Metal Gear Solid: Snake Eater 3D Review

Op de 3DS hebben we nog niet echt mogen sluipen. Er is weliswaar een Splinter Cell-game voor de handheld verschenen, maar daar valt niet veel goeds over te zeggen. Toch verdient het platform een echt stealth-spel, zo lijkt uitgever Konami te denken. Hij brengt namelijk de klassieke Metal Gear Solid: Snake Eater naar de 3DS! Maar bevalt die oude game wel op zo’n nieuwe handheld?

Voor de jonge honden onder ons, Metal Gear is een franchise die in 1987 op de aloude console MSX2 begon. De omvangrijke serie is nog altijd immens populair en wordt gezien als de grondlegger van het stealth-genre. Eén van de meest bejubelde games binnen de serie is Metal Gear Solid: Snake Eater uit 2004, een prequel op de hele serie. Dit spel is nu in een HD- en 3D-jasje op de 3DS verschenen en het is een goede keuze om bezitters van de handheld middels dit spel met de serie kennis te laten maken; het is chronologisch gezien de eerste game en dus is het verhaal in theorie voor eenieder te snappen.

Naakte slangen
Dat verhaal draait om een jonge CIA-agent met de codenaam Naked Snake (nee, je speelt hier dus niet met de qua uiterlijk identieke Solid Snake), die de taak krijgt opgelegd om in Rusland de wetenschapper Sokolov te redden. Hoewel de missie in eerste instantie goed lijkt te verlopen, breekt na enige tijd toch de hel los en belandt Naked Snake in een wereld van corruptie, wereldoverheersing en nucleair wapentuig. Wat er na deze eerste missie allemaal gebeurt mogen jullie zelf uitvinden, maar wij kunnen in ieder geval vertellen dat het een uitstekend verhaal is dat op een heerlijke wijze wordt verteld.

Daarvoor mogen we met name bedenker en hoofdontwikkelaar Hideo Kojima bedanken, die zijn liefde voor films nooit onder stoelen of banken heeft gestoken. Vrijwel elke afbeelding van Snake is direct geïnspireerd door Hollywood-films zoals Escape From New York. Overal druipt de liefde voor cinema vanaf. De themesong lijkt bijvoorbeeld direct uit een oude James Bond-film te komen (inclusief bijbehorend sexy intro). Al die inspiratie heeft Kojima tot een uitstekende verhalenverteller en cinematograaf gemaakt, want alle tussenfilmpjes zijn ontzettend stijlvol in elkaar gezet en weten menig bioscoopervaring te overtreffen. Dat deed de game in 2004 en dat doet het in 2012 op het kleine schermpje nog altijd. Daarbij ziet alles er door de HD-update heerlijk scherp uit.

James Bond
Hetzelfde geldt voor het geluid, aangezien de voice acting nog steeds erg overtuigend is, alsmede de tactisch gebruikte muziek. Vooral de eerder genoemde themesong is tijdloos. Maar misschien nog wel belangrijker dan de audiovisuele presentatie is natuurlijk de gameplay. Destijds bood Snake Eater een heerlijk tactische sluipervaring. Doet het dat nog steeds? Jazeker. In deze game is het zaak om voorzichtig en ongezien gebied naar gebied door te kruipen. Dat doe je door vijanden neer te schieten, langs ze te sluipen en ongezien te grijpen. Het spel biedt telkens interessante omgevingen waarin je uitgedaagd wordt en continu zul je goed op moeten letten.

Daarbij is het overigens aan jou om een aanpak te bepalen, want je krijgt voldoende vrijheid. Je kunt met een shotgun een heel gebouw uitruimen, maar handiger is om door enkele ventilatieschachten te kruipen en wat scheenbenen onklaar te maken met een gedempt pistool. Snake Eater gaat echter dieper dan enkel het tactisch omgaan met tegenstanders; je moet ook tactisch omgaan met jezelf. Zo verbruik je bij elke actie stamina en om die aan te vullen, zul je moeten eten. Daardoor is het zaak om af en toe een dier af te schieten en te verorberen. Verder heb je verschillende soorten camouflage en is het belangrijk om in elke situatie het juiste pakje te kiezen. In een woestijn heb je aan een boomschorspak immers niet zo veel.

