De PlayStation Vita is nog niet dood

De PlayStation Vita is dood. Een stellingname die door veel slechte titels en een matige ondersteuning van ontwikkelaars diep in onze geheugen is verankerd. Wie echter dieper in de materie duikt en de Vita in een ander licht stelt, ziet dat er aardverschuivingen beginnen plaats te vinden. Wordt 2014 dan eindelijk het jaar van de PS Vita?

Het is onmiskenbaar: Sony heeft het na twee jaar Vita, dat ironisch genoeg voor ‘leven’ staat, niet makkelijk gehad. Het gapende gat na de lancering heeft de console behoorlijk opgebroken. Sony fixeerde te veel op een goede launch en had geen visie voor de lange termijn. Ontwikkelaars werden door de fabrikant niet overgehaald om voor het apparaat te ontwikkelen, en op momenten waarop de handheld móest scoren, faalde het hopeloos.

Grote exclusieve namen als Call of Duty en Resistance wisten niet de hoge verwachtingen in te lossen. Titels die wél scoorden waren vrijwel allemaal in dezelfde vorm te spelen op andere platformen. De Vita boette daarmee behoorlijk in op relevantie. Daardoor vroegen veel mensen zich af: 'waarom zou ik überhaupt geld neerleggen voor een handheld die niet eens een eigen identiteit uitstraalt?'

Veel PlayStation Vita-bezitters, onder wie ondergetekende, voelden zich dus in de kou gezet door Sony. Het huidige aanbod van de handheld is armoedig en gezapig, enkele blockbusters daargelaten (Uncharted: Golden Abyss, Persona 4: Golden, LittleBigPlanet).

Het voornaamste probleem was dat Sony de mensen die de Vita meteen aangeschaft hadden niet een hart onder de riem probeerde te steken, maar dat ze juist nieuwe gamers naar de handheld wilde lokken door een prijsdaling, die weliswaar broodnodig was. Ook kondigde het bedrijf een lichter en dunner model aan. Dat je een zo groot mogelijk publiek wilt bereiken voor je product is niet meer dan logisch, maar zorg er dan op z’n minst voor dat je jouw eerste groep klanten tevreden stelt.

De Japanners lijken wat dat betreft eindelijk het licht te hebben gezien. Ze lanceerden bijvoorbeeld laatst een speciaal indie-kanaal en versoepelden tegelijkertijd de voorwaarden voor het zelf ontwikkelen op de Vita. Vroeger moest je als ontwikkelaar aan strikte voorwaarden voldoen, nu hoeft dat dus niet meer. Dat zorgde op korte termijn voor een waslijst aan sterke indie-titels, zoals Tales from Space, Sound Shapes en Hotline Miami.

De voorraad aan dit soort games wordt de komende maanden alleen nog maar groter, aangezien het genre in sneltreinvaart aan populariteit aan het winnen is. Daarover later meer in een apart artikel over wat indie-ontwikkelaars precies betekenen binnen de Sony-filosofie en andersom. Het staat hoe dan ook als een paal boven water dat de Vita bij uitstek dé handheld is die uitermate geschikt is voor indie-games.

Ook de veranderde marktstrategie van Sony ligt in het voordeel van de Vita. Niet langer wil het bedrijf zijn producten zien als opzichzelfstaande producten, maar als een groep die elkaar goed aanvult. Dat zagen we vorig jaar al met cross-buy, een principe dat nog maar eens met een dikke lijn onderstreept dat de Japanners hun consoles en handhelds niet als losse platformen zien die het in hun eentje moeten zien te redden. Nee, als je van Sony een spel koopt, dan moet dat op meerdere platformen speelbaar zijn.

Hierbij fungeert het PlayStation Network als dé verbindende schakel, dankzij een perfect geïntegreerd accountsysteem en een online internetwinkel die vrijwel identiek is op de Vita en de PS3/PS4. En ja, laten we eerlijk zijn: sommige games speel je nu eenmaal liever snel tussendoor op een handheld dan op een televisie.

Cross-buy is al met al een mooi gebaar, maar de echte troef van de PS Vita (in combinatie met de PS4) is iets heel anders. Vooraf geschetst als een killer-app, en dat bleek ook zo te zijn. Op de PS3 was het een wankel concept, maar op zijn voorganger is het zogenoemde Remote-Play, waarmee je PlayStation 4-games kunt spelen via een Wi-Fi-netwerk, verbluffend.

Genieten van dezelfde pracht en praal op het kleine schermpje van de Vita, het is zowaar mogelijk. Ook kan de handheld gebruikt worden als second screen, waarmee de samenwerking tussen de PS4 en de Vita verdacht veel begint te lijken op de connectie tussen de Wii U-controller en de Wii U-console. In onze recensie van de vierde gameconsole kun je meer lezen over remote-play en hoe indrukwekkend deze optie wel niet is.

2014 is concluderend het belangrijkste jaar van de Vita. Het móet na zijn tweede verjaardag gebeuren. Het is prima dat Sony de Vita onderdeel maakt van een groter geheel, maar die heeft natuurlijk ook een eigen aantrekkingskracht nodig. De releasekalender geeft hoop: consoleshooter Borderlands 2, puzzelsensatie Lemmings Touch, RPG-hits Ragnarok Odyssey Ace en Ys: Memories of Celceta, bouwhype Minecraft, HD-makeover Final Fantasy X / X-2; het zijn misschien niet games die de handheld een eigen identiteit geven die de Vita zo nodig heeft, maar bezitters kunnen in ieder geval vooruit. Hopelijk geven ontwikkelaars nu de support die de handheld zo nodig heeft. Als dat snel gebeurt, dan lijkt er voor de PlayStation Vita alsnog een mooie toekomst beschoren.