Ninja Gaiden Sigma Plus Review

Eigenlijk moet het verboden worden: remakes die op een nieuwe console of handheld verschijnen tijdens de lancering van een nieuw platform. Remakes zijn prima, op zijn tijd, maar waarom moet dat meteen tijdens een launch? Het getuigt van weinig inspiratie. Helaas moet Ninja Gaiden Sigma Plus het met deze strenge introductie doen.

Remake van een remake
Het is namelijk een remake van Ninja Gaiden Sigma dat in 2007 (!) verscheen op de PlayStation 3. En als dat nog niet lang geleden genoeg is, was dat eigenlijk ook alweer een remake. Met Ninja Gaiden Sigma Plus hebben we dus te maken met een remake van een remake. De toevoeging ‘Plus’ achter de naam moet wel veel goeds met zich meebrengen, wil het spel de moeite waard worden op de PS Vita.

Maar eerst is het tijd voor wat essentiële gegevens. De Ninja Gaiden franchise is namelijk geliefd bij veel mensen, zowel gamers als critici kunnen prima uit de voeten met de serie. Mits ze over genoeg geduld beschikken, want de Ninja Gaiden-serie is niet de makkelijkste gameserie. Ninja Gaiden Sigma beoordeelden we in 2007 met een krachtige 9,2. Eigenlijk hebben we dus niet zomaar met een remake te maken.

Wraak zal zoet zijn
Toch is de essentie uiteraard grotendeels hetzelfde. Zo kruip je in de huid van de ninja Ryu Hayabusa die op wraak gezind is als hij erachter komt dat zijn clan is uitgemoord. Aan jou de taak om het op te nemen tegen de Vigor Empire wat eigenlijk op het volgende neerkomt: in bijna twintig hoofdstukken allerlei groepen vijanden zien uit te schakelen, afgewisseld met eindbazen.

Niets is zo fijn als met wat zwaarden normale, militaire en andere ninja's in stukken te splitsen, maar een makkelijke opgave is dit niet. In het verleden zijn er met de serie ongetwijfeld meerdere controllers door frustratie kapot gegooid en daarom heeft ontwikkelaar Team Ninja er dit keer goed aan gedaan een makkelijkere modus toe te voegen. PS Vita mensen kunnen aan de slag met de Hero Mode. Voor de doorgewinterde gamer zal deze modus slaapverwekkend zijn, maar voor mensen die niet zoveel gamen, of niet bekend zijn met de serie is de makkelijkere graad een goede aanpassing.

Toch blijft het blokkeren tijdens gevechten essentieel om te overleven en voortgang te boeken. En het is raadzaam eens op onderzoek uit te gaan in het menu van de game zelf. Japanse games zijn soms maf in die zin: speel maar en zoek maar uit hoe het werkt. Daar heeft Ninja Gaiden Sigma Plus ook last van. Zo zul je al snel je ninjasterren kunnen vervangen voor een boog en je zwaard voor een nog betere. Het zijn dingen die je zelf moet instellen, als ook het regelen van je vaardigheden. Doe dat dus, want anders ben je vanzelf een keer het haasje. Of beter gezegd: regelmatig.

Genoeg afwisseling
Qua vechten klinkt het misschien als een saaie hack and slash game, maar dat is zeker niet het geval. Ninja Gaiden Sigma Plus serveert een mix aan leuke gameplay-elementen. Behalve het bevechten van vijanden krijg je te maken het oprennen tegen muren, het uit kunnen voeren van een zogeheten flying bird flip, slingeren, hangen, over water rennen en zwemmen. Wat dat betreft wordt alles uit de kast gehaald om van Ninja Gaiden Sigma Plus een afwisselende en uitdagende game te maken. Het warme onthaal eerder is dan ook geheel terecht.

