Before I Fall Review (DVD) - Niet meer dan middelmatig

We hebben al in diverse films gezien hoe iemand keer op keer hetzelfde beleefde. Denk aan Groundhog Day of het recentere Edge of Tomorrow. Op zich een interessant concept, maar of het ook in een tienerdrama werkt kun je je afvragen. In deze Before I Fall Review lees je hoe dit concept van in het genre past.

In Before I Fall volgen we Samantha die, net als Bill Murray in Groundhog Day en Tom Cruise in Edge of Tomorrow, telkens dezelfde dag meemaakt. Samantha ontwaakt telkens op 12 februari, een dag die, zo vlak voor Valentijnsdag, in het teken van de liefde staat. Waarom Samantha telkens op deze dag wakker wordt is een raadsel.

Maar de dag verloopt ook telkens hetzelfde. Samantha wordt thuis opgepikt door Lindsay om vervolgens twee andere vriendinnen, Elody en Ally, op te halen. Hierna is het groepje vriendinnen compleet en op pad om op school de bitch uit te gaan hangen. Want dat is wat ze het liefst doen: medestudenten belachelijk maken, nastaren en uitlachen en daarnaast leraren irriteren.

De dames zijn behoorlijk verwaand, maar daardoor wel populair bij de jongens op school. Het is op de dag die we telkens weer voorbij zien komen dan ook voornamelijk de vraag hoeveel rozen, bonbons en liefdesverklaringen ze zullen krijgen voor de dames. Maar voor Samantha verandert deze vraag al snel als ze de dag voor de tweede en derde keer meemaakt. Wat speelt hier?

Voor Samantha een mysterie, maar voor de kijker al snel een heldere zaak. Waar Samantha er behoorlijk lang over doet om erachter te komen hoe ze de cyclus van de tijd kan doorbreken krijgen we als kijker al snel de eerste aanwijzingen. Eentje in de vorm van het verhaal van Sisyphus die volgens legenden hetzelfde meemaakte, maar dan met een rots die hij tot in den treure een berg op moest rollen. Andere aanwijzingen komen her en der in de film voorbij, maar zijn alles behalve subtiel.

Samantha moet korte metten maken met haar egoïstische gedrag en leren herkennen wat er echt toe doet. Pas dan wordt ze vrijgelaten uit de tijdscyclus en mag ze door naar de volgende. Net als Sisyphus uit het verhaal van de geschiedenisleraar dus. Zoals gezegd zie je als kijker al heel snel wat Samantha moet doen om door de dag te komen en dat is op zijn zachts gezegd jammer.

Zeker omdat de film ongeveer anderhalf uur duurt en wat dit betreft (de kern van de film dus) niet veel vermaak biedt. De verhaalstructuur die in Before I Fall is gehanteerd past helaas niet zo goed bij het fenomeen van een terugkerende dag. Regisseur Ry Russo-Young heeft duidelijk geprobeerd om het ingewikkelde concept wat hierbij komt kijken in een luchtige tienerfilm te duwen en dat pakt helaas niet goed uit.

Hoewel de film prima geregisseerd is, zie je veel dingen vooraf aankomen terwijl de echte resultaten pas veel later in de film voorbij komen. Het duurt te lang en wordt vanuit een echt tienerperspectief benaderd. Dit is inclusief de typische tienergesprekken over jongens en seks die weinig interessant overkomen. Logisch, gezien het in het boek waar de film op gebaseerd is ook zo gaat, maar het kijkt hierdoor niet altijd even lekker weg.

Before I Fall zal voornamelijk de tieners onder ons aanspreken doordat het deze onderwerpen aansnijdt. En de acteurs en actrices die (voornamelijk op de voorgrond) schitteren, weten hier prima mee om te gaan. Het acteerwerk in de film is prima, voor zover de acteurs hun rollen kunnen dragen dan.

De personages zijn namelijk ook niet al te sterk uitgewerkt op Samantha (Zoey Deutsch) na. Er is te weinig achtergrond van de meesten en daardoor krijg je niet echt een gevoel dat ze ertoe doen. En dat maakt dat de film jammer genoeg nooit memorabel weet te worden.

Before I Fall is dan ook het beste te omschrijven als middelmatig met een interessant onderwerp. De film steekt prima in elkaar, maar er zijn enkele dingen veel te duidelijk. Hierdoor weet je meestal al ver van tevoren wat er komen gaat.

Daarbij is de film door de dialogen die voorbij komen minder interessant, al is de keuze om dit zo te doen logisch. Het goede acteerwerk maakt redelijk wat goed, maar weet de film niet ver genoeg te brengen om memorabel te zijn.