth een first-person shooter, waarbij je met allerlei schietijzers aan de slag mag. In het begin heb je enkel een simpel pistool tot je beschikking, maar al snel wordt dat arsenaal uitgebreid met machinegeweren, shotguns, revolvers en later zelfs granaatwerpers en ander leuk speelgoed. Tussendoor wordt het schieten afgewisseld met enkele stealth-segmenten waarin je ongezien bij je eindbestemming moet komen.

Die gameplay wordt grotendeels vergezeld met een ietwat versimpelde manier van rondlopen. Het wordt aangeraden om met de Move-controllers te spelen (wat inderdaad veruit de beste manier is om het maximale uit de game te halen) en op die controllers zitten geen sticks om mee te bewegen. Om dit op te lossen zijn er daarom vaste punten aangeven waar je constant naar kunt toelopen. Zo heb je toch bewegingsvrijheid, maar blijft het wel binnen de grenzen die de game toelaat.

Het is een erg slimme manier om een probleem op te lossen en die ingenieuze gameplaytrucjes kom je vaker tegen. Alle handelingen die je doet in de game moet je namelijk ook echt zelf uitvoeren, in plaats van dat je op een knopje drukt. Zo probeer je het ene moment een deur open te krijgen door het beveiligingspaneel open te schroeven en het slot te kraken, terwijl je niet lang daarna onderaan een lift hangt om verderop in het gebouw weer naar binnen te klauteren.

Het moge duidelijk zijn dat de gameplay in Blood & Truth lekker veel variatie kent, waardoor je eigenlijk geen enkel moment verveeld raakt. Je krijgt constant wel weer een nieuwe leuke locatie voorgeschoteld of je kunt weer aan de slag met een nieuwe puzzel of nieuw gereedschap. Het verhaal, dat overigens geen originaliteitsprijs zal winnen, wordt tussen het spelen door met cutscenes verteld en het geeft je genoeg reden om verder op pad te willen.

Het plot is verder vrij cliché, maar dat is natuurlijk precies wat Blood & Truth wil zijn. Het is zo’n heerlijke popcorn actieflic die je lekker op de zondagmiddag opstart terwijl je op de bank ligt. Iets wat met een VR-bril op natuurlijk wat lastiger is. Gelukkig kan je de game ook prima zittend spelen, wat voor de mensen die wellicht last hebben van wat bewegingsziekte flink kan helpen. De snelle actie en het manoeuvreren door de levels heen kan voor sommige mensen namelijk wat intensief zijn.

Aan de graphics ligt het in ieder geval niet, want die zien er (op zowel de originele PS4 als diens grote Pro-broertje) piekfijn uit. De resolutie is vanzelfsprekend wat lager op de schermpjes in de virtual reality-bril, maar Blood & Truth kent verrassend veel details in de spelwerelden die je tegenkomt. Van de kopjes en borden op de eettafels in diverse appartementen tot aan de broodtrommels en gereedschapskisten op de bouwplaats van splinternieuwe wolkenkrabbers.

Het zijn eigenlijk maar twee punten waarop de game toch teleurstelt en de eerste is de duur van de game. Het moge gezegd worden dat de meeste VR-titels niet bijster lang zijn, maar als je na vijf uur de credits voor je ziet langskomen dan snak je toch wel naar meer. Zeker door het nogal open einde dat de game kent, heb je het gevoel dat je nog niet alles hebt gezien. Of die leegte in de vorm van downloadbare content nog wordt ingevuld, is op het moment van schrijven nog niet duidelijk en dus is het een kleine domper.

Daarnaast wordt tijdens het spelen soms pijnlijk duidelijk dat niet alle hardware voor de PlayStation VR helemaal op maat gemaakt is voor het platform. Zeker de Move controllers geven niet het accurate gevoel dat je wilt hebben tijdens het spelen in VR, iets wat headsets als de Oculus Rift en HTC Vive met hun controllers wel kunnen leveren. Hierdoor is het richten met sommige wapens nogal ongemakkelijk, omdat de lampjes van de controllers op zo’n moment voor de bril komen en alles constant verspringt op je beeldscherm.

Dit resulteert meer dan eens in onnodige momenten waarop je genadeloos overhoop geschoten wordt, omdat je simpelweg niet snel genoeg en accuraat kunt reageren. Dat is natuurlijk niet zo zeer de schuld van ontwikkelaar London Studio, maar meer een kleine sneer naar Sony toe. De toekomst van VR is voor het bedrijf nog altijd positief en het zou zeker een verademing zijn als er voor de volgende generatie van de VR-bril een nieuwe bewegingscontroller wordt geïntroduceerd die dit soort onnodige technische ongemakken naar het hiernamaals stuurt.

Tot die tijd zal je het moeten doen met de riemen die je hebt en gelukkig is Blood & Truth ook dan nog een no-brainer voor iedere bezitter van een PlayStation VR-set. De gevarieerde en goed uitgewerkte schietactie die het vijf uur durende avontuur je voorschotelt weet je van begin tot eind op te slokken en je wilt constant verder om te weten wat er dan weer gaat gebeuren. De verdere gameplay weet daarbij genoeg variatie te bieden om het geheel niet te eentonig aan te laten voelen.

Het verhaal, hetzij een beetje cliché, is ook interessant genoeg om je zoet te houden met leuke karakters en genoeg plottwisten. Het grootste probleem blijft toch van technische aard, met de gebrekkige controle die je hebt met de Move controllers en het feit dat het einde van de game naar meer smaakt. Het moge in ieder geval duidelijk zijn dat Sony met Blood & Truth goed laat zien dat het ook voor haar VR-platform games van kaliber weet af te leveren.