Bordspel van de week: Hibachi

Bordspellen kunnen een hoop dingen zijn. Strategische bakbeesten of simpele kaartspellen. Het kan allemaal. Het is daarom raar dat veel liefhebbers neerkijken op dexterity games. tussen Kitchen Rush, Klask en Crokinole is er genoeg bewijs dat spellen als deze echt leuk kunnen zijn. Met dit in ons achterhoofd gaan we het deze week over Hibachi hebben. Heb jij honger?

Heb jij wel eens zin in een vrolijke, gezellige avond? Vind je bordspellen leuk, maar heb je even zin in iets minder serieus? Vind je het fijn met heerlijk verzwaarde pokerchips te spelen? Hou je van luide spanning? Dan is Hibachi misschien iets voor jou.

In Hibachi mag je pleuren met pokerchips. Je zit (of staat) met zijn allen om de tafel, er is een hoop gebrul, gegier en gelach. Soms worden er vingers beschuldigend, maar op een leuke manier, gezwaaid. En de regels zijn simpel genoeg dat je nichtje van zeven ook mee kan doen. Of je beste vriend, die eigenlijk een hekel heeft aan bordspellen. Sterker nog, een dex game is een prima plek om te beginnen voor iemand die nog nooit een bordspel heeft aangeraakt. Gewoon smijten met die chips, en zien waar ze landen. Als dit voor jou klinkt als een leuke avond, dan raden we je aan lekker verder te lezen.

Het is feest, en daarom staat de hibachi op vol vuur. Jij en je mede teppenyakichefs staan erover gebogen. En hopelijk help jij die klanten net ietsje beter dan je collega's, want dat restaurant gaat na het festival een van jullie inhuren. Dus brandt er naast de barbecue ook een machtige rivaliteit.

In Hibachi vergaar je grondstoffen door er met pokerchips naar te smijten. Dan maak je met die ingrediënten recepten, die je vervolgens aan hongerige klanten serveert. Ben jij de eerste die drie gerechten weet te maken? Dan ben je de winnaar, en word je per direct aangenomen. Was solliciteren altijd maar zo gemakkelijk en leuk...

Pas wel op, want net zoals bij gewone sollicitaties zit er nog wel een addertje onder het gras. Je baas gaf je 1500 yen (ongeveer 14 euro) mee als budget en vertelde je dat je daarvan de ingrediënten moet betalen. En die markteigenaren zullen bij twijfel altijd verkopen aan de hoogste bieders. Dus kom je soms met lege handen aan bij de gril, of voelt je portemonnee lichter aan dan je zou willen. Was dat een vliegje? Misschien hoog tijd om wat van die overtollige broccoli weer te verkopen.

Hibachi wordt verdeeld in ronden, die onderling weer verdeeld worden in fases. En dat klinkt nu al aanzienlijk ingewikkelder dan het is. In de fase van verversen worden er zes nieuwe ingrediënten op tafel gelegd, en wordt eventueel iemand anders startspeler. Ingrediënten komen van een geschudde stapel, en alleen wat open op tafel ligt kan gekocht worden.

Vervolgens mogen spelers een voor een in het geheim een fiche selecteren en die op het bord gooien. Dit gaat door tot iedereen er drie heeft gegooid. Daarna wordt pas gekeken waar de fiches zijn beland, dus de kans is groot dat er een paar van jou zijn weggeketst en niet meer liggen waar jij ze wil. Dan komt de biedfase, waarin bevestigd wordt welke fiches waar liggen en wat hun (in het geheim gekozen) waarden zijn. Iedereen vergaart grondstoffen en betaalt het afgebeelde bedrag.

Tenslotte gaat de hibachigril aan, en worden er gerechten gemaakt. Spelers leveren ingrediënten in, in ruil voor receptkaarten om bij te houden dat ze die gemaakt hebben. Heeft nog niemand er drie gemaakt? Dan begin je weer van bovenaf.

Daarmee is bijna het hele spel uitgelegd. Met deze kennis kan je beginnen. Weet alleen dat het nummer op je fiche bepaalt hoeveel yen je moet betalen. Natuurlijk geef je liever minder geld uit, maar als er maar een enkele makreel te koop is en iedereen dit wil, zal de persoon die het diepst in zijn zakken graait ermee naar huis gaan. Of de gril, want daar moet je zijn.

