Astro's Playroom Review - Ultieme PS5 test?

Next-gen is hier! Astro’s Playroom is de eerste officiële PS5 game die nergens anders te spelen is. Een logische keuze, gezien de platformer met het schattige robotje volledig gebouwd is rondom de nieuwe DualSense controller. In onze Astro’s Playroom review lees je of het korte avontuur meer is dan een demo voor de PlayStation 5!

Astro’s Playroom is een 3D-platformer met kleine robotheld Astro (bekend van zijn VR-avontuur Astro Bot: Rescue Mission). In de game doorkruis je vier levels om alle snufjes van de DualSense controller goed te begrijpen. Toch is de game, die gratis voorgeïnstalleerd is op iedere PlayStation 5, veel meer dan alleen een testbaan voor wat de controller allemaal kan. In de kern draait Astro’s Playroom gewoon om de uitdagende platform levels.

De opzet van Astro’s Playroom is niet ingewikkeld. Astro moet vier werelden doorkruisen die telkens een ander onderdeel van de PlayStation 5 voorstellen. Zo heb je een level dat draait om de SSD, wordt de koeling tot leven gebracht in Cooling Springs en heeft ook de GPU een eigen level.

Deze zitten natuurlijk vol met geheimen om te ontdekken en vijanden om te verslaan. Vijanden zijn divers en gaan in één klap dood, maar hebben zelf ook een arsenaal om de kleine Astro het loodje te laten leggen. Doordat Astro zelf ook met één klap op z’n stalen plaat onderuit gehaald wordt, moet je soms dus echt voorzichtig zijn.

Toch kun je, als je wegwijs bent met de controls, al redelijk snel trucjes bedenken die ervoor zorgen dat vijanden geen uitdaging meer vormen. Pas zodra je het tegen de bazen van de werelden op moet nemen komt de uitdaging hierdoor weer goed terug. Heel erg is het gelukkig niet, want je bent tijdens het spelen meer bezig het oprapen van je kin die voor de zoveelste keer op de grond ligt.

De DualSense PS5 controller voegt namelijk een compleet nieuwe dimensie toe aan de bekende platform-gameplay. Door middel van de haptic feedback voel je iedere stap die Astro in de wereld zet terug in de palm van je hand. De sensatie is vergelijkbaar met de HD-rumble van de Nintendo Switch, maar dan veel preciezer en subtieler. Lopen door zand voelt net even anders dan wanneer je over het ijs glijdt, waardoor het doorkruisen van de levels een extra sprankje magie heeft.

Hetzelfde geldt grotendeels ook voor de adaptive triggers. Bij het indrukken van de triggers voel je onwijs nauwkeurig hoeveel spanning er bijvoorbeeld op een springveer staat. Het is erg indrukwekkend en voegt extra laag toe aan de ervaring. Toch is het niet altijd een schot in de roos. Astro’s Playroom licht namelijk ook de andere features van de DualSense uit die meer gimmicky zijn. Zo moet je soms in de controller blazen om een bootje te laten varen en ligt de focus tevens op de gyroscoop om door sommige gebieden te reizen.

Het werkt allemaal prima, maar voelt toch als een kleine stap terug gezien deze features niet bepaald nieuw zijn. Voor het touchpad zou hetzelfde argument gelden, maar deze brengt toch nog een beetje vernieuwing. Deze is nu namelijk veel nauwkeuriger in waar je deze aanraakt.

De vergelijkingen met Nintendo houden bij de DualSense alleen niet op. In veel opzichten lijkt Astro’s Playroom namelijk op Super Mario Odyssey. Beide games zijn ontworpen om plezier te beleven, terwijl het ontdekken van geheimen in de werelden telkens weer als drijfveer werkt.

Hiervoor wordt je in Astro’s Playroom telkens weer beloond. Al helemaal als je de geschiedenis van PlayStation kent. De game leunt goed op de nostalgie van eerdere platformen, terwijl er ook een geschiedenislesje in te vinden is voor nieuwe gebruikers.

Ieder level zit vol met verwijzingen naar andere PlayStation exclusives, waaronder God of War (zowel de oude als nieuwe game) en vergeten parels als Ico of Concrete Genie. Er zijn meer verwijzingen dan op tien handen te tellen en dan gaat het nog niet eens om de Artefacten die in ieder level verborgen liggen.

In elk level kun je maximaal acht artefacten vinden die te maken hebben met een bepaalde PlayStation-generatie. Wie goed zoekt en een artefact vrijspeelt, kan deze uitgebreid bekijken. Hoe meer je vindt, des te groter de speelkamer die in de centrale HUB te vinden is.

Al snel ontstaat de drang om in ieder level alle geheimen te ontdekken, zodra die speelkamer vol raakt. Naast de artefacten zijn er namelijk ook nog puzzelstukjes. Die verzamel je om een muurschildering met de geschiedenis van PlayStation in te kleuren. Deze zitten op de gekste plekken verstopt, wat ieder level weer van een toffe speurtocht voorziet bovenop de levels zelf.

Ontdekken staat dus centraal in Astro’s Playroom en verveelt geen moment. Het verlengt het spelplezier van deze om en nabij 5 uur-durende 3D-platformer alleen maar, terwijl de grijns eigenlijk nooit van je gezicht verdwijnt. Dit heeft in grote delen ook te maken met het slimme design dat is ingesteld om je alle nieuwe features van de DualSense te laten ervaren.

Hoewel niet ieder aspect daarvan goed uit de verf komt, is het magisch om de haptic feedback voor het eerst te voelen. Hetzelfde geldt voor adaptive triggers en het scala aan verwijzingen naar eerdere PlayStation-games en -hardware. Astro’s Playroom is dan ook meer dan een veredelde demo voor de PS5, maar een volwaardige platformer die iedere PlayStation 5-gebruiker moet ervaren.