Yves Saint Laurent Review

Grote kans dat deze naam je heel bekend voorkomt. Zelfs voor mensen die zich niet met mode bezig houden, gaat er een klein lampje branden bij Yves Saint Laurent. Misschien heb je de naam weleens gezien in de Bijenkorf of bij de parfumerie. Yves was namelijk één van de meest invloedrijke modeontwerpers uit Frankrijk en halverwege april komt er een film over de grootmeester uit. Een film die vooral geschikt lijkt voor de vrouw, maar kan hij ook de mannen van XGN boeien?

In Yves Saint Laurent de film volg je het leven van de beroemde modeontwerper uit Frans-Algerije. Op zijn achttiende verhuisde Yves naar Parijs om voor ontwerper Christian Dior te werken. Vier jaar later sterft meneer Dior aan een hartaanval en Yves krijgt op 21-jarige leeftijd de leiding over zijn bedrijf. Vol angst en spanning weet hij zijn verwachting als opvolger waar te maken, maar dan slaat het noodlot toe. Hij wordt opgeroepen voor zijn dienstplicht om in Algerije te vechten.

Zelfs voor iemand die niet geïnteresseerd is in de mode, kijk je jouw ogen uit in de film. Wanneer de catwalkscène komt lopen goedgeklede dames over het podium om de kunstwerken van Yves te tonen. Van extravagante zomerjurken tot aan eenvoudige colbertjes, alles passeert de revue waar iedereen met volle aandacht naar kijkt. Aan het einde van de show volgt altijd een luid applaus van een enthousiast publiek. Het is zeker een lust voor het oog.

Als verlegen mannetje komt Yves op het podium tevoorschijn. Met een nerveuze blik staart hij naar het publiek waarna een diepe buiging volgt. Een knullige jongen die de leiding heeft over de beroemdste mode-imperium van de wereld is niet niks. Stel je voor dat jij als twintiger aan het hoofd staat van Apple. Dat zou een eer zijn, maar tegelijk hangt er een enorme druk op je om aan de verwachtingen van het publiek te voldoen. Iets wat heel goed in de film naar voren komt.

Volgens de regisseur van de film is het algemeen bekend dat Yves homo was. Zijn seksuele voorkeur zie je dan ook eigenlijk nergens in het begin van de film terug tot dat de jonge knul langs de rivier de Seine staat te tongzoenen met zijn vriendje Pierre Bergé. De zoenscène kan wat ongemakkelijk zijn om naar te kijken, doordat hij te lang duurt. Voor ongeveer twee minuten lang zie het koppel elkaar tientallen kusjes geven en na een minuut heb je het wel gezien. Aan de andere kant is het wel mooi om liefde te zien ontplooien. De relatie is echter van korte duur, want de ware volwassen Yves ontwaakt uit zijn slaap.

De verlegen jongen verandert naarmate hij ouder wordt steeds meer in een eigenwijze man. Zijn ego wordt met de minuut groter en groter. Hij werkt in het begin heel erg zorgzaam aan zijn kledinglijn, maar wanneer de grootmeester van de mode besluit om een eigen modehuis op te richten, slaan alle stoppen bij hem door. Met flink geschreeuw en verscheidene woedeaanvallen voert Yves de toon aan in zijn atelier. Een enorme karakterontwikkeling, welke goed is uitgewerkt.

De film is gelukkig geen eindeloze biografie van de mode-ontwerper. Het zoomt in op drie levensfasen van Yves, waarin zijn seksuele voorkeur telkens duidelijk naar voren komt. Hierdoor kun je de film eigenlijk in drie verschillende thema’s indelen. Eerst de ontdekking van de volwassen wereld, daarna verslaving en tot slot het verlangen naar vroeger. In de laatste fase merk je de effecten van zijn levensstijl. Yves wankelt, valt makkelijk flauw en ziet er zwak uit. Het liefst zit hij het hele jaar door in zijn vakantiehuis in Marokko, want dat doet hem aan zijn jeugd in Frans-Algerije denken.

Een leuk detail om te vermelden is dat de echte Pierre Bergé ook een kleine rol speelt. Hij blikt in een scène terug op de tijd die hij samen met Yves heeft doorgebracht. Na de filmopnamen heeft hij nog wat losgelaten over hun liefdesleven. Volgens Pierre was de relatie tussen hem en Yves gedoemd te mislukken, maar de liefde en passie voor het ontwerpen van kleding was oneindig voor Yves. Die passie kun je niet missen, ondanks de veranderingen die hij doormaakt.

Yves Saint Laurent is niet bepaald een mannenfilm, maar aan de andere kant ook niet zo feministisch. De Fransen hebben een boeiende kijk op het leven van de mode-koning gemaakt dat voor iedereen makkelijk te volgen is, op enkele details na. Je ziet heel duidelijk drie verschillende thema’s de revue passeren en enige kennis of smaak van mode is niet nodig om de film te begrijpen. Yves Saint Laurent is daarom een interessante film voor degene die een kijkje willen nemen in het leven van één van de meest invloedrijkste modeontwerpers uit de vorige eeuw.