Camouflage en eindbazen
Een leukigheidje is dat je nu in staat bent om zelf camouflage te maken. Door ergens een foto van te nemen kun je deze omtoveren tot een, laten we zeggen, broodje ei-pak. Over het algemeen zijn die kledingstukken niet bepaald effectief, maar wel erg leuk. Over leuk gesproken, we hebben het nog niet over de eindbazen gehad! Erg dom, want zij vormen naar onze mening de hoogtepunten van het spel. De handvol gevechten die je te wachten staan, zijn stuk voor stuk bijzonder memorabel en zullen je nog lange tijd bijstaan. Laat het maar aan Kojima over om een simpele soldaat om te toveren tot een bovenmenselijk karakter dat je versteld doet staan. Misschien zijn we hier wel wat onduidelijk over (de ongelofelijke kwaliteit van) die eindbazen, maar neem het van ons aan; die wil je zelf ontdekken!

Tenminste, als je een Circle Pad Pro in huis hebt gehaald. Heb je deze accessoire niet, dan zul je aanzienlijk minder plezier beleven tijdens de eindbazen en het spel in het algemeen. Snake Eater leunt namelijk zwaar op een tweede pookje en bij afwezigheid gebruikt het de A-, B-, X- en Y-knoppen om als camera te dienen. En zoals je zou verwachten werkt dit absoluut niet lekker. De klungelige besturing doet de beleving totaal teniet en dus mag je de Circle Pad Pro als een vereiste voor deze game zien. Wat het meteen een prijzig pakketje maakt, want er is geen voordelige bundel die zowel de game als de accessoire aanbiedt.

Konami haat handheld-bezitters
Loop je dan toch naar de winkel om de sterke combinatie aan te schaffen, ontvang je waarschijnlijk een harde stomp in de maag. Op de schappen van de Xbox 360 en PlayStation 3 staat namelijk de Metal Gear Solid HD-Collection, die naast Snake Eater nog vier andere Metal Gear-spellen bevat, compleet met een geüpdate jasje. En die kost nog minder dan Metal Gear Solid: Snake Eater 3D ook! Wij realiseren ons dat de 3DS veel minder geheugencapaciteiten heeft dan de consoles en dat we niet dezelfde content mogen verwachten, maar toch is het schandalig dat 3DS-bezitters meer voor één game moeten betalen dan console-bezitters voor vijf. Een zeer, zeer bittere pil om te slikken.

Een klein pluspunt ten opzichte van de HD-collectie is dat het spel op de handheld voorzien is van erg sterke 3D-effecten. Elke scène en elk onderdeel van het spel is voorzien van diepte en in deze game komt het effect prima tot zijn recht. Het is erg knap dat Konami deze remake zo goed heeft kunnen aanpassen, zeker gezien het feit dat vele originele 3DS-games er niet in slagen een degelijke 3D te implementeren. Een nadeel is echter dat het een zwakke framerate teweeg brengt, iets dat vooral tijdens tussenfilmpjes en eindbazen gemerkt zal worden. Dit verdwijnt overigens niet (altijd) door het uitzetten van 3D, dus van de schokkende beelden kom je niet zomaar af.

Klassieker? Ja. Onvoorwaardelijke aanrader? Nee
Metal Gear Solid: Snake Eater 3D is een tijdloze klassieker, voorzien van een geslaagd HD-jasje en 3D-effecten. De gameplay staat nog altijd als een huis, evenals het verhaal, het geluid en natuurlijk de cinematografie. Toch wordt het lastig dit spel als een topper te beoordelen als naast de game zelf ook een prijzige accessoire nodig is en er tegelijkertijd een veel uitgebreidere HD-collectie in de winkel ligt, die geen last heeft van een onvaste framerate. Een zeer sterke game dus, die je alleen aan dient te schaffen bij afwezigheid van een PlayStation 3 of Xbox 360.