Singularity Review

Radioactiviteit, gemuteerde monsters en Rusland heeft de wereld overgenomen in 2010. De geschiedenis is veranderd in de wereld van Singularity. Klinkt als een simpel verhaal, maar kan Singularity van Raven Software ons verbazen?

Singularity kan misschien niet bekend in de oren klinken, maar daar komt nu verandering in. De first-person shooter die zich op het fictieve Russische eiland Katorga-12 afspeelt, is namelijk volgens Raven Software niet zomaar een shooter, maar een hele originele en veelzijdige game. Waarom weet men dan weinig van de game af?

Hel op een Russisch eiland
Gelukkig zijn er recensies die genoeg informatie over een bepaald spel verschaffen. Zo speelt Singularity zich dus af op het eiland Katorga-12, waar een hoge concentratie radioactiviteit is. Amerika houdt al enige tijd Rusland in de gaten en vertrouwt die hoge concentratie radioactiviteit dus niet. Daarom stuurt het Amerikaanse parlement het leger naar het eiland om onderzoek te doen.

Nate Renko is een soldaat uit het leger en tevens de persoon waar jij in de huid van kruipt. Hij wordt per helikopter naar het eiland gestuurd. Al gauw krijg je pech met de helikopter en stort je neer. Geen einde verhaal, je spoelt namelijk aan en je merkt direct dat er wat aan de hand is met het eiland. Je ziet een compleet verwoest eiland waar van alles aan de hand is. Door de radioactiviteit zijn er de raarste dingen gebeurd: gemuteerde wezens, onverklaarbare biologische verschijnselen en gebouwen die vervormd zijn. Maar Katorga-12 is ook het slachtoffer geworden van de zogenaamde Singularity. Hierdoor zijn er twee tijdsperioden op het eiland, waardoor je op Katorga-12 zo nu en dan in het verleden en weer in het heden rondloopt.

Renko belandt aan het begin van het spel terug in de jaren '50, en zorgt er per ongeluk voor dat de toekomst wordt veranderd. Ineens is het eiland een grote chaos geworden en heeft de Sovjet-Unie de hele wereld overgenomen, inclusief de Verenigde Staten. Al snel krijg je hulp van een schone dame en een verstrooide wetenschapper genaamd Barisov. Je moet ervoor zorgen dat het heden weer in goede staat wordt hersteld.

De grote boosdoener van alles is Demichev, de grote leider van de Sovjet-Unie. Hij heeft in het verleden de leiding gegeven aan de ontwikkeling van E99, een voor ons totaal onbekend element. Dit element is belangrijk voor het beïnvloeden van tijd. E99 is dan ook nodig voor de ontwikkeling van de Time Manipulation Device, kortweg de TMD. Naarmate je verder in het spel komt, kom je ook in het bezit van een TMD. Dit wapen is een ontzettend handig ding, omdat je objecten, vijanden en andere dingen kunt vernieuwen of verouderen: spelen met de tijd dus. Dat levert leuke puzzels in het spel op, maar ook mooie gevechten. Zo beland je bijvoorbeeld weer in de jaren '50 en moet je vechten tegen Russische soldaten. Door ze met je TMD te 'vernieuwen' belanden de vijanden ineens in het heden waar ze allang bejaard of dood zijn. Een zeer handige manier om je tegenstanders te verslaan.

Actie, actie en nog eens actie
De TMD kan echter nog meer. Zo kun je objecten oppakken en ze vervolgens keihard wegschieten, iets wat bij menig gamer doet denken aan de gravity gun uit Half-Life 2. Daarnaast kun je in een klein gebied de tijd stilzetten; handig voor als de actie je wat teveel wordt en je op adem moet komen. Ja, dit spel zit vol met actie. En de walgelijke, gemuteerde monsters en de ouderwetse soldaten zijn de vijanden die je tegen willen houden. Raven Software heeft dit op een hele goede manier gedaan. Zo zijn er momenten waar je lekker door kunt rammen, maar ook momenten dat je echt op je hoede moet zijn, want anders ben je de klos. Dat laatste zorgt voor een aantal geweldige schrikmomenten, want wie verwacht nou een gemuteerde monster om de hoek bij de wc's...

Moet je dus telkens de vijanden verslaan met je TMD? Nee, er zijn ook 'ouderwetse' wapens als de shotgun, pistool, sniper gun en assault rifle te vinden. Of wat dacht je van de Seeker? Een heel tof wapen waarmee je een kogel afvuurt en meteen die kogel kunt besturen. Zo mis je haast nooit een vijand, en dat levert ook spectaculaire kills op. De aanwezigheid van bloed en gore zorgt vervolgens voor een fijn en smakelijk effect.

Deze wapens zijn overigens allemaal te upgraden door middel van zogenaamde Weapon Techs die je in het spel kunt vinden. Zo kun je de precisie van je wapen of de sterkte van de kogels verbeteren. Voor je gesteldheid zijn er ook verbeteringen, je kunt ze namelijk unlocken met de E99 Techs. Hoe verder je in het spel komt, hoe handiger het natuurlijk is om een wat grotere gezondheidsbalk te hebben.

Heerlijk spelen
Het fijne aan Singularity is dat alles makkelijk aanvoelt. Het schieten gaat zo lekker dat je denkt dat jij en de controller het goed samen kunnen vinden. Maar nee, dat ligt gewoon aan de manier waarop Raven Software het spel heeft gemaakt. Dat komt in de multiplayer van het spel goed van pas, wil je je aangeboren talent voor Singularity laten tonen. Het multiplayer gedeelte bevat de standaard modes als Capture the Flag, Deathmatch en andere modi die we kennen uit andere games. Niet heel bijzonder dus, maar wel vermakelijk.

Maar geen perfectie
Helaas zijn er ook wat kanttekeningen. Zo is Singularity een erg makkelijke game, waarin de ‘hard’ moeilijkheidsgraad aanvoelt als de ‘normal’ moeilijkheidsgraad. Daarom speel je het spel in dik zeven uur uit, wat erg kort is voor een game die het naar eigen zeggen vooral moet hebben van de singleplayer. Ook de eerste indruk van het spel was niet bijzonder goed, maar gelukkig loont het wel naarmate je in het spel verder komt. Het simpele verhaal wordt namelijk op den duur veel interessanter en boeiender, en dat is erg belangrijk voor een game als deze.

Grafisch gezien valt er ook wat op aan te merken. Zo is het niet aanvaardbaar dat je regelmatig slechte textures ziet en dat er gebouwen en objecten tevoorschijn komen waarvan de textures nog niet geladen zijn. Dat komt toch een beetje amateuristisch over. Gelukkig zijn er geen fouten in het geluid opgemerkt, al merk je wel dat de voice overs niet van topkwaliteit zijn. Dat is natuurlijk geen uitermate groot probleem, al krijg je wel het idee dat je niet een 'blockbuster' aan het spelen bent.

Gewoon goed
Singularity is gewoon een goede game. Het is misschien een standaard first-person shooter met weinig bijzonderheden - op de TMD na - maar dat bederft het plezier niet. Dus mocht je gewetenloos lekker willen schieten en gaat plezier boven perfectionisme, dan kun je deze game met een gerust hart in huis halen.