Waarom Marvel films altijd zo goed scoren

Met smart kijken mensen uit naar de nieuwe Avenger 4, die mogelijk Avengers End Game gaat heten. Maar waarom zijn mensen nu eigenlijk telkens zo hyped voor die nieuwe superavonturen? Dit zijn redenen waarom Marvel films altijd zo goed scoren!

Er zijn een hoop redenen waarom niemand zich hoeft te vervelen met de vele Marvelfilms. Waarom scoren Marvel films altijd zo goed? Omdat telkens deze elementen voorbijkomen.

Als er één ding is wat de Marvel films elke keer opnieuw goed neerzetten, dan is het wel de actie. Of de helden het nu tegen Thanos opnemen in de laatste film Infinity War, of ruzie met elkaar voeren zoals het geval was in Cival War, altijd is er een goede dosis aan actie in de films aanwezig. Doordat alle superhelden hun krachten in de strijd gooien, zit jij elk moment op het puntje van je stoel om toe te kijken hoe zij weer flink wat problemen tegemoet gaan.

Het komt zelden voor dat een Marvelfilm voor verveling zorgt. Er worden veel stunts en capriolen uitgehaald om de films altijd maar interessant te houden. En soms wordt daarvoor ook wel wat sensatie opgezocht zoals gebeurde bij het einde van Infinity War.

Marvel pakt het ook heel slim aan door telkens het Marvel Cinematic Universe uit te blijven breiden. Wanneer je aan Iron Man bent begonnen pak je met plezier The Incredible Hulk erbij, om daarna over te stappen op alweer de volgende film uit deze reeks superheldenverhalen. Het gave is dat hier succesvol een universum wordt neergezet waarin al die films in verband met elkaar staan. Uiteindelijk zorgt dit voor een epische samensmelting in de Avenger-films.

DC ziet ook in dat Marvel hier een hele slim zet heeft gedaan en daarom proberen de superhelden films van de concurrent nu ook een universum op te bouwen. Met een reboot van de originele Superman (Man of Steel) moest het startsein worden gegeven van iets wat in de ogen van veel Marvel-fans wordt gezien als een slap aftrekseltje van de Marvelfilms.

Het toffe is dat je hierdoor ook telkens superhelden in de films van andere superhelden voorbij ziet komen. Een film over Iron Man gaat dus niet alleen over Iron Man, maar ook om andere superhelden die zich met het verhaal bemoeien. Je hebt nooit het idee de helden er alleen voor staan en wordt verleid om ook de achtergrondverhalen van al die andere personages te gaan volgen. Je wilt bijvoorbeeld weten wat Thor allemaal in petto heeft als hij niet op aarde met de Avengers meevecht, wat kan door dan een stand alone film te kijken.

Doordat Marvel de films zo slim in elkaar zijn ingevlochten heb je altijd je favoriete superhelden op het witte doek voor je. De superhelden zijn ook lekker divers, waardoor elke film juist die diversiteit nodig is om een schurkenprobleem op te pakken. Het beste voorbeeld is nog wel de Hulk. Nadat The Incredible Hulk niet zo goed was, zijn toch veel Marvelfans van dit groene monster gaan houden toen hij terug bleef keren in andere superheldenfilms.

Een memorabele scene is de Thor Ragnarok Guardians Of The Galaxy 2 crossover waarin Hulk één grote massieve gladiator is geworden die in een ring wordt gezet om voor het vermaak van toeschouwers als een monster anderen in elkaar te meppen.

Ook Stan Lee's verschijningen zijn een van de redenen waarom Marvel films altijd zo goed scoren. Alhoewel de niet-kenners waarschijnlijk denken 'wat is dat weer voor een maf mannetje', is het voor de Marvel-fans een feest van herkenning.

Voor de filmliebbers brengt hij elke keer weer iets nieuws om naar uit te kijken. Het is traditie geworden dat elke Marvel film Stan Lee wel op één of andere manier in de film wordt verwerkt. In het Marvel Cinematic Universe heeft Stan Lee al heel veel tweelingbroers gehad die allemaal een andere rol vertolken. Alhoewel hij geen geboren acteur is, moet hij als bedenker van de oorspronkelijke superhelden de tijd van zijn leven hebben als hij op het witte doek een rolletje neerzet.

