FIFA 19 Review - Topscorer met een aantal missers

De befaamde Champions League soundtrack galmt door het Wanda Metropolitano heen terwijl onze klamme handjes de juiste knoppen proberen aan te tikken om die felbegeerde Champions League binnen te slepen. Het is wennen, want het voelt allemaal net weer even anders aan dan we gewend zijn. Hoe anders? Dat lees je in deze FIFA 19 review.

Om dan gelijk met de deur in huis te vallen: als je hebt genoten van FIFA 18 dan zul je ook gaan genieten van FIFA 19. De twee spellen zijn qua uiterlijk elkaars doppelgänger, maar als je dieper ingaat op de gameplay en nieuwe modi dan zijn er genoeg verschillen te vinden.

De verandering die er op het gebied gameplay vooral bovenuit springt is het schieten. Dit jaar zul je merken dat het veel moeilijker is om een bal tegen de touwen aan te schieten dan voorheen, want je moet er daadwerkelijk je best voor doen. De schoten die je lost moet je namelijk timen door vlak voordat de speler de bal raakt nog een keer op schieten te drukken.

Een zeer welkome extra uitdaging, maar helemaal foutloos gaat het niet. Soms wil je van afstand de bal in de kruising jagen, maar heb je helemaal geen tijd om het schot te timen. De speler heeft al besloten om zonder aanloop de bal met zijn binnenkant voet richting doel te schieten zonder enig resultaat. Daarnaast is het ook wel heel verdacht hoe vaak een perfect getimed schot nog net geblokt wordt door de verdediger van de tegenstander.

Een ander nieuw element in gameplay die je zal gaan opvallen is het nieuwe systeem waarmee jij jouw tactiek kunt bepalen. Het oude systeem dat we kennen uit de voorgaande FIFA's is compleet verdwenen, waarmee EA dieper in gaat op de rol van de man aan de zijlijn.

À la Pep Guardiola kun jij nu de tactieken bepalen die goed zijn voor jouw team. Al is het nog niet allemaal heel uitgebreid, je merkt wel meteen dat het effect heeft. Als jij kiest voor constante druk en een snelle opbouw dan zul je zien dat je aanvallend meer te vertellen hebt, maar achterin vaker een steekje laat vallen. Een belangrijke toevoeging aan FIFA, want je kunt er echt wedstrijden mee winnen.

Dit nieuwe systeem gaat wel ten koste van het fenomeen parkeer de bus en alles op de aanval. Als je in FIFA 19 namelijk op het D-pad naar links of naar rechts drukt, kun je kiezen uit een vooraf ingestelde opstelling. Een ultra-verdedigende opstelling, verdedigende opstelling, aanvallende-opstelling en ultra-aanvallende opstelling.

Met deze vernieuwde tactieken kun je een belangrijke wedstrijd dus over de streep trekken, bijvoorbeeld in Ultimate Team, waar EA met FIFA 19 de balans heeft gevonden tussen plezier en competitief. Het afgelopen jaar kreeg de uitgever namelijk nogal wat kritiek voorgeschoteld, de modus FUT Champions zou veel te competitief zijn en de normale divisies te saai vanwege de slechte beloningen.

Daar heeft EA met FIFA 19 de oplossing op: Division Rivals. In deze nieuwe modus heb je tien divisies, met elk vijf rangen. Hoe beter je bent en speelt, hoe hoger jouw divisie. Hoe hoger de divisie, hoe beter de beloningen uiteindelijk zullen zijn.

Een goede toevoeging aan Ultimate Team, waarmee de balans dus is gevonden. Hiermee kunnen spelers die geen zin hebben om 30 (tien minder dan in FIFA 18 en 17) potjes te spelen elk weekend in FUT Champions, toch goede beloningen vrijspelen door aan de slag te gaan met Division Rivals.

Met Division Rivals breidt EA het scala aan online mogelijkheden uit, maar ook offline heeft de ontwikkelaar het een en ander gesleuteld. Zo is de meest standaard modus Aftrap in een compleet nieuw jasje gestoken. Dit nieuwe jasje komt in de vorm van huisregels.

