Freaky Review - Met een glimlach slashend de bioscopen in

Het is klaar met al die serieuze slasher horror-films en tijd voor humor! Dat moet Christopher Landon gedacht hebben met de recente films die hij uitgebracht heeft. Freaky past prima in dit rijtje en combineert wat nog nooit eerder gecombineerd is. Is dat een geslaagd experiment is? Jazeker!

Je kent het recept wel, een groep tieners in een verlaten huis en een bloeddorstige killer die één voor één de groep op bloederige wijze ombrengt. Het is het standaard recept van vrijwel elke slasher horror-film uit de jaren ‘80 die met titels als Friday the 13th, Texas Chainsaw Massacre en Chucky zijn hoogtijdagen vierde. Hoewel die hoogtijdagen inmiddels ver achter ons liggen en er zelfs aan de Friday the 13th serie na 12 (!) delen een einde gekomen lijkt, is het genre nooit helemaal weggeweest en zelfs weer aan een voorzichtige opleving begonnen.

Freaky past in het rijtje ‘nieuwe’ slasher films, maar dan wel met een flinke twist. Deze twist ligt er zo duimendik bovenop dat we die wel durven te noemen zonder spoiler waarschuwing, maar wil je écht niets weten over de film, dan moet je nu doorskippen naar de conclusie.

Freaky is namelijk een combinatie van niet alleen het slasher-genre, maar combineert dat met een ander goed bekend genre in Hollywood: de body-swap. Ofwel, wat gebeurt er als de killer en zijn -uiteraard jonge, vrouwelijke- slachtoffer van lichaam wisselen? De killer, gespeeld door Vince Vaughn heeft bij bovenstaande slachtpartij een bijzondere dolk veroverd. Nadat hij deze dolk gebruikt om Millie, een muurbloempje op een typische Amerikaanse middelbare school, tot zijn volgende slachtoffer te maken, vindt hij zichzelf terug in het lichaam van zijn slachtoffer.

Onze slasher weet daar wel raad mee en gebruikt zijn nieuwe identiteit om ongemerkt nog veel meer dood en verderf te zaaien op de school van Millie. Millie zelf, gespeeld door Kathryn Newton, belandt ondertussen in het lijf van eerder genoemde killer en moet er alles aan doen om haar vrienden te overtuigen van haar werkelijke identiteit en om de killer op te sporen, om de switch ongedaan te maken en haar schoolgenoten veilig te houden.

Wat volgt is een vermakelijke jachtpartij waarbij enerzijds alle slasher-vakjes aangevinkt worden (kettingzagen, vleeshaken en meer komen allemaal voorbij), anderzijds levert de bijzondere mix van genres, gecombineerd met het zelfbewustzijn van de hoofdpersonen veel grappige momenten op die er voor zorgen dat de film toch luchtig en interessant blijft.

Het acteertalent van Vaughn en Newton draagt zeker bij aan het geloofwaardig houden van de film (voor zover dat van toepassing is bij deze filmgenres), waarbij Vaughn als vrouw in een mannenlichaam wel wat overtuigender is dan killer-Millie.

Wellicht is het een teken des tijds, maar Vaughn krijgt beduidend meer tijd en ruimte om te spelen met het ‘vrouw in mannenlichaam’ idee dan andersom. Newton is daardoor veel één-dimensioneler als killer-in-vrouwenlichaam, vooral geïnteresseerd in bloederige moordpartijen.

Wat het verhaal betreft kent Freaky een hoop open eindjes, onlogische keuzes of onverklaarde verhaallijnen. Zo wordt nergens toegelicht waarom de killer (jonge) mensen aan het vermoorden is, en ook niet waar hij het talent vandaan haalt om eenmaal in het lichaam van Millie haar ineens te transformeren in een enorme vamp met de uitstraling van een Emma Swan uit Once Upon a Time.

Niet dat dat er echt toe doet: Freaky draait niet om het hoogstaande verhaal, maar is gewoon lekker entertainment. De film zit vol verwijzingen naar illustere voorgangers, voor wie daar oog voor heeft, en dat is erg leuk. Ook de slasher moorden zijn bloederiger dan je van een humoristische film zou verwachten, maar passen prima in het geheel.

Wat minder goed past is de verhaallijn rond de familie van Millie. De dood van haar vader (uiteraard precies een jaar geleden) drukt zwaar op het gezin en krijgt veel schermtijd, om de film toch vooral een ‘feelgood’ touch te kunnen geven. Dit voelt steeds geforceerd en onnatuurlijk aan: blijkbaar was het niet genoeg om Millie te laten ontwikkelen tot een een badass killer-jager.

Freaky is een film geworden vol verwijzingen naar het rijke slasher-verleden, die een bijzondere combinatie van film-genres presenteert. Lange tijd waren beide genres populair in Hollywood, maar vreemd genoeg heeft nooit iemand zich eerder zich aan de combinatie gewaagd. Freaky laat zien dat dat prima werkt, mits aan de hand van een vakkundig producent.

Christopher Landon heeft een prima film afgeleverd die humor en gore in juiste doses combineert. Het acteerwerk van Vince Vaughn en Kathryn Newton dragen de film, waarbij vooral Vaughn heerlijk los gaat in zijn ‘vrouwelijke’ rol. Freaky houdt keurig het midden tussen de serieuze werken uit het verleden en de puur op humor gerichte Scary Movie en het eerdere Happy Death Day van Landon. Hou je van humor en kan je tegen wat spetters bloed, dan is Freaky zeker een aanrader.

Slasher zou eigenlijk vanaf vrijdag de 13e november (hoe kan het ook anders?) in de bioscopen draaien. Door de tijdelijke lockdown is dit een weekje verschoven, waardoor de film sinds 19 november in de bioscopen te zien is.