L.A. Noire Review

“Phelps. Badge twelve-forty-seven.” “Hoe kan ik u helpen, detective?” “Ik heb een recensie nodig van L.A. Noire.” “Natuurlijk detective, een moment. Ah hier is er een, detective. De recensie van XGN.” “Dankjewel.” “Graag gedaan, detective.”

Wat zal Sony spijt hebben dat ze L.A. Noire uit handen heeft gegeven aan Rockstar. Voor ons gamers is dit wel gunstig omdat de game in plaats van alleen op de PlayStation 3 nu ook op de Xbox 360 uitkomt. De game vliegt uit de schappen en is een week na de lancering al een waar succes te noemen. Maar is deze populariteit wel verdiend of hadden gamers L.A. Noire toch beter moeten onderzoeken voor ze deze game een plek in hun collectie gaven?

Cole Phelps
Je speelt L.A. Noire als Cole Phelps, een oorlogsheld die een sterke drang heeft voor gerechtigheid. Hij gaat daarom bij de Los Angeles Police Department werken als veldwachter. Dit baantje heeft hij echter niet lang want door zijn goede prestaties wordt hij al gauw gepromoveerd. Je maakt in de game zijn hele carrière mee van noob tot pro. Daarvoor moet je 21 moordzaken oplossen.

Niet zomaar een game
Al meteen in de eerste moordzaak kom je erachter dat L.A. Noire niet zomaar een game is. De actie staat een keer niet voorop, maar is juist bijzaak. Het echte doel van het spel zit in het onderzoek doen en het ondervragen van verdachten. Hierdoor merk je ook dat de game trager speelt dan de meeste games waardoor je er steeds weer goed voor moet gaan zitten. Het verhaal is erg belangrijk en ben je die kwijt dan kan het heel verwarrend worden.

Niet dat het heel erg is als je het een keertje verknalt. Hoe slecht je het er ook vanaf brengt, aan het einde van de dag sluit je de zaak af met een verdachte achter de tralies en de felicitaties van je baas. Het voelt een beetje vreemd dat een gamer die maar wat aankloot, niet naar bewijsstukken zoekt en de ondervragingen totaal verkeerd doet uiteindelijk toch met hetzelfde resultaat een zaak afsluit als de echte speurneus die ieder potje tot op de bodem bestudeert en genoeg informatie uit verdachten weet te trekken. Hier heeft ontwikkelaar Team Bondi waarschijnlijk voor gekozen omdat de game een traag tempo heeft en je anders moe zou worden omdat je alles nog een keer zou moeten spelen. Toch is het jammer dat hier niet meer onderscheid in zit.

Onderzoek doen
Om een moordzaak tot een goed einde te brengen zul je ten eerste onderzoek moeten doen. Nadat je te horen krijgt dat er weer iemand vermoord is, stap je in de auto en rijd je naar de locatie van het delict. Hoe je daar komt bepaal je helemaal zelf. L.A. Noire bevat een gigantische open wereld waarin je heerlijk kunt rondrijden. Een link met die andere Rockstar game, Grand Theft Auto, lijkt snel gelegd, maar L.A. Noire is compleet anders. Rondrijden en lol maken met allerlei wapentuig zit er niet in. L.A. Noire is een stuk serieuzer. Rijd daarom maar gewoon door naar de plaats delict.

Eenmaal aangekomen krijg je een update over wat er gebeurd is en dan is het de beurt aan jou. Je kunt naar bewijsstukken zoeken in de omgeving en het lichaam onderzoeken. Om je bij het onderzoeken een beetje te helpen begint de controller te trillen en hoor je een muziekje als je in de buurt komt van een item. Niet alle voorwerpen die je vindt zijn echter nuttig voor het onderzoek. Als je je op het lichaam stort, kun je handen, hoofd en buik onderzoeken. Mooi detail is dat je bij het draaien van de nek soms de botten hoort kraken. Om achter de doodsoorzaak te komen moet je met de lijkschouwer praten en daarna kun je beginnen aan een speurtocht naar de dader.