Deze huisregels zijn vijf verschillende type wedstrijden. Zo kun je ervoor kiezen om doelpunten buiten de zestien voor twee te laten tellen, alleen te mogen scoren met kopballen en volleys, zonder regels te spelen en met een doelpunten limiet.

Het vijfde type is de leukste en verdient een aparte uitleg: Overleving. In Overleving komt elk doelpunt met een consequentie. Want als je een doelpunt maakt, vertrekt er een willekeurige speler van het scorende team uit het veld. Dit gaat tot maximaal vier keer, waardoor je allebei uiteindelijk met zeven spelers op het veld kan staan. Een type wedstrijd die, net als de andere wedstrijdsoorten in huisregels, voor enorm veel hilariteit zorgt. Een fantastische toevoeging aan het offline gedeelte.

Deze aanpassingen aan Ultimate Team en Aftrap hebben alleen ook een keerzijde. Zo is er voor de liefhebbers van Proflcubs en Carrière niets nieuws vergeleken met FIFA 18, wat de game toch weer een stuk minder aantrekkelijk maakt.

Als je liefhebber bent van de Carrière modus dan kun je je opmaken voor nieuwe kleurtjes in het menu, een TV-scherm met nieuws erop en de nieuwste tenues en transfers. Als je liefhebber bent van Profclubs dan kun je je alleen opmaken voor nieuwe kleurtjes in het menu. Het is een schande dat deze twee modi zomaar aan de kant worden geschoven.

Wellicht biedt The Journey dan enige troost voor het niet vernieuwen van deze modi? Nee, helaas. Het verhaal van Alex Hunter kakt enorm in vergeleken met voorgaande twee seizoenen en het lijkt wel of we de hoofdrol hebben in een nieuw seizoen van Goede tijden, Slechte tijden.

Vanaf het begin gaat het eigenlijk al verkeerd. Hunter krijgt een transfer naar Real Madrid, iets wat vrij onlogisch is gezien je pas een half jaar bij PSG, Bayern München of Atlético Madrid voetbalt. De hele magie van The Journey is weg. Het klopt allemaal niet meer. Interviews zijn gênant, dialogen ongemakkelijk en de keuzes die je moet maken lijken wel uit een kinderboek te komen van groep 3.

Daarnaast voel je ook gewoon aan alle kanten dat dit een afgeraffeld stukje werk is. Je speelt niet tot nauwelijks meer wedstrijden in de competitie, alleen in de Champions League. En zelfs in die wedstrijden word je soms aan de kant gezet, ook als je alles goed doet.

Nee, The Journey is zelfs met de Champions League rechten geen al te beste modus, maar toch verdient deze licentie een aparte benaming. Wanneer je namelijk een Champions League wedstrijd speelt op FIFA, krijg je dat echte gevoel van het kampioenenbal.

De stadions, de belichting, de soundtrack, alles klopt gewoon bij dit soort wedstrijden. Een knap staaltje werk om deze licentie om te toveren tot een gevoel alsof je er zelf bij bent.

De kleine details kloppen dus wel in de Champions League, maar over het algemeen is het nog steeds een beetje bedroevend. Het publiek heeft elke wedstrijd dezelfde sfeeractie, mensen hebben vlaggen vast op rare plekken en het publiek doet zo goed als allemaal hetzelfde.

Ook op het veld is er nog genoeg te klagen als het gaat om details. Verdedigers gaan te vaak nog geen kopduel aan, keepers schieten ballen weg terwijl ze alle tijd hebben en laten ballen lopen die makkelijk zijn op te pakken. Het zijn kleine irriterende details die na jaren nog steeds niet uit de game zijn.

Toch weet FIFA 19 ten opzichte van zijn voorganger een hoop dingen goed te doen. De nieuwe elementen in gameplay slaan aan en de nieuwe modi zullen je voor de komende maanden zoet houden. Toch wordt de plank ook flink misgeslagen met The Journey en het niet vernieuwen van Profclubs en Carrière.

Maar al met al is FIFA 19 een uitstekende game die je als voetbalfan zeker aan je collectie hoort toe te voegen. Blaas de soundtrack van de Champions League nog maar een keer door je speakers en jaag die ballen in de kruising!

FIFA 19 verschijnt op 28 september op de PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch, PC, PlayStation 3 en Xbox 360.