De cameo's van Stan Lee zijn erg divers. De ene keer is hij een buschauffeur, de andere keer keer een womanizer en een heel andere keer is hij er weer om als DJ een feestje weer wat sfeer te geven. Het grappige is dat hij deze cameotraditie al deed voordat het Marvel Cinematic Universe begon. Zo had hij ook al een rolletje in The Trial of the Incredible Hulk, een film die in 1989 al uitkwam en verscheen hij ook in Deadpool van Fox.

De Marvel films hebben ook altijd iets na de aftiteling waardoor het een aanrader is om nog te blijven zitten. Alhoewel je 99,99 procent van de namen die je voorbij ziet komen vergeet, blijf je namelijk toch nog even in de bioscoop hangen om de after credits mee te pikken. Marvel weet hierin namelijk altijd wel iets nieuws te teasen wat je weer enthousiast maakt om heel erg uit te gaan kijken naar de volgende superheldenfilm.

Neem bijvoorbeeld de aftercredits van Infinity War, die per direct een hint gaven dat Captain Marvel naar het Marvel Cinematic Universe zou komen. Dit personage werd namelijk op toffe wijze geïntroduceerd doordat Nick Fury haar nog net probeerde op te bellen voordat hij door Thanos van de aardbodem werd gevaagd. De vrouwelijke superheld mag nu dus fans enthousiasmeren met haar eigen Captain Marvel solofilm, waarvan opnames al zijn afgerond.

Uiteindelijk worden er miljarden in een filmproductie gestoken. Je zou denken dat er geen ziel in projecten zitten die aan één grote lopende band worden gemaakt, omdat er toch wel geld tegenaan wordt gesmeten. Niets is minder waar, want elke keer is te zien dat de makers heel veel details in hun films stoppen. Dit kan zijn door altijd een Stan Lee cameo erin te verwerken, maar ook altijd de films vol te stoppen met kleine leuke Marvel eastereggs.

Of nu plots ergens een neppe Infinity Gauntlet opduikt, in de after credits verwijzingen worden gemaakt naar andere films, of plots ergens het schild van Captain America in een totaal andere film opduikt: Marvel plant ver vooruit wat ze wil doen en kan daardoor heel veel leuke verwijzingen in haar films stoppen. Het is een beetje wat Disney ook bij de hidden mickeys doet: je telkens laten zoeken naar die easter eggs.

Marvel Cinematic Universe Films zitten vol knipogen naar eerdere films, zoals een Loki die in het begin van Infinity War 'we have a Hulk' zegt als verwijzing naar de eerste Avenger film waarin Loki na deze zin de door Hulk meermalen tegen de grond werd gemept. Een andere toffe easter egg is een verwijzing naar Pinochio doordat Ultron in Age of Ultron plots de klassieke Disney song 'I got no Strings' inzet.

Verder zijn er binnen het Marvel Cinematic Universe films die iedereen aan kunnen spreken. Alle films zijn namelijk anders en het is moeilijk om ze (ondanks crossovers) met elkaar te vergelijken. Je hebt natuurlijk de eerste Iron Man-film, die echt als een klassieke superheldenfilm aanvoelt, maar het gaat eigenlijk veel verder dan dat. Je zou soms bijna zeggen dat de films naast een superheldenfilm ook van veel andere verschillende genres zijn.

Ant-Man heeft veel humor en door de grappen en grollen van zijn maat Luis wordt het al eerder een komedie. Als je Iron Man erbij pakt is het vaak een wat serieuzere hap die echt als een superhelden. The First Avenger was eigenlijk met haar Tweede Wereldoorlog-referenties eerder een oorlogsthriller. In Civil War zien we in een pychologische thriller waarin de problemen duidelijk worden die de superhelden in de eerste Avengers film hebben aangericht.

Guardians of the Galaxy is al helemaal een interessante tussen alle films. Deze serie kent heel veel sci-Fi-elementen door haar ruimte-avonturen.