Beste gamelevels ooit gemaakt - Sen's Fortress uit Dark Souls

Ronddwalen door een gigantische open wereld is leuk, maar een doel of objectief hebben is wat je als gamer vooruitduwt; een legendarische schat of een wapen dat essentieel is. Levels en missies zijn belangrijk en daarom duiken wij in de geschiedenis van de beste gamelevels ooit. Deze keer een level uit Dark Souls.

Het komt niet vaak voor dat een game, of juist zijn moeilijkheidsgraad, een stempel weet te creëren waarmee je makkelijk andere games kunt definiëren; Soulslike. Toch weet Hidetaka Miyazaki dat te doen met zijn Souls-serie, zoals Demon Souls, de Dark Souls-trilogie en natuurlijk Bloodborne. Gamers krijgen te maken met een op het eerste oog onmogelijke opdracht, maar leren dat oefenen en het perfect uitvoeren van aanvallen en counters essentieel is voor de winst in de strijd om leven en dood.

Voor vele liefhebbers van Miyazaki’s titels weet vooral de eerste Dark Souls een bijzondere plek in hun hart vast te houden. Of het nu de bijna onbegonnen strijd is tegen Ornstein en Smough of de hel die voor velen Blighttown heet, het zijn momenten die elke Dark Souls-speler kent en ervaart. En het misschien na vele strubbelingen ook heeft overwonnen, wat voor een gelukzalig gevoel zorgt.

De eerste levels van Dark Souls zijn redelijk simplistisch en duwen je wel de goede kant op, maar het is aan jou om de aanvallen van monsters te overleven en verder te komen. Op dat moment ben je nog onwetend van de diepe en gelaagde structuur die Dark Souls kent met zijn geheel verbonden wereld. Een wereld waar jij als betreurenswaardig klein wezen doorheen rent, springt en rolt om maar niet dood te gaan.

Die verbonden wereld is een essentieel onderdeel van Dark Souls, want als gamer heb jij het gevoel dat je echt van de ene kant van de wereld naar de andere kant kan lopen. Zo kan jij van New Londo Ruins, het laagste gedeelte van de wereld, jezelf helemaal omhoogwerken naar Anor Londo, het hoogste punt van Lordran.

Dit zorgt voor een uniek gevoel, want vanaf Anor Londo kan jij weer naar beneden kijken en bepaalde plekken zien waar je hebt gestreden. Daar is de kathedraal met de twee gargoyles die je bont en blauw sloegen of of zie je juist de eerste contouren van het gevreesde Sen’s Fortress. Een level dat het uiterste van jou vergt.

Sen’s Fortress valt al vroeg te betreden, maar dan zijn de poorten van het immense kasteel nog gesloten voor je. Siegmeyer of Catarina wacht ook braaf tot de toegang geopend is, maar daarvoor moet jij eerst de twee bellen luiden; eentje zit bij de eerdergenoemde gargoyles, terwijl de andere diep ondergronds zit waarvoor jij eerst door het gehate Blighttown moet dwalen.

Die twee taken zijn al uiterst lastig om te voltooien, maar als beide bellen zijn geactuveerd worden de poorten van Sen’s Fortress geopend en ben je hopelijk klaar voor de volgende uitdaging. Toch kan jij je niet echt voorbereiden op wat je gaat aantreffen in het levensgevaarlijke kasteel.

Want behalve vele monsters bevat Sen’s Fortress ook tal van valstrikken, rollende stenen die rechtstreeks uit Indiana Jones komen en zelfs een kist die voor veel hartverzakkingen zal zorgen. Sen’s Fortress mag dan ook een echte uitdaging worden genoemd in de wereld van Dark Souls en dat zegt wel wat.

Sen’s Fortress lijkt op bepaalde ogenblikken veel op een typische Dungeons & Dragons-kerker. Elke gang kan meerdere valstrikken bevatten en achter elke hoek zou een monster kunnen schuilen die jou verrast en vermoordt. Maar het level bevat daarnaast ook meerdere shortcuts, waardoor je eerder op het dak van het kasteel komt. Want dat is je uiteindelijke doel: het kasteel overleven en bovenop de vesting rondlopen.

Bovendien zijn de vele platformstukjes hoofdpijnopwekkend of juist controllervernietigend. Keer op keer probeer jij rustig de dunne bruggen te oversteken, terwijl seizen uit de muren jou zonder enige moeite weer naar beneden kunnen storten. Tegelijkertijd word je onder vuur genomen door vele monsters met pijlen, waardoor het overleven van deze stukken en een zwaard in die monsters steken goed voelt. Heel goed.

Want je hebt op dat moment misschien wel één van de lastigste secties uit Dark Souls overwonnen. En juist op het moment dat je denkt dat Miyazaki en zijn team het wat rustiger aan doen, word je bekogeld met vuurbommen op het dak van de vestiging. Er is geen moment om uit te rusten in Sen’s Fortress, je moet constant op je hoede zijn voor de vele gevaren die achter elke bocht kunnen zitten.

De laatste halte van Sen’s Fortress is een gigantische reus die op het dak zit en jouw laatste station is tussen jou en je einddoel. Hem verslaan is makkelijker gezegd dan gedaan, maar draai na die laatste strijd eenmaal je camera om en je ziet hoever je bent gekomen. Rechts zie je een kathedraal met een bel, een bel die je uren daarvoor hebt doen luiden en waar je de twee gargoyles hebt verslagen. Het laat zien hoever je bent gekomen in de wereld van Dark Souls. En mede daardoor is Sen's Fortress uit Dark Souls één van de beste gamelevels ooit gemaakt.