Ook zijn er een aantal speciale vakken op het bord. Als een fiche daar eindigt mag je geen ingrediënten kopen, maar krijg je wel kosteloos iets anders. Een gratis, willekeurig ingrediënt, een receptkaart die alleen jij mag behalen of misschien mag je zelfs een extra fiche op het bord gooien. Of je wordt per direct de nieuwe startspeler. Ligt je fiche nergens op, maar is het wel op het bord beland? Dan krijg je een chili. Twee chili kan je gebruiken als een joker, want als je iets mist maak je het gewoon pittiger! En als je fiche van het bord af glijdt en/of stuitert heb je pech! Je krijgt helemaal niets. Driesecondenregel?

Dan is er nog de verkoop. Een regel die pas echt relevant wordt in de tweede ronde. Voordat er grondstoffen gekocht worden mag je namelijk ook een ingrediënt van het soort dat op dat moment behandeld wordt verkopen. De verkoopwaarde is gelijk aan het totaal van alle fiches dat in de kom ligt. Dat zou dus meer moeten zijn dan wat je ervoor betaald hebt, en als een gevolg kan je weer meer dingen aanschaffen die je wél nodig hebt. Zelfs dit is niet heel moeilijk, maar het is wel het ingewikkeldste deel van Hibachi. Daarom raden we de uitlegger ook aan pas in de tweede ronde deze regel te verduidelijken. Hiernaast zijn er nog een paar kleine dingen, maar dat kan je allemaal in het spelregelboekje vinden. En dit is geen uitleg, het is bordspel van de week!

Het is je eerste beurt. Je pakt die pokerchip, die overigens erg goed in je vingers voelt, beet en slingert het op het bord. Precies waar je het hebben wil. Of juist verre van. Hoe dan ook krijg je een shotje endorfine, rechtstreeks naar je brein. En daar stopt het niet. Nu is een tegenstander aan de beurt. En haar worp ketst jouw fiche weg van waar je het hebben wil. Of juist er naartoe. Weer een shotje. Nu begint het speelplezier aan jou te dagen.

In Hibachi ben je constant geboeid met wat er allemaal gebeurt. Want zelfs als jij niet werpt kunnen jouw stukken wel rondgeduwd worden. En omdat je toch afhankelijk bent van een worp kan je zoveel plannen als je wil. Als je arm niet meewerkt kunnen zelfs je eigen 'zetten' niet goed uitkomen. Dit gebrek aan controle is spannend en meeslepend. Je brult het uit als je er precies in slaagt jouw fiche met een strategische worp de broccoli in ketst, terwijl die van Jaap er juist uit geduwd word. Heerlijk!

Dan is er een schreeuw van ergernis, want je had een rare stuiter en nu ligt je fiche niet eens op het bord! Of het flipt, waardoor iedereen kan zien hoeveel het waard is. Het is als wedden op wie een voetbalwedstrijd gaat winnen, of misschien dat het paard waar jij op gewed hebt als eerste over de finish rent. Maar dan beter én je werkt jezelf niet de schulden in.

Hibachi is lekker luid. En het is gezellig. Het heeft misschien niet de strategische diepgang van een potje schaken of Root. Maar moet elk spelletje in jouw kast dat per se hebben? Nee, afwisseling is waar het om gaat. En hoe erg je misschien aan de buitenkant protesteert. Diep van binnen heb je het dik naar je zin.

Dit was een kijkje naar Hibachi. Lijkt het spel je leuk? Dan is er een minpuntje waar we jullie wel even op moeten wijzen. Hibachi was wel op Spiel, maar op het moment is het niet officiëel in de winkel. Wel is het een herimplementatie van Safranito. Dus misschien kan je die ergens tweedehands op de kop tikken. Of je kan kijken hoe het zit met Crowdfinder.be, waar Hibachi te koop is voor €32,00.

Heb je vragen, opmerkingen of een spel die we absoluut een keer moeten featuren? Laat het dan weten in de comments! Tot volgende week!