Fuel Overdose Review

Rustig rijden is er niet bij in Fuel Overdose. De raketten, mijnen en kogels vliegen je om de oren. Met de meest uiteenlopende voertuigen ga je aan de slag om elkaar helemaal in de pan te hakken.

Voor veel gamers is het een genre dat zeer gewaardeerd wordt, het racen. Maar wat nou als je dit genre pakt en er een grote hand met over-de-top actie bij doet. Dan krijg je een game als Fuel Overdose. Deze game laat je namelijk racen terwijl jij je vijanden kunt belagen met een arsenaal aan wapens. Of deze combinatie zijn vruchten heeft afgeworpen en ontwikkelaar I-Friqiya een te gekke game heeft afgeleverd, kun je lezen in deze recensie.

Vreselijke ziekte
Je bevindt je in de eerste paar decennia van de 21e eeuw. De wereldbevolking wordt onderdrukt door een vreselijk virus, dat de naam Lilith draagt. Er is gelukkig een geneesmiddel dat men tegen het virus kan beschermen. Helaas wordt je na het eerste gebruik hopeloos verslaafd en kun je niet meer zonder. Een groepering die zichzelf het Consortium noemt, heeft het geneesmiddel in handen en heeft hierdoor al snel veel macht gekregen op wereldwijde schaal.

Tot overmaat van ramp werkt moeder Aarde zelf ook niet mee. Door de opwarming van de planeet zijn namelijk ook veel mensen omgekomen. De planeet die eens ons thuis was, is dus veranderd in een hel. Gelukkig is er voor degenen die nog wel in leven zijn een uitkomst. Er is namelijk een manier om alsnog aan medicijnen te komen. Het Consortium verstrekt namelijk medicijnen aan winnaars van de Race of Chaos. Met twaalf verschillende personages kun je deelnemen aan deze races, die zich in diverse gebieden afspelen.

Van elkaar gescheiden
Elk personage beleeft zijn eigen verhaal en heeft daarnaast een aantal speciale aanvallen die alleen hij of zij kan gebruiken. De verhaalmodus klinkt met deze introductie aardig indrukwekkend voor een racegame, maar verder dan de introductie zal niet iedereen komen. Er is in de hele game namelijk geen mogelijkheid om je vooruitgang op te slaan. Zit je dus halverwege een verhaal van een karakter wanneer je moet stoppen, dan zul je de volgende keer opnieuw moeten beginnen.

De speciale krachten zijn ook niet helemaal in orde. Het nut van bepaalde aanvallen is namelijk niet duidelijk. Doet de ene kracht vrijwel niets, is de andere weer veel te sterk. Wat is het nut van een roze gloed om je wagen? Tot op heden is dit niet duidelijk. Een beetje oneerlijk als je weet dat je vijand helikopters op je af kan sturen. Een aantal flinke gebreken dus.

De kern van de game is echter nog onbesproken en vind je natuurlijk in de gameplay. Wat meteen duidelijk wordt, is dat de game een hele eigen stijl hanteert. Geen realistische graphics à la Need for Speed: Most Wanted, maar een cartoonesk uiterlijk, die het beste te vergelijken is met die van Borderlands. Het ziet eruit alsof de game direct uit een stripboek is gescheurd. De game ziet er gelikt uit en I-Friqiya heeft dan ook goed werk verricht op dit vlak.

Pimp my ride
Voordat je kunt racen zul je een auto nodig hebben, en laat Fuel Overdose er nou genoeg hebben. Er staan diverse vierwielers voor je klaar om mee aan de slag te gaan. Alle auto’s hebben daarbovenop ook nog een fiks aantal upgrades die door middel van verdiende punten kunnen worden vrijgespeeld. Hierdoor kun jij je barrel dus ombouwen tot een moordmachine.

En als die moordmachine klaar is kun je echt de racebaan opgaan. Helaas stopt daar ook gelijk het goede nieuws. Er is namelijk nogal wat mis met het hoofdaspect van de game. De besturing van je auto laat namelijk te wensen over. Een kleine stuurbeweging kan namelijk al lijden tot het slippen van je auto. Dit komt door de overgevoeligheid van de besturing in combinatie met het schieten. Als je beschoten wordt, wordt je auto namelijk onbestuurbaar en bots je dus zo tegen de vangrail. De camerapositie die de game handhaaft gooit er nog een schepje bovenop en schiet alle kanten op. Hierdoor schiet je alle kanten op met je auto en is de lol helemaal verdwenen.

Vind je het racen tegen computergestuurde tegenstanders niet leuk? Dan kun je terecht bij de multiplayer van de game. Of beter gezegd niet terecht. Hoewel er een multiplayer aanwezig is, is er niemand die hem speelt en hierdoor is de modus dus volkomen nutteloos geworden. Je zult dan ook lang kunnen wachten, maar een potje zul je niet snel vinden.

Je zult sowieso veel wachten in-game. Tussen cutscenes door, als je naar een race gaat, als je door het menu bladert, overal zijn er van die irritante laadtijden. Dit haalt je helemaal uit de sfeer die de game probeert over te brengen en dat is niet echt de bedoeling geweest van de ontwikkelaar.

Mislukt concept
Al met al kun je dan ook wel stellen dat hier sprake is van een leuk concept met een niet al te leuke uitwerking. De stijl van de game verdient veel lof, maar er zijn enorm veel gebreken. Niet alle gebreken zijn groot, maar bij elkaar opgeteld bederven ze de speelervaring wel degelijk. Tijdens het racen schiet je alle kanten op en ben je zelf aan het uitvogelen wat je superkrachten nou precies uithalen. Je doet jezelf dus beter aan door toch weer terug te gaan naar de roots van het 'racegenre' en doodleuk met normale auto’s zonder explosies verder te racen.