Hi-Fi Rush PS5 Review - Als muziek in de oren?

Het is eindelijk zover. Hi-Fi Rush, een timed exclusive die stilletjes uitkwam voor de Xbox Series X/S, is nu te spelen op PS5. Wij zijn ermee aan de slag gegaan en dit is wat we ervan vinden.

Hi-Fi Rush is een ritme-actiegame waarin jij Chai bestuurt. Deze impulsieve jongvolwassene maakt zijn weg naar een futuristische roboticslab om zijn arm te vervangen. Die doet het namelijk niet. Tijdens de operatie is er alleen een ongeval waardoor Chai ook gefuseerd wordt met zijn MP3-speler. Nu beweegt alles om hem heen op het ritme van de muziek die op dat moment aan het spelen is. Ook kan hij de magnetische afvalraper die in zijn nieuwe arm zit gebruiken om van schroot, dat in de omgeving ligt, een gitaar te vormen. Zo creëert hij een bijl om daarmee rond te zwaaien. Deze krachten gebruikt hij om robots van zich af te wenden. Chai wordt namelijk gezien als een mislukkeling, en die worden 'opgeruimd.'

In Hi-Fi Rush draait alles om ritme. Dit is niet zo strak als Crypt of the Necrodancer, waar je stilstaat als je niet precies op het ritme iets doet en zelfs levenspunten kan verliezen. In plaats daarvan wordt je input hoe dan ook op het ritme uitgevoerd, maar krijg je een bonus als je het goed timet. Een beetje zoals Soundfall. Je kan bijvoorbeeld drie keer achter elkaar ontwijken, maar alleen als je ze alle drie goed timet. Anders zal je het met een enkele dash moeten doen.

Ondertussen speelt Hi-Fi Rush als een hack 'n slash á la Devil May Cry of Bayonetta. Je krijgt zelfs een lettercijfer op basis van je vechtkunsten na elke schermutseling. Alleen wordt daarbij ook je ritme in de gaten gehouden. Terwijl je dit speelt draait op de achtergrond heerlijke rock'n'roll muziek van Nine Inch Nails, The Black Keys, The Prodigy en meer. Er is zelfs muziek voor de game gemaakt door The Glass Pyramids en Shuichi Kobori. Hi-Fi Rush is een ode aan rock 'n roll en punk rock, dus als je houdt van actiegames en dat muziekgenre, dan is deze game voor jou.

Hi-Fi Rush combineert dus hack 'n slash met ritme-elementen. Dit is op zichzelf al een uitdaging, want als je aan alle kanten vijanden van je af aan het slaan bent is het soms een beetje veel gevraagd om dat ook nog eens te timen op de muziek. Maar dat is juist wat deze game zo lekker maakt. Doordat alles op het ritme beweegt kan je vijandige aanvallen voorspellen. Als je er lekker in zit verandert de game hierdoor in een vette muziekvideo waarin jij de hoofdrolspeler bent. De gameplay voelt bijzonder goed als alles naar wens werkt.

Dit komt wel met een asteriskje, want de beat wordt heel strak aangehouden. Wij speelden in eerste instantie op hard, maar verlaagden dat al gauw naar medium omdat we steeds net de plank missloegen. Een controller met verminderde latency maakte dit probleem een stuk minder, maar je zou geen pro controller moeten kopen om Hi-Fi Rush te spelen.

Gelukkig is de gameplay verder lekker slick. De animaties zijn goed en klappen voelen alsof ze impact maken. Zeker als je een rush uitvoert, een bonusklap die volgt na een goede combo. Er is dan ook een leuk gitaarrifje, zodat jij weet dat je het goed doet. Bovendien exploderen de robots die je verslaat in een bevredigende explosie. Chai is een vrolijk personage met een liefde voor het rockgenre. En dat is te merken. Hij heeft plezier tijdens het vechten, wat besmettelijk is.

Iets minder lekker is het platformen dat je doet om de verschillende gevechten aan elkaar te breien. Het is niet per se slecht, je kan best lekker springen. Met een dubbele sprong en een air dash kan je best wat afstand afleggen voor je de grond raakt. Ook kan je hierdoor creatief omgaan met van richting veranderen in de lucht. We hadden alleen wel wat moeite met afstanden inschatten, waardoor we net wat vaker de afgrond in vielen dan zou moeten.

