Echochrome II Review

De Move is alweer even uit en we zien steeds meer games verschijnen die deze accessoires ondersteunen. Een recent voorbeeld hiervan is Echochrome II. Licht en schaduw staat in deze game centraal. Maar is dit spel het waard in de schijnwerpers te staan?

Waar denk je aan als je de PlayStation Move ziet? Nu hoeven jullie hier geen antwoord op te geven, want we kunnen het je op een bordje geven wat jullie hoogst waarschijnlijk zullen zeggen. De ontwikkelaar van Echochrome die ziet de Move in ieder geval niet als een simpele bewegingscontroller, maar een zaklamp. Een zaklamp die voor het poppetje van Echochrome II van essentieel belang is.

Licht, schaduw en perspectief
De Move fungeert namelijk als zaklamp om schaduwen tevoorschijn te toveren, waar het poppetje vervolgens over kan lopen. Door de Move zo te bewegen alsof je met een zaklamp licht in het level schijnt, veranderen de schaduwen van de verschillende blokken op de achtergrond. In de 100 verschillende levels draait het dus allemaal om licht, schaduw en het juiste perspectief. Deze levels zijn stuk voor stuk hersenkrakers, beginnend van redelijk makkelijk en eindigend bij bijna onmogelijk.

Je kunt tevens elk van deze levels op drie verschillende manieren spelen en elk van deze manieren voelt ook gelijk aan als een nieuwe ervaring. De eerste modus, en tevens het standaardspeltype, is 'Escort'. In deze modus is het de bedoeling om schaduwen zo te plaatsen dat er zich een doel vormt en vervolgens zul je het poppetje naar het doel moeten zien te verplaatsen. In het speltype 'Echo' moet je op een heuse verkenningstocht. Verzamel hierin de echo's of silhouetten van het poppetje die je in elk level kunt vinden om verder te gaan. Als laatste heb je nog de wat kleurrijkere modus 'Verf'. In deze modus heeft het poppetje een bepaalde kleur en deze kleur moet je op elk blokje zien te krijgen totdat het hele level rood, blauw of groen is.

Gameplay
In het standaardspeltype Escort kun je, door de zaklamp te bewegen, de schaduwen van de verschillende blokken aan elkaar koppelen en als je één doorlopend geheel hebt, dan kun je het schaduwpoppetje van het begin van het level naar het einde laten lopen. In het begin zie je al vrij snel hoe je een pad kunt vormen en moet je er enkel voor zorgen dat alles goed uitgelijnd staat. In de uitleg van het spel wordt er verteld over verschillende soorten blokken en na een tijdje merk je dat het echt lastig wordt. Dit komt vooral omdat niet alleen blokken elementen zijn die in een level te vinden zijn.

Zo kun je ronde blokken in de game aantreffen. Deze cirkels werken als een soort springkussen waardoor, als je er overheen loopt, je de lucht in vliegt. Daarnaast dienen deze cirkels ook nog voor iets anders. Wanneer je namelijk de cirkel combineert met een rechthoek, ontstaat er een deur. En dat is nu juist het doel waar je in Escort naar toe moet. Daarnaast heb je ook blokken waar juist een rond gat in zit, waar je doorheen kunt om verder te komen in het level. Ook zijn er blokken die hol zijn, die als een soort lift, of portaal werken: je gaat er in de ene in en komt er bij de andere uit. Al met al steekt de gameplay goed in elkaar, is het werken met licht en schaduw ingenieus en zijn de levels echte hersenkrakers, die daarom soms wel voor wat frustratie kunnen zorgen.

Besturing
Gelukkig komt deze frustratie, zoals met de eerdere Move game Time Crisis, niet door de besturing van het spel. Het aspect van een zaklamp werkt erg goed met de Move. Het lijkt net echt alsof je een zaklamp in je hand hebt. Overigens heb je in de game amper besturingsfuncties nodig, want naast het bewegen met de Move heb je nog een knop om je schaduw poppetje sneller te laten lopen en voor de rest niet.

Modi en audiovisueel
Enkel om door de menu’s te bladeren, heb je de standaard X- en O-knop nodig. Maar dit blijft ook beperkt. Wanneer je namelijk in het hoofdmenu terecht komt, zie je dat het spel maar vier menu’s kent: Opties, Spelen, Creëren en Wereld. Dit lijkt een beetje op LittleBigPlanet’s leus ‘Spelen, maken, delen’. In dit spel staat namelijk het spelen, maken en delen van levels centraal. Zo kun je onder ‘Wereld’ een hoop verschillende levels terugvinden van andere gamers en jouw eigen levels delen. Deze laatste levels kun je maken in de creëermodus. Echter werkt deze modus niet zo goed. Je zet namelijk snel blokken op verkeerde plekken neer, er is weinig uitleg en het vergt nogal veel moeite om een degelijk level in elkaar te flansen.

Ten slotte zit het audiovisuele aspect van het spel wel weer goed in elkaar. Alles is vrij beperkt gehouden, maar dat is nu juist precies wat deze game zo origineel maakt. Het mindere is echter de stem in de game. Stel deze vooral niet in op Nederlands, want dan is het nogal irritant. We raden je dan ook aan om even de taal van je PS3 op Engels in te stellen.

In de schijnwerpers!
Echochrome II is een geweldig spel. Het maakt ingenieus gebruik van de mogelijkheden van de PlayStation Move. Daarbij bevat het spel ook een originele insteek en is het het zeker waard om deze 13 euro kostende game even in de schijnwerpers te zetten. De levels in het spel zijn stuk voor stuk hersenkrakers en er zijn er bijna oneindig veel van. Spelers krijgen immers de mogelijkheid om eigen levels te maken en deze te delen met de wereld. Jammer genoeg werkt het maken van levels niet lekker en kun je dit beter overlaten aan de experts . Al met al is Echochrome II toch een goede Move game geworden en het is het dan ook zeker waard om te downloaden.