Verdachten ondervragen
Door de verschillende hints die je op de plaats delict vindt, kun je locaties achterhalen. Als je al een naam hebt, kun je het adres dat bij die naam hoort laten opzoeken door even naar het bureau te bellen. Het kan ook dat je het kenteken van een auto, de naam van een stomerij, het serienummer van een wapen of de naam van een bar kent. Ook dan kun je naar het bureau bellen voor adressen die aan de hints toebehoren en dan kun je daar eens een bezoekje brengen.

Op dit moment komt de kracht van de game het beste tot zijn recht, want nu mag je mensen vragen gaan stellen. Hierbij moet je goed op blijven letten, want lang niet iedereen is even eerlijk tijdens een ondervraging. Nadat je een vraag hebt gesteld moet je daarom ook nog beslissen of een verdachte de waarheid spreekt, informatie achterhoudt of aan het liegen is. Beschuldig je iemand van liegen, dan zul je wel bewijs moeten hebben om te bewijzen dat de verdachte niet de waarheid spreekt.

Je komt er achter dat iemand niet helemaal eerlijk is door te letten op de gezichtsuitdrukkingen. Ontwikkelaar Team Bondi heeft een speciale techniek gebruikt, genaamd MotionScan. Deze techniek gebruikt 32 camera’s om het gezicht van één karakter vast te leggen. De uitdrukkingen zijn dan ook beter dan in iedere andere game. Het verschil tussen de waarheid en een leugen zit hem in de details, veel knipperen, wegkijken, zenuwtrekjes, dat soort dingen. Het zijn veelal subtiele bewegingen die een ongetraind oog misschien zullen ontgaan.

Heerlijk sfeertje
Het is een van de dingen die van L.A. Noire een unieke en mooie game maken. Wat daar ook bij helpt is de sfeer die in het verdorven Los Angeles van de jaren ’40 hangt. De titel van de game geeft het al een beetje weg, maar de game is vormgegeven in een film noire stijl en dat past ontzettend goed bij de game. Je zou in het menu eigenlijk de optie zwart-wit beeld moeten instellen voor een ervaring die je niet snel zult vergeten. Een extra bijkomstigheid is het geluid in de game. De heerlijke jazz op de radio past precies bij de film noire stijl. Je wordt regelrecht ondergedompeld in een detectivethriller die je constant op het puntje van je stoel laat zitten.

Genoeg te doen in L.A.
Ben je het detective spelen even moe, dan kun je ook nog genoeg andere dingen doen in de stad. Alleen een ritje van de ene naar de andere kant van de stad duurt al een half uur, dus daar kun je wel even zoet mee zijn. Maar er zitten ook gewoon zijmissies in de game. Het gaat hier om simpel politiewerk. In deze veertig missies is het een en al actie. Dus af en toe een zijmissie doen is ideaal voor de afwisseling. Behalve zijmissies kun je ook kranten en filmrollen verzamelen en proberen alle 95 verschillende auto’s te vinden.

Nog het een en ander mis
Helaas is geen enkele game perfect en ook bij L.A. Noire zijn nog enkele minpuntjes aan te merken. Zo zitten er meer dan genoeg bugs in de game. Voornamelijk onschuldige bugs die niet echt storend zijn, zoals het deels door een muur of deur bewegen of het veranderen van auto's na een tussenfilmpje. Echter klagen gamers ook over enkele grotere bugs. Zij mogen opgelucht ademhalen want Team Bondi blijft hard werken aan de game en heeft de eerste updates al vrijgegeven.

Onderzoek geslaagd
Ondanks de bugs zijn het toch telkens de pluspunten die overwinnen. L.A. Noire biedt ons een nieuwe ervaring die goed uitpakt. Het onderzoek doen en het ondervragen van verdachten is erg leuk en voor je het weet ben je dan ook al door de game heen, ondanks dat deze zeker niet kort is. Je zit constant op het puntje van je stoel en wordt compleet meegesleurd door de geweldige sfeer. L.A. Noire is daarmee een erg geslaagde game geworden die ons onderzoek doorkomt met een grote pluim.