Datalek GGD maakt meer dan duizend Nederlanders slachtoffer

Na een datalek bij de GGD, waarin informatie vrij werd gegeven over woonadressen, telefoonnummers en burgerservicenummers van Nederlanders, verkochten handelaren deze informatie voor bedragen tussen de 30 en 50 euro. Het datalek zorgde ervoor dat meer dan duizend Nederlanders hun persoonlijke informatie openbaar werd gemaakt.

Het datalek bij de GGD zorgde ervoor dat de verdachten, die de persoonlijke informatie van Nederlanders verhandelden, de informatie konden inzien en dit uiteindelijk konden misbruiken voor identiteitsfraude.

De diefstal van de data werd gepleegd bij mensen die een coronatest lieten doen. De namen van honderden Nederlanders zijn aangetroffen op screenshots die de politie vond bij de verdachten die de persoonlijke data hebben gestolen. Deze informatie staat in de computersystemen van de GGD. Eén systeem wordt gebruikt om coronatests te registreren en de andere voor het bron- en contactonderzoek.

Slachtoffers kunnen nu, die door het datalek getroffen zijn, verschillende risico’s verwachten. Zo kunnen criminelen de slachtoffers bellen of mailen uit de naam van geloofwaardige instanties zoals de bank. Ook kunnen ze vertrouwen winnen bij de slachtoffers door persoonlijke informatie op te noemen, waardoor familieleden of vrienden slachtoffer kunnen worden van fraude.

De Nederlandse slachtoffers van het datalek hebben een persoonlijke brief met excuses ontvangen van de GGD. In deze brief staat dat de gegevens van de slachtoffers ingezien, gestolen of zelfs mogelijk verkocht zijn door de criminelen.

Ook zegt de GGD dat ze dit betreuren en dat ze via deze brief hun excuses moeten maken. Ook leggen ze uit hoe dit kon gebeuren en wat voor gegevens er verspreid zijn van de Nederlanders. Dit zijn gegevens zoals hun naam, adres, telefoonnummer, e-mailadres, BSN en nationaliteit.

Na het datalek in januari werden zeven verdachten gearresteerd. Tevens werden er dertig GGD-medewerkers ontslagen vanwege ongeoorloofd zoekgedrag. Hugo de Jonge, minister van Volksgezondheid, erkende dat hij scherper had moeten toezien op de databeveiliging en dat er al langer signalen waren dat de systemen niet geheel veilig waren.