Desde Alla Review (DVD) - Een bijzondere relatie

Stille wateren hebben diepe gronden. Dat blijkt ook in dit Spaanse drama van regisseur Lorenzo Vigas dat beloond werd met een Gouden Leeuw. In Desde Allá zien we hoe een gesloten man er vreemde gewoonten op na houdt, totdat een jongen zijn hart steelt. Het levert bijzondere beelden op die je van het begin tot het einde aan de buis gekluisterd houden.

De Gouden Leeuw is niet een prijs die je zomaar in de wacht sleept. Het is de belangrijkste prijs op de Filmfestival en dus moet je van goede huize komen om deze te bemachtigen. Films als The Square wonnen de prijs al eerder, maar met Desde Alla is het voor het eerst dat een Latijns-Amerikaanse productie het beeldje meeneemt. Desde Alla is dan ook een film die een bijzonder verhaal vertelt.

Traumatische gebeurtenissen kunnen mensen goed veranderen. Zo ook bij tandarts Armando (Alfredo Castro) die overdag een keurige tandarts is en zijn klanten aan een schoon gebit helpt. In de avonduren is hij een compleet ander persoon die jongens bij zich thuis uitnodigt. Als de jongens zich dan uitkleden masturbeert hij, maar hij raakt ze met geen vinger aan. Armando’s gewoonte komt niet uit de lucht vallen. In zijn jeugd is er een dramatische gebeurtenis voorgevallen die hem en zijn zus getekend hebben voor het leven. Daarbij is zijn vader in de gevangenis beland.

Armando neemt op een dag weer een jongen mee naar zijn huis voor zijn gebruikelijke ritueel, maar alles loopt anders. Elder (Luis Silva), de jongen in kwestie, berooft hem en weet tegelijkertijd Armando’s hart te stelen, zo lijkt het. Een vreemde relatie tussen de twee mannen ontstaat in een sobere, maar intrigerende 90 minuten.

Vigas geeft niet veel achtergrondinformatie over Armando. Je weet daardoor niet precies waar de tandarts zijn vreemde gewoonte heeft opgedaan of waarom hij zijn vader zo ontzettend haat. Daarnaast geeft Vigas ook niet veel informatie over Elder, de jongen waarmee Armando een relatie heeft. Je weet alleen dat Elder een criminele achtergond heeft en dat hij een zwangere vriendin achterlaat om iets met Armando te beginnen. Het is niet veel, maar precies genoeg om je gedurende de hele film geboeid te houden.

Je interesse in de film blijft door de steeds hechter lijkende relatie tussen de mannen. Tussen Armando en Elder komen op verschillende momenten telkens diverse emoties voorbij. Hoe de relatie zich gedurende de film ook wendt of keert, er blijft altijd een afstand tussen de mannen bestaan. Daarbij is de ene keer Armando degene die de lakens uitdeelt en de andere keer is Elder ineens de dominante van de twee. Dit voelt een beetje vreemd, maar gaat nooit storen.

Vigas zet een liefdesverhaal neer, maar laat romantiek niet de boventoon voeren. In plaats daarvan staat er een soort van sadisme tussen de heren op de voorgrond. Het is een bijzondere relatie die Desde Allá schetst. Er is in de film zelfs een spanning die tussen de heren opbouwt met uiteindelijk een climax die je niet aan ziet komen. Eentje die overigens vanuit een van de personages van de film niet helemaal logisch overkomt.

Het camerawerk en de gesprekken tussen de mannen ondersteunen dit geheel op een geweldige wijze. Meer dan eens wordt er tijdens een gesprek een sterke camerahoek gekozen, waarbij soms meer in beeld gebracht wordt dan je zou verwachten. Zo is er tijdens de film zo nu en dan geen diepgaand gesprek tussen Armando en Elder en zie je een daadwerkelijke afstand tussen de heren door het gebruik van cameratechnieken zoals een focus op de een terwijl de ander vaag in beeld blijft.

Op andere momenten wordt er juist heel veel gezegd door de acteurs. Zo is er een gesprek waarbij ze het over hun vaders hebben, waarbij je net even wat meer achtergrondinformatie krijgt over de mannen. Hierbij zie je ook dat ze naar elkaar toe groeien. Zowel Alfredo Castro als Luis Silva schitteren in hun rollen en overtuigen je van de liefde op het scherm.

Het regiedebuut van Vigas is een ijzersterke film. Hij won niet voor niets afgelopen jaar met deze film een Gouden Leeuw op het filmfestival van Venetië met deze ijzersterke film over een bijzondere band tussen twee mannen. Hoewel er in de film soms wat vreemde wendingen voorbij komen, komt het nooit tot een punt waarop de regisseur inboet aan geloofwaardigheid.

Je blijft van het begin tot het einde geïntrigeerd door de dingen die zich op je scherm afspelen. De gekozen camerahoeken en de dialogen tussen de twee heren houden het geheel interessant. Desde Allá is niet het bekendste werk dat er op het moment is, maar absoluut een film die je moet gaan zien.