PROTOTYPE 2 Preview

Preview
vrijdag, 17 februari 2012 om 15:50
xgn google image
De grootste tegenvaller van het jaar. Met die prijs ging PROTOTYPE twee jaar geleden aan de haal. Op diverse evenementen en beurzen raakten gamejournalisten niet uitgepraat over het fenomenale hak- en snijwerk, het bruisende Manhattan en de intrigerende hoofdpersoon. Na vijf uurtjes viel de game echter in herhaling en kwam je als speler terecht in saaie gevechten. Dit gepaard met een onuitgewerkt verhaal en een clichématig hoofdpersonage. Wij reisden onlangs af naar het hoofdkantoor van Activision Blizzard in Amsterdam om te bekijken of de ontwikkelaar met PROTOTYPE 2 van hun fouten heeft geleerd!
Het is de tweede keer dat XGN met PROTOTYPE 2 uit de voeten mag. Onze redacteur Eke zag vorig jaar eind oktober een veelbelovende presentatie en vond de game daarom na enkele minuten al beter dan het origineel. Daarnaast schitterde de opvolger niet in afwezigheid in de Oogappels-rubriek, waarin we de meest veelbelovende games van 2012 in het zonnetje zetten. Radical Entertainment flikt het weer om de game-industrie op zijn grondvesten te doen schudden. Dat deed het ook met PROTOTYPE, maar nu lijkt het erop dat ze de hooggespannen verwachtingen wél gaan inlossen.
Gezien het verleden blijft zo’n opmerking natuurlijk gevaarlijk. Maar uit alles blijkt dat de Britse spelontwikkelaar van zijn fouten heeft geleerd. Wat te denken van de wijze waarop ze de verhaallijn uit de doeken doen. Via emotionele cinematics begeleid door onheilspellende telefoongesprekken word je als speler veel meer het verhaal ingezogen. Dit komt met name door de spannende relatie tussen Alex Mercer, bekend van deel één, en James Heller, de nieuwe protagonist. Radical Entertainment neemt risico door met een nieuw hoofdpersonage op de proppen te komen, maar risico loont: Heller is een verademing voor PROTOTYPE.
Emotioneel en heftig verhaal
Vanaf moment één wordt dat duidelijk. De Amerikaanse militair geeft met zijn suïcidale neigingen al meteen het startschot voor een duister en grimmig verhaal. Wat blijkt namelijk: zijn vrouw en kinderen zijn vermoord door het uitgebroken Blacklight-virus. Heller neemt Mercer hiervoor verantwoordelijk, maar aan wraak denkt hij niet. Hij wil dood en vlucht om die reden naar de gevaarlijkste zone van de stad. Zijn zelfmoord mislukt; Mercer stopt hem, besmet Heller met het virus en probeert hem duidelijk te maken dat niet Mercer, maar Blackwatch de boosdoener is. Een strijd tegen de duistere organisatie barst los.
Bovenstaande is slechts een greep uit de complottheorieeën die PROTOTYPE 2 rijk is. Dankzij de emotionele diepgang van Heller voel je je als speler kwaad en wil je korte metten maken met iedereen die verantwoordelijk is voor het virus. Omdat je besmet bent met het virus heb je een heel arsenaal aan krachten tot je beschikking. Een groot verschil met het eerste deel is dat je niet met alle krachten begint, maar dat je ze gaandeweg dient vrij te spelen. Dit doe je natuurlijk door het verhaal te volgen, maar ook de vele side-quests helpen je hierbij.
Een levendiger Manhattan
Die side-quests waren in het eerste deel ook aanwezig, maar door gebrek aan variatie waren deze gewoonweg niet leuk om te voltooien. In PROTOTYPE 2 is dit op de schop gegaan en dat resulteert in leuke opdrachten als: infiltreer een kamp, zuig het geheugen van die persoon op en zorg dat je binnen luttele minuten aan de andere kant van de stad bent. Het zorgt voor een frisse wind in de game voor als je even geen zin hebt om je tijd in de verhaallijn te stoppen. Het verkennen van Manhatten is ten opzichte van zijn voorganger sowieso beter uitgewerkt. Veel beter zelfs.
Want? Nou, ten eerste de gekozen opzet. De metropool is nu in drie zones verdeeld: de groene (de veilige), de gele (de riskante) en de rode (de gevaarlijke) zone. De laatstgenoemde zone wist in onze speelsessie het meeste te imponeren. Geïnfecteerde gebouwen, zombies, dood en verderf: het vertaalde zich allemaal in een groots audiovisueel spektakel. Wat hierbij opvalt is dat de game een prachtig kleurenpalet omhelst, waardoor iedere zone een eigen smoel krijgt. En het spektakel niet te vergeten, dat door de verbeterde visuals nu veel beter uit de verf komt.
Fenomenale actiescénes
Hetgeen PROTOTYPE nog van een complete ondergang redde, was natuurlijk de actie. Diezelfde actie is in de opvolger behouden en zelfs geperfectioneerd. Het rennen over metershoge wolkenkrabbers, het door de lucht zweven om vervolgens met een enorme klap op de grond te eindigen, het neermaaien van helikopters terwijl je door tanks wordt beschoten, het in stukken hakken van soldaten terwijl het bloed rijkelijk op je scherm spat: het werkt allemaal weer verademend.
In onze speelsessie maakten we kennis met de nieuwe Tendril-krachten, waarmee Heller lange draden gebruikt om personen en voertuigen uiteen te trekken. De actie voelt grootser, gruwelijker en intenser dan ooit en dat maakt PROTOTYPE 2 één grote achtbaanrit. Een achtbaanrit zonder dat de framerate ook maar een fractie van een seconde inkakt. De game is goed op weg een technische hoogvlieger in zijn genre te worden.
Ten slotte passeren in het vechtsysteem nog tactische elementen de revue. Niet alle krachten werken namelijk tegen alle tegenstanders. Je vlijmscherpe klauwen halen bijvoorbeeld niets uit tegen een sterk bepantserde helikopter, terwijl ze juist wel effectief zijn om ledematen van tegenstanders af te rukken. Daarom zul je vaak met gebruik van het nieuwe 'wiel' systeem, moeten wisselen tussen krachten. De toevoeging van het wiel pakt goed uit voor het vechtsysteem. Hiermee kun je door al je krachten scrollen. Je kunt er maximaal twee kiezen, dus het is van belang dat je afhankelijk van de situatie kiest voor de juiste krachten.
Dé verrassing van 2012?
Het matige verhaal, de repetitieve gameplay, de clichématige hoofdpersoon: het is in PROTOTYPE 2 allemaal aan banden gelegd. ‘Chaos is het toverwoord in PROTOTYPE 2’, meldde redacteur Eke in onze vorige impressie. De speelsessie in Amsterdam laat zien dat die uitspraak misschien zelfs een understatement is. Nog niet eerder hebben wij in een sandbox-game dergelijke actie onder een vloeiende framerate voorbij zien komen. Om nog maar te zwijgen over het emotionele verhaal, de verbeterde visuals en de gevarieerde side-quests. PROTOTYPE 2 wordt de game die PROTOTYPE had moeten zijn.