Not done in 2012
Toch is het wel zo dat een game die al heel wat jaartjes meegaat anno 2012 kritischer beoordeeld wordt en moet worden. Ninja Gaiden Sigma Plus kampt met wat lelijke problemen. Zo is het grootste punt van frustratie het opslagsyseem. Normaal gesproken bevat een game opslagpunten (handmatig of automatisch) in de game en zeker een automatische save na een uitgespeeld hoofdstuk.

Ninja Gaiden Sigma Plus doet hier niet aan mee. Opslaan moet je tijdens de game zelf doen bij daarvoor aangewezen punten, maar na een hoofdstuk automatisch opslaan is er niet bij. Denk dus even mee: je zit in de trein (immers is de PS Vita een draagbaar systeem, bedoeld om mee te nemen), speelt even snel een hoofdstuk, verslaat op het einde een baas en wil het systeem daarna uitzetten. Dat wil dus niet! Je moet dan doorgaan met het volgende hoofdstuk, om daar maar een opslagpunt tegen te komen, wat lang niet meteen na vijf minuten spelen zal gebeuren. Dit is simpelweg irritant. Zeker op een handheld.

Andere punten van kritiek
Helaas heeft de game met nog een paar negatieve issues te maken. Zo werkt het camerastandpunt vaak voor geen meter en zul je regelmatig slecht overzicht hebben. Het voelt ouderwets aan. Iets wat eerder Japans is dan ouderwets, is het gegeven dat je vaak zelf maar moet uitzoeken wat de bedoeling is van de game en waar je heen moet. Nergens wordt iets gratis weggeven aan informatie. Dus loop maar wat rond, loop nog eens terug en zie maar waar je terecht komt. Soms is dit goed, want er is een uitdaging, maar soms is het ook wat te veel van het goede en mag het gevoel van voor de leeuwen geworpen te worden wel wat minder.

Tot slot is het touchscreen op de PS Vita belachelijk voor Ninja gaiden Sigma Plus. Een druk op de knop om first-person view te krijgen en dan met je boog beter gericht werk te kunnen doen? Nee dus, want het werkt niet. Overduidelijk heeft men gedacht: 'Shit, het is Ninja Gaiden voor een nieuwe handheld, we moeten iets doen met die nieuwe opties!'' Een tip: doe het de volgende keer goed jongens, of doe het niet!

Vooruit: er is iets extra’s
Kan Ninja Gaiden Sigma Plus dan niets goeds doen? Jawel. Waar de het opslagsysteem heel gedateerd is, moet toch gezegd worden dat de game grafisch totaal niet teleurstelt. Het is welliswaar een remake van de HD-versie op de Playstation 3, toch is het fijn dat dit ook te zien is. Je hoeft je niet te schamen om Ninja Gaiden Sigma Plus op je PS Vita te spelen. De omgevingen en vijanden zien er best netjes uit. En wat ook netjes is, is dat de game iets extra’s doet en ‘Plus’ dus nog terecht is ook. Mocht je tussendoor even iets anders willen doen dan de singleplayer, kun je namelijk aan de slag met de Ninja Trials modus. In deze modus ga je aan de slag met aparte kleine opdrachten, wat veelal het in de pan hakken van hordes ninja's inhoudt. Een prima tussendoortje dus.

Gemengde gevoelens
Ninja Gaiden Sigma Plus laat gemengde gevoelens achter. Omdat het een remake is, heeft het spel duidelijk te maken met problemen die in 2012 niet meer geaccepteerd worden. Het opslagsysteem is slecht, het camerastandpunt is niet goed en de gebruikmaking van het touchscheen is al helemaal om te huilen. Toch staat de game grafisch wel z’n mannetje en voegt het iets nieuws toe, de Ninja Trials. En de game zelf, niet onbelangrijk, is leuk om te spelen, omdat het uitdagend is en genoeg afwisseling biedt. Eigenlijk een game die iedereen weleens gespeeld moet hebben. Al is de prijs van 50 euro voor een remake van een remake absoluut onacceptabel. Een magere voldoende, wetende dat het origineel net zo leuk was en waarschijnlijk vele malen goedkoper is.