Grand Theft Auto: San Andreas (iOS) Review

Nog niet zo lang geleden kregen we de kans om weer terug te keren naar San Andreas en Los Santos met GTA V, maar voordat Michael, Trevor en Franklin daar hun gang gingen, was het CJ die zijn eigen avontuur beleefde. Met deze mobiele iOS-versie van San Andreas keren we terug naar dat tijdperk, maar hoe hebben CJ en zijn bendemaatjes de tand des tijds doorstaan?

Laten we allereerst eventjes een stapje terug doen. Het idee dat we anno 2014 gewoon een enorm grote game als San Andreas op onze iPhone of iPad kunnen spelen is natuurlijk geweldig, maar zonder controller is dezelfde mate van precisie simpelweg niet haalbaar. Toch heeft Rockstar er alles aan gedaan om de besturing via het touchscreen zo soepel mogelijk te laten verlopen.

Het formaat van de knoppen, die continu aanwezig zijn op je scherm, is te wijzigen en er zijn drie verschillende manieren waarop je jouw personage door San Andreas heen loodst. Geen van deze drie komt ook maar in de buurt van een controller, maar daar zullen we ons maar bij neer moeten leggen.

Ook de vele shootouts krijgen door deze nieuwe manier van besturen een heel ander gevoel dan in het origineel. Rockstar heeft ervoor gekozen om een flinke dosis auto-aim toe te voegen, zodat je met het grootste gemak op een vijand 'gelockt' blijft, ook als hij beweegt. Gelukkig maar, want mikken met de touch-besturing is al lastig genoeg met auto-aim geactiveerd. Dit houdt de actie toch nog enigszins vloeiend en snel, wat er niet alleen beter uitziet, maar de missies ook goed haalbaar maakt.

Omdat we hier te maken hebben met een volledige port van de klassieker uit 2004, betekent dit natuurlijk ook dat de vele missies die je tegenkomt nog gewoon dezelfde structuur hebben als tien jaar geleden. Zeker na het spelen van GTA V voelen de missies hierdoor vaak wat verouderd aan. Al blijft het alleen al voor nostalgische redenen leuk om het hele avontuur nog een keer te beleven. Het nadeel hiervan is dat ook alle negatieve dingen zijn blijven hangen, zoals het in conditie houden van CJ, wat na een paar keer gewichtheffen zijn charme al snel verliest.

Waar we wel heel blij mee mogen zijn is het feit dat Rockstar een checkpoint-systeem heeft toegevoegd aan de game, zodat de wat langere missies een stuk verdraagbaarder worden. Een stom foutje dat je dankzij de touchscreen-controls maakt, zet je vaak maar een paar minuten terug. Je hoeft dus niet de hele missie opnieuw spelen. Al deze kleine tweaks zorgen ervoor dat San Andreas verassend goed overeind blijft als game anno 2014. Fans van de eerdere ports Vice City en GTA III zullen dan ook meteen merken dat ze hier met een superieure versie op ieder vlak te maken hebben.

GTA: San Andreas op smartphones en tablets is op de eerste plaats een indrukwekkende overzetting van het origineel, maar de belangrijkste vraag die jij jezelf moet stellen is of je geen andere manier hebt om deze klassieker te spelen. Als wij onze smartphone of tablet gebruiken voor games als we niet in de buurt van een PC of console zijn, dan zijn het vaak kleinere games die we even spelen.

De grote consolewaardige titels bewaren we dan vaak voor een moment dat je er goed voor kunt zitten. Wat ons betreft is de PC of consoleversie nog altijd superieur aan deze port, al is het enkel en alleen maar omdat de controls simpelweg niet nauwkeurig genoeg zijn als het er echt op aankomt.

Dit betekent uiteraard niet dat we hier met een slechte game te maken hebben, want er valt nog steeds genoeg lol te beleven met San Andreas op smartphones. Zeker als je met een prachtige 'geleende' auto de stad uitrijdt met een van de vele radiozenders op het maximale volume besef je je dat er maar weinig mobiele games zijn die zo dicht bij een console of PC-game komen als San Andreas. Als je na het spelen van GTA V nog lang geen genoeg hebt van de wereld van San Andreas, dan is dit een prima manier om weer terug te keren.