Een ritmegame als deze is sterk afhankelijk van de muziek die erbij wordt gebruikt. Gelukkig zit dat helemaal goed. Tango Gameworks heeft licenties voor muziek van Nine Inch Nails, The Black Keys, The Prodigy, The Joy Formation, Number Girl en Wolfgang Gartner. Daarnaast hebben ze muziek laten maken door The Glass Pyramids, Shuichi Kobori, Masatoshi Yanagi en REO. In de hele playlist zit geen enkele misser, dus je werkt je weg headbangend door Hi-Fi Rush. Sterker nog, er is een dikke kans dat je de muziek later op gaat zoeken om in je eigen playlists te verwerken. Mits je natuurlijk houdt van rock.

Tango Gameworks heeft overigens ook rekening gehouden met streamers. Je kan namelijk streaming mode aanzetten. Dan worden de nummers die onder licentie staan vervangen door originele muziek, waardoor je niet van Twitch wordt verbannen. Dit maakt zeker niet voor iedereen uit en als je niet aan het streamen bent kan je deze modus het beste uit zetten. Maar het is wel fijn om de optie te hebben.

Het is prettig om te zien dat het ritme overal aanwezig is. Je kan een visuele representatie van de beat aanzetten, maar dat is eigenlijk niet eens nodig. Het is alsof de hele wereld mee knikt met de muziek. Muren pulseren mee, Chai knipt op elke beat zijn vingers en zelfs de verschillende machines doen vrolijk mee. Het brengt een vreugde naar de game die in eerste instantie kinderlijk lijkt, maar bijzonder cool aanvoelt omdat het zich niet zo'n zorgen maakt over wat anderen denken. Het is dus erg rock 'n roll.

Ook de vormgeving van Hi-Fi Rush mag er wezen. De kleuren spatten van het scherm op de meest speelse wijze. De game voelt stripboekachtig in de manier waarop de personages zijn getekend, maar ook in de kepows die verschijnen als je iemand een mep verkoopt. En elke keer dat Chai in zijn vingers snipt komt er leuk 'snap' te staan.

Ondanks dat de game zich grotendeels afspeelt in een grauwe fabriek met zeer ondermaatse werkomstandigheden zou je dat niet zeggen als je ernaar kijkt. De robots waar je mee vecht (of mee praat) hebben persoonlijkheid in hun uiterlijk, maar ook in de manier waarop ze bewegen. Bovendien hebben de makers het futuristische op een zeer speelse manier naar voren gebracht.

De outfits van de verschillende personages zien er allemaal uit alsof ze rechtstreeks van een festivalpodium zijn getrokken. Elk is een statement die er bijna sarcastisch dik op wordt gelegd. Bijna, want het valt zeker in de smaak. Ook unlock je T-shirts, jasjes en andere klederdracht waarmee je Chai en katmetgezel 808 mag aanpassen.

Zoals je verwacht bij rock 'n roll zijn de personages allemaal koppig en aanwezig. Ze hebben allemaal onderlinge dynamieken die voortkomen uit hun ervaringen met elkaar. Peppermint en Chai hebben bijvoorbeeld constant ruzie, want Chai luistert nooit naar haar plannen en maakt daardoor een hoop onnodige blunders. Chai, daarentegen, is ervan overtuigd dat hij de hoofdrolspeler is en weigert zich bezig te houden met de kleinere details. Zelfs 808 jamt lekker mee als Chai lekker los gaat op een nummer.

Het is gemakkelijk om dit soort dynamieken irritant te maken. Maar je merkt dat er een onderliggende vriendschap is, waardoor het ineens leuk is om mee te maken. En de plezier die de cast beleeft in deze toch wel heftige tijden is ook een soort protest tegen de onderdrukking van het kwaadaardige roboticslab Vandelay.

Het verhaal is een beetje bizar. Als je er even goed bij na gaat denken zullen er een hoop vragen naar boven komen. Hi-Fi Rush probeert deze vreemdheid niet te verbergen en vraagt in plaats daarvan jou om het gewoon te accepteren en te gaan met die banaan. Lach om de absurditeit en game lekker door. Omdat de game zo lekker wegspeelt lukt dat ook.

Hi-Fi Rush combineert heerlijke rock 'n roll muziek met tactiele hack 'n slash gameplay. Wel wil je misschien een betere controller aanschaffen als het inderdaad wil spelen op de PS5. De latency gooit namelijk af en toe roet in het eten en dat is jammer. Als je al een betere controller hebt, daarentegen, is dit een uitstekende game die er bovendien schitterend uitziet.