Rise of the Argonauts Review

Kan deze de Role Playing Game Rise of the Argonauts met een Grieks tintje ons voor onbepaalde tijd zoet houden? Of is de game een flop geworden?

Het begin van het verhaal begin al meteen met veel actie. Helaas wordt al snel jouw vrouw neergeschoten door een pijl. Je neemt de plaats in van de jonge Griekse koning Jason die op jacht gaat naar de moordenaar van zijn vrouw en tegelijkertijd wil hij zijn vrouw met speciale krachten tot leven wekken. Hiervoor zal de koning langs meerdere obstakels moeten waar hij zijn wapens moet trekken.

Vechtsysteem
Tijdens het vechten tegen de vijand heb je de keuze uit meerdere wapens, zoals bijvoorbeeld een speer waar je lange halen mee kunt maken, of een zwaard waar snelle acties mee uitgevoerd kunnen worden. Met twee knoppen kunnen deze wapens bestuurd worden, zo kunnen er bijvoorbeeld combo’s uitgevoerd worden wanneer er meerdere malen op een knop gedrukt wordt. Al snel zul je merken dat het niet nodig is om met bloed, zweet en tranen te vechten, de Artificial Intelligence, oftewel de kunstmatige intelligentie van de computer, is zo zwak dat je met gemak een heel kamp uit kan roeien. Mocht het toch een klein beetje teveel worden, dan kan er verdedigd worden met het schild om aanvallen af te weren. En anders zal Hercules aan jouw zijde staan, die ook het nodige werk verricht.

Beperkingen
Deze RPG heeft zo zijn beperkingen. Zo kun je op veel plekken niet komen, terwijl een kleine sprong genoeg is om hier wel te komen, althans zo ziet het er uit. De ontwikkelaar deed er slimmer aan om dit gebied dan ook echt af te schermen van de wereld waar je wel zonder problemen kunt lopen. Af en toe kun je nog wel eens last hebben van onzichtbare muren. Het lijkt op dat moment of je ergens langs kunt lopen, maar dan word je door deze onzichtbare muur tegen gehouden. De camera’s en andere personages in de game zijn ook niet al te snugger, in kleine ruimtes werkt de camera niet altijd mee, en hetzelfde geldt voor de personages die domweg in de weg blijven staan zodat je eerst diegene aan de kant moet duwen wil je ergens anders heen kunnen.

Niet afgewerkt
Grafisch gezien valt RotA tegen. Zo goed als alles is vlak, en er zitten geen, tot weinig details in de omgevingen. Daar komt bij dat de framerate op veel momenten totaal inzakt waardoor je stotterend beeld krijgt. Dit gebeurt voornamelijk wanneer je met de camera om je personage heen draait. Dit mag je toch zeker niet verwachten van een game als deze, waar waarschijnlijk vele mensen met hoge verwachtingen naar uitkeken. Het geluid is dan wel weer prima verzorgd, met name tijdens de vele gesprekken die je zult krijgen.

De keuze ligt bij jou, of toch niet?
Tussen de game door zul je meerdere dialogen moeten voeren waarbij jij met de analoge knop een bepaald antwoord kan geven op de vraag van een ander. Op het eerste gezicht zou je dan ook denken dat jijzelf beslist wat er allemaal in het verhaal gebeurt. In de meeste gevallen is dit dan ook wel zo, maar niet altijd. Stel dat jij opdracht geeft om iemand te vermoorden, dan kan diegene aan wie jij het opdraagt het ook afwijzen. Tevens wordt er bij de ondertiteling, die standaard uit staat, een tal van moeilijke woorden gebruikt waar iemand die niet voortreffelijk in Engels is geen idee heeft waarover er gepraat wordt.

Krachten van de goden
Bij de dialogen worden er antwoorden gebruikt die afkomstig zijn van de goden van die tijd, namelijk Apollo, Ares , Athena en Hermes. Apollo is een god die beslist op de waarheid, met meestal geen kwade bedoelingen. Ares is het tegenovergestelde van Apollo, deze god heeft antwoorden klaar staan die vaak agressief zijn. Athena lijkt het meeste op Apollo, kijkt ook naar de waarheid, alleen wel met rechtvaardigheid. En dan hebben we nog Hermes, die in de meeste gevallen antwoorden klaar heeft staan die de meeste voordelen voor deze god biedt.

Je bepaalt niet alleen welke antwoorden van welke goden je gebruikt, het heeft ook invloed op de krachten die je later in de game kunt 'kopen'. Zo zorgt de ene god voor betere prestaties wanneer het zwaard wordt gebruikt, en krijg je van de andere god een grotere hoeveelheid levenskracht. Het verstandigste is om van elke god een bepaald aantal krachten te hebben, zo zijn de krachten goed verdeeld en blijft er nog een kleine uitdaging over in het verhaal. Want om nou een 'echte' god te worden waardoor je met gemak alle tegenstanders uit kan schakelen, is ook niets aan.

Conclusie
Door het ontbreken van de afwerking is Rise of the Argonauts niet zo fantastisch geworden als we van tevoren hadden gehoopt. Met middelmatige graphics, een slechte AI, en een slecht afgewerkte omgeving had Codemasters er beter aan gedaan om deze game een half jaar later uit te brengen met verbeteringen van bovenstaande punten. Dan zou deze game zijn geld waard zijn, nu helaas niet. Een flop is het niet geworden, maar een topper al zeker niet.