Judgment Review - Spannend maar niet uniek

Wist je dat het in Japan de normaalste zaak van de wereld is om een detective in te huren als je vermoedt dat je partner vreemd gaat? Dit ontdekten we tijdens een interview op E3 voor Judgment. Een geweldige game die we inmiddels ook onder de knoppen hebben gehad, zoals je kunt lezen in deze Judgment review.

Judgment komt uit de stal van de Yakuza-maker, een maffia-videogamereeks die in het land van de rijzende zon razend populair is. Al kan gesteld worden dat de knotsgekke serie met bizarre zijmissies en emotionele verhaallijnen de afgelopen paar jaar ook aardig een voet tussen de deur heeft gekregen bij ons in het Westen. Gelukkig maar. Het is goed om te zien hoe wij gamers ook open kunnen staan voor iets wat we allemaal niet misschien meteen begrijpen. In essentie is de Yakuza- reeks helemaal niet zo anders dan andere games met thema’s als verraad, vriendschap, liefde, familie en meer van dit soort onderwerpen die iedereen aangaan.

In Judgment kruipen spelers in de huid van Takayuki Yagami, een detective die een vreemde moordzaak moet onderzoeken in Kamurocho. Van oorsprong was deze man advocaat. In het verhaal kom je erachter waarom hij op een gegeven moment detective is geworden en in een Japanse onderwereld corruptie de baas mag worden.

De eerste moordzaak is in ieder geval, zoals je van de makers kan verwachten flink bruut. Ergens ligt een lijk dat ondertussen flink verminkt is. Een priem of iets dergelijks heeft een oogkas akelig doorboord. Een garnaal aan een saté-prikker is er niets bij. De vraag is uiteraard: wie heeft dit op zijn geweten? Net als in de Yakuza-serie word je als hoofdrolspeler ondergedompeld in een gewelddadig avontuur waarbij het verhaal niet rechtlijnig is en je continu moet afvragen wie er een dubbele agenda op na houdt.

Yagami is daarbij een ware detective en hier onderscheidt Judgment zich erg van de Yakuza-reeks. Of zoals Kazuki Hosokawa tijdens E3 tegen ons zei “ “Hij (Yagami, red.) onderzoekt vooral waar Kiryu grof geweld gebruikt.” Judgment zit vol met nieuwe features. Zo zul je geregeld sloten open moeten maken, een drone moeten besturen, je moeten verkleden als iemand anders om ergens binnen te komen en moet je geregeld bewijs laten zien tijdens een conversatie. Ook tijdens gesprekken zul je soms een keuze moeten maken voor een antwoord, zoals de Yakuza-reeks dat nooit deed.

Al deze elementen zorgen ervoor dat de game fris aanvoelt en niet zomaar een nieuwe Yakuza wanna be game is. Sowieso is het hoofdpersonage (overigens is er veel ophef geweest over degene met wie samengewerkt is voor deze rol!) compleet anders. Tijdens gevechten, waar de game naast detective-elementen vol van zit, merk je dat meteen. Yagami beweegt anders, minder robuust. Daardoor heb je al snel het gevoel daadwerkelijk een nieuwe game te spelen.

Ondanks de herkenning zijn andere features soms teleurstellend. Zo loop je net als in Yakuza wéér in Kamurocho rond, een omgeving die je na tig delen al wel kent. De map is eigenlijk aardig klein en hoewel er een grote verbetering is door een stippeltjeslijn die je van A naar B laat navigeren, was het fijner geweest als er eens een nieuwe locatie werd aangedaan. Je hebt soms letterlijk het gevoel bij een paar missies van ‘been there, done that’ en dat is toch wel zonde. Je hebt dezelfde winkeltjes, items die je kan kopen voor je gezondheid, een pawn-shop etcetera. Eigenlijk doet de game qua basis precies wat de Yakuza- franchise ook doet en soms laat dat een gemengd gevoel achter.

Het is meer een kwestie van een nieuw verhaal en wat kleine aanpassingen die gemaakt zijn, alsook meegaan met de tijd (eindelijk een automatisch opslagsysteem!), dan dat er baanbrekende vernieuwingen doorgevoerd zijn. Judgment is, net als de Yakuza-serie, een singleplayer-game. Zou het niet tof zijn om een game als deze eens samen met iemand te kunnen spelen? Immers zit je geregeld in een gevecht waarbij je belaagd wordt door meerdere vijanden. Tijdens E3 legden we de kwestie voor aan Kazuki Hosokawa, waarop hij reageerde met “Ik zou dat echt heel tof vinden.” Maar toch heeft nog niemand sinds het begin van de serie (2005) er daadwerkelijk aan gedacht om dit door te voeren.

Daarbij zijn de nieuwe mechanieken soms best vervelend. Het besturen van de drone werkt niet altijd soepel, het openen van deuren voelt achterhaald aan en soms denk je echt: jongens, is dit alles? Het is felle kritiek.

Toch is het wel zo dat als je door alles heen kijkt en je fan bent van de Yakuza-reeks zult genieten van begin tot einde van deze game, omdat de makers als geen ander in staat zijn een verhaal neer te zetten met dito zij-missies om je vingers bij af te likken. De emotionele rollercoaster is een feit en laat je daardoor continu doorspelen. Met 13 hoofdstukken is de game dan ook behoorlijk lang. Meer dan 30 uur op de teller is niet vreemd en daarbij ziet de game er prima uit.

Onderaan de streep blijft een sterk product staan. Judgment heeft een spannend verhaal, toffe personages en een fijne mix van gameplay-elementen. Het ene moment praat je met iemand, het andere moment onderzoek je iets om vervolgens met vijanden te vechten alsof je leven er van af hangt. Judgment is nooit saai. Het is alleen jammer dat baanbrekende gameplay-elementen ontbreken en Judgment daardoor soms aanvoelt als een project dat té makkelijk is afgerond, terwijl er zoveel meer in had gezeten.