5 frustraties in nieuwe games waar fans klaar mee zijn

Er is anno 2024 genoeg om van te genieten als het aankomt op de games die verschijnen. Toch zijn er genoeg bedrijven die nog een steekje laten vallen en dat uit zich helaas in tal van games. Letten alle gamebedrijven even op? Want dit zijn vijf frustraties in nieuwe games waar fans helemaal klaar mee zijn!

We trappen af met het fenomeen kogelsponsen. Het is een term die gebruikt wordt wanneer vijanden met een zee aan kogels nog niet het loodje leggen. Op live-service games als Destiny 2 na, waar je constant met verschillende spelers één baas overhoop schiet, zijn kogelspons-achtige vijanden enorm gehaat.

Helaas komt het in veel games voor dat je bij het opschroeven van de moeilijkheidsgraad vooral getrakteerd wordt op vijanden die simpelweg veel meer schade aankunnen voor ze het loodje leggen. Marvel's Avengers is hier een goed voorbeeld van. Hoewel je, net als in Destiny 2, met meerdere spelers vijanden sloopt, ben je simpelweg gewoon wat langer bezig om robots kapot te maken.

Als speler voelt het vooral alsof je je tijd verdoet, want de manier waarop je de vijand moet verslaan weet je wel. Je bent alleen langer bezig om je doel te behalen. In plaats daarvan zouden ontwikkelaars er goed aan doen om alternatieve gevechtspatronen en nieuwe aanvallen aan vijanden te geven op hogere moeilijkheidsgraden.

Hoewel Cyberpunk 2077 tegenwoordig gezien wordt als een pareltje van een RPG, is er één element in de game waar je nog altijd kwaad om kunt worden. Dat element is het fast travel-systeem. Dat forceert je namelijk om naar specifieke punten in Night City te gaan om naar een andere locatie te reizen.

Het is bloedirritant dat je niet simpelweg op de kaart een locatie kunt selecteren om daar vervolgens snel naartoe te gaan. Niet elke game kan Marvel’s Spider-Man 2 nabootsen door de complete kaart aan te bieden als fast travel-punt, maar dat je met je personage fysiek naar een bepaalde locatie moet lopen voordat je naar de andere kant van een gebied kunt gaan, is en blijft verschrikkelijk.

Andere open-world games, zoals Assassin’s Creed, Horizon Forbidden West en Final Fantasy 7 Rebirth, pakken dit op een veel betere manier aan. Bij het voltooien van een interessant punt op de kaart wordt dit punt ook automatisch een fast travel-punt waar je altijd naar toe kunt door deze vanaf de kaart in het menu te selecteren.

Het was al een probleem in 2012 bij de lancering van Diablo 3, maar nog altijd lijken ontwikkelaars niet te begrijpen dat een game die altijd een online-verbinding nodig heeft woede oproept bij spelers. Vooral als het gaat om games die overwegend (of helemaal) singleplayer zijn.

Een ander probleem dat ontstaat bij het nodig hebben van een internetverbinding om je games te spelen, is dat je bij digitale games niet bepaald het gevoel hebt dat de games van jou zijn. Zelfs al heb je 80 euro betaald om bijvoorbeeld Rise of the Ronin te halen, wil de PlayStation nog steeds verbonden zijn met het internet om te verifiëren dat je de game daadwerkelijk gekocht hebt.

Het zou je maar overkomen dat je internet er een avondje uitligt, terwijl je al dagen zit uit te kijken naar een avondje gamen op de bank. Als je geen internetverbinding hebt, zegt je console doodleuk tegen je dat je je digitale games niet kunt spelen. Tenzij je console als primair ingesteld staat natuurlijk, maar dat is niet bij iedereen het geval.

Wie op PC speelt, zal je vertellen dat er maar één launcher is voor games: Steam. De launcher van Valve is al jarenlang de meest betrouwbare (en veelal geliefde) plek om je games te lanceren. Tal van spelers hebben dan ook gigantische bibliotheken aan games via Steam.

Er zijn dan ook maar weinig manieren waarop je PC-spelers bozer kunt maken, dan door het lanceren van je game op PC via een andere launcher dan Steam. Tal van games worden bijvoorbeeld exclusief op de Epic Games Store-launcher beschikbaar gemaakt, zoals Alan Wake 2 en de Kingdom Hearts-games.

Dan heb je nog Xbox die haar eigen launcher heeft, Activision Blizzard heeft Battle.net en Ubisoft heeft Ubisoft Connect. En dan zijn we misschien net op de helft. Als er één lichtpuntje is, is het dat Sony ervoor kiest om voor haar games een speciale PSN-overlay te gebruiken en we dus niet nog een aparte launcher nodig hebben.

Lang niet iedereen is fan van een live-service game, maar ze zijn vandaag de dag niet meer weg te denken. Dat hoeft ook niet, want er zijn miljoenen spelers die verkocht zijn aan games als Fortnite, Rocket League of één van de andere tientallen voorbeelden. Toch is er een irritatiefactor met deze titels.

Wat de spellen in dit subgenre veelal gemeen hebben, is dat ze content voorschotelen die maar tijdelijk beschikbaar is. Zo zijn er speciale evenementen die maar een weekje gehouden worden of activiteiten die je dagelijks moet volbrengen om beloond te worden.

Het is precies waar spelers níét op zitten te wachten wanneer ze willen ontspannen met een game. Huiswerk krijgen is nooit leuk en een game opstarten voor een paar dagelijkse taken die minimaal profijt opleveren is dan ook precies hoe je sommige spelers in het harnas jaagt. Natuurlijk wil een studio dat je blijft spelen, maar door huiswerk te geven deinstalleer je een game nog sneller dan dat die bekende blauwe egel door een level rent.