Total War Saga: Thrones of Britannia Review - Plunder Engeland!

Total War Saga: Thrones of Britannia is de nieuwste strategy game in de populaire Total War franchise. The Creative Assembly keert voor het eerst sinds 2015 terug naar haar historische roots. Biedt deze zogenaamde Saga net zoveel uren vermaak als zijn grotere voorgangers? Lees het in deze Total War Saga: Thrones of Britannia review.

Thrones of Britannia is zoals we van Total War gewend zijn een combinatie van turn-based strategy op de campaign map waar je je steden bouwt, diplomatie en handel bedrijft en legers rekruteert, en real-time veldslagen met soms wel duizenden soldaten.

Het is het jaar 878. De Vikingleider Ragnar Lothbrok is vermoord door de Angelsaksen. Zijn broers leiden The Great Viking Army al moordend en plunderend over de Britse eilanden om wraak te nemen. Het Angelsaksische West-Seaxe (Wessex) en Mierce (Mercia) vechten om Engeland onder één kroon te verenigen. Daartussenin zitten de Welshe en Ierse facties die strijden om te overleven.

Thrones of Britannia is de eerste Saga game in de Total War-reeks. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Total War: Rome 2 of Total War: Warhammer 1 en 2 zijn dit geen games waar je hele continenten of werelden kan veroveren. De Saga-reeks moeten games worden die kleinschalige conflicten uit de geschiedenis onder de loep nemen en gebaseerd zijn op de volwaardige Total War spellen. Een soort kleinere sub-reeks binnen de Total War franchise dus.

Thrones of Britannia is gebaseerd op het vorige historische Total War-spel: Total War: Attila. Waar Attila zich richtte op de val van het Romeinse Rijk met een campaign die heel Europa omvatte, zoomt Thrones of Britannia in op de Britse eilanden in de vroege middeleeuwen en de oorlogen tussen de vroege Engelse koninkrijken en de Noorse en Deense Vikingen.

Bang dat Thrones of Britannia té klein voor je is hoef je niet te zijn; de campaign map is vergelijkbaar in grootte als zijn voorgangers. Wel betekent de focus op Groot-Brittannië dat er weinig variatie is in de eenheden waarmee je legers gevuld worden; afgezien van de gespecialiseerde eenheden die elk land heeft lijken de soldaten nogal inwisselbaar. Helaas zorgt dit vooral later in de campaign voor eentonige gevechten.

Thrones of Britannia introduceert een aantal interessante nieuwe mechanics. Zo werkt het rekruteren van legers heel anders dan in andere Total War spellen; je rekruteert geen volledige eenheden nadat je het benodigde gebouw hebt. Daarvoor is de mustering mechanic in de plaats gekomen. Je rekruteert eenheden niet op volle sterkte, maar het duurt een paar beurten voordat al je soldaten zich verzameld hebben. Dit zorgt ervoor dat je tijdens veldslagen een stuk voorzichtiger met je soldaten om moet gaan.

Verder is het belangrijker dan ooit om je familieleden en edelen tevreden te houden, omdat je voor je het weet met een rebellenleger te maken hebt. Ook zijn er een aantal speciale Quests en een late game invasion geïntroduceerd die Warhammer-spelers zeker bekend voor zullen komen. Al met al zorgen deze toevoegingen ervoor dat zelfs ervaren Total War-spelers zullen moeten wennen aan Thrones of Britannia.

Liefhebbers van graphics zullen in Thrones of Britannia hun hart kunnen ophalen. Total War: Attila, waar Thrones op gebaseerd is, was al een grafisch hoogstandje. Maar waar Attila te maken had met zeer slechte optimalisatie loopt Thrones een stuk soepeler, zelfs op minder dure PC’s. Het is een waar genoegen om de zon te zien weerkaatsen op de zwaarden en speren van je krijgers.

Het geluid van Thrones of Britannia verdient een speciale vermelding: nog nooit eerder waren de gevechten in een Total War-spel zo gevuld met schreeuwende soldaten en zwaarden die tegen schilden kletteren. De eerste keer dat je Vikingen tot de aanval over laat gaan zal het kippenvel je op de armen staan. Thrones of Britannia is een spel dat het verdient om met surround-sound gespeeld te worden.

Vooral de belegeringen zijn een genot om te spelen maar ook om naar te kijken. De kaart heeft een grote hoeveelheid aan unieke dorpen en steden, zodat je niet het idee krijgt dat je iedere keer dezelfde plaats aan het veroveren bent.

Maar niet alles aan Thrones of Britannia is zo mooi als de graphics. Er zijn een aantal elementen in het spel die erg frustrerend zijn. Zo storten gebouwen die je tijdens veldslagen verovert in, vaak op je eigen soldaten. Ook is het tijdens gevechten in bossen vrijwel onmogelijk te zien wat er onder de bladeren gebeurt. En dat is problematisch, er staan namelijk nogal wat bomen in Engeland.

Vooral de A.I., altijd al een minpunt in Total War, lijkt in Thrones slechter dan ooit. Zelfs op de hogere moeilijkheidsgraad zul je niet veel moeite hebben de tegenstander te slim af te zijn. Gelukkig is er altijd nog de co-op campaign waarin je het op kunt nemen tegen of samen kunt spelen met een vriend.

Verder lijkt het erop dat de campaign niet heel uitgebreid getest is; het is mogelijk om binnen 30 beurten te winnen. In vergelijking met andere Total War games waar dit vaak honderden beurten kost is dit nogal teleurstellend. Er is gelukkig hoop: The Creative Assembly heeft al aangekondigd te werken aan een aantal van deze problemen.

Thrones of Britannia brengt een aantal goede nieuwe dingen naar de Total War franchise en je kunt je zoals vanouds een machtige koning wanen, ondanks de kleinere schaal. Het audiovisuele spektakel alleen is genoeg om deze game interessant te maken voor geschiedenisliefhebbers.

Je kunt je potentieel honderden uren vermaken met Thrones, mits je jezelf over de tekortkomingen van de A.I. en de gameplay heen kunt zetten. Mocht je twijfelen, dan is het misschien beter om af te wachten tot er een aantal verbeteringen zijn ingevoerd of tot het spel in prijs zakt. Samenvattend: Total War Saga: Thrones of Britannia is zeker niet perfect, maar heeft een veelbelovende toekomst.