Beste gamelevels ooit gemaakt - Lewis Finch uit What Remains of Edith Finch

Ronddwalen door een gigantische open wereld is leuk, maar een doel of objectief hebben is wat je als gamer vooruitduwt; een legendarische schat of een wapen dat essentieel is. Levels en missies zijn belangrijk en daarom duiken wij in de geschiedenis van de beste gamelevels ooit. Deze keer een level uit What Remains of Edith Finch.

Avonturentitels komen in vele vormen en maten, maar in de laatste jaren is de opkomst van de zogenaamde walking simulator opmerkelijk te noemen. Deze titels vertellen voornamelijk een verhaal en nemen jou, de gamer, aan jouw hand mee door een avontuur dat zichzelf meer en meer ontbloot als jij de wereld ontdekt.

In plaats van dat jij namelijk op zoek gaat naar wat er is gebeurt, puzzels oplost, of tegen slechteriken vecht, ben je in zulke titels alleen maar aan het dwalen door een wereld. Het verhaal moet worden voortgestuwd en dat gebeurt door jouw zoekacties. Geluidstapes en dagboekfragmenten zijn slechts enkele voorbeelden van hoe jij meer te weten komt over het verhaal en de personages.

Titels als Gone Home, Dear Esther, Firewatch en The Stanley Parable zijn illustraties van zulke walking simulators en vertellen een meeslepend verhaal met intrigerende personages die je blijven porren om meer te weten te komen over de game. In die lijst mag What Remains of Edith Finch natuurlijk niet ontbreken en die game heeft een level dat meerdere elementen ontzettend goed verbindt.

What Remains of Edith Finch draait om het meisje Edith dat terugkeert naar haar familiehuis nadat haar moeder is overleden. In een envelop vindt zij een sleutel die een deur in haar ouderlijk huis opent en met haar dagboek trekt zij richting Orcas Island.

Eenmaal daar aangekomen verklaart Edith dat er een vloek op haar familie rust: van elke generatie kinderen overleeft slechts één kind het, dat de familielijn dan voortzet. Met haar dagboek laat Edith zien dat er al meerdere familieleden zijn overleden, maar hoe deze mensen zijn overleden is niet bekend.

Het huis van de Finch-familie is de eerste trekpleister, want het immense gebouw heeft meerdere extra verdiepingen gekregen om elk familielid een aparte kamer te geven. De grootmoeder van Edith verandert de slaapkamers van de overledenen namelijk in herdenkingsaltaren en deze zijn verboden terrein voor de rest van de familie.

De game begeleidt je door elke kamer, waarin jij precies leert wat er is gebeurt met de familieleden. Elke kamer is een apart soort level met haar eigen gameplay, die jij moet voltooien om achter de waarheid van de Finches te komen.

Elk level heeft zijn eigen persoonlijke charmes, maar het verhaal van Ediths broer Lewis is het meest intrigerende en verbluffende. Bij de binnenkomst in zijn kamer vind je een brief van Lewis’ psychiater die vertelt dat Lewis zich steeds meer en meer terugtrekt uit de echte wereld. Vervolgens ben je Lewis en bestuur je hem tijdens zijn dagelijkse werk.

Dat dagelijkse werk is dodelijk saai, want Lewis staat aan de lopende band in een visfabriek. Daar moet hij de binnengekomen vis oppakken, deze verplaatsen naar de automatische guillotine voor vissen en de vis op een andere band gooien. Het is simpel en makkelijk en je kan het zelfs met één hand doen.

De letter van de psychiater verklaart dan, tijdens je werk, dat Lewis de saaie werkelijkheid wil ontsnappen en dat hij dit doet door een eigen avontuur in zijn hoofd te maken. Dit begint simpel met een zwart-en-wit doolhof, waar jij jouw poppetje doorheen stuurt met je linkeranaloge stick, terwijl je met rechts de vissen blijft onthoofden.

Maar Lewis begint zijn wereld meer en meer uit te breiden. Het kleine doolhof wordt een ware kerker, die zijn deuren vervolgens wagenwijd opent voor een kleurrijke en levende wereld; een wereld waar jij op avontuur gaat! Binnen de kortste keren is je hele scherm een kakafonie van kleuren en levendige beelden, terwijl je met je rechteranaloge stick de vis moet blijven hakken.

Het enerverende aan dit level is dat ontwikkelaar Giant Sparrow bepaalde elementen uit beide werelden samenvoegt. Zo moet je soms met jouw avonturier langs een brug, maar dit blijkt dan een vis te zijn. Pas als jij in de echte wereld de vis weghaalt, kan jouw zelfgemaakte personage zijn avontuur vervolgen!

Lewis’ verhaal is daarnaast ook voor sommigen begrijpelijk, want je hebt ineens door hoe het leven van een alledaagse werker die dag in, dag uit hetzelfde doet eruit ziet. Iedereen droomt er dan van om te ontsnappen, om te vluchten uit die daadwerkelijke wereld. Lewis doet dat door zijn eigen hoofd onder de guillotine te leggen. En daar draait What Remains of Edith Finch volgens de ontwikkelaar vooral om: de dood en hoe simpel die vaak is, terwijl het leven lastiger is.

Mede daardoor mag Lewis Finch’ verhaal uit What Remains of Edith Finch beschouwd worden als één van de beste gamelevels ooit gemaakt.