Daemon X Machina Review - Mechanische actie op de Switch

Uit de pen van Kenshiro Tsukuda is al veel actie gekomen in de vorm van de Armored Core-serie. De producer bundelt nu zijn krachten met Marvelous First Studio, de ontwikkelaar van God Eater 3, om een nieuw robotavontuur te brengen. Voor deze Daemon X Machina review duiken wij de intense actie in, maar merken we ook flink wat technische mankementen op.

In de Armored Core-serie waren de gevechten intens en kon jij je hart ophalen als het op de omgevingen en de robots aankwam. Met enorme metalen kolossen reed je door grote steden en mocht je naar hartenlust andere robots afknallen alsof ze niks waren. Deze kern bestaat in de Switch exclusive Daemon X Machina ook, maar dan in een hele andere setting.

In Daemon X Machina is een stuk van de maan op de planeet neergestort met catastrofale gevolgen. Alles ligt in puin: groene weiden zijn veranderd in dorre vlaktes, steden zijn nagenoeg onbewoonbaar en de lucht bevat het vreemde goedje fentrite. De mensheid heeft intussen een netwerk opgezet van machines, maar daarmee gaan dingen goed mis.
De machines genaamd Immortals worden namelijk zelfdenkend en zien de mensheid als een grote dreiging die weggevaagd moet worden. Gelukkig heeft de mensheid nog wat achter de hand. Enorme kolossen van robots genaamd Arsenals zorgen ervoor dat de strijd kan worden aangegaan tegen de machines.

Het verhaal omvat niet veel meer dan dit in het begin van Daemon X Machina, wat nog het meeste doet denken aan en slimme mix van Terminator, Gundam en Mad Max. Later in de game komen er nog enkele elementen voorbij die voor wat wendingen zorgen, maar echt heel diepgaand wordt het niet. Bovendien wordt het verhaal slechts af en toe in een cutscène tussen de missies door verteld. Voor de rest zal je het met de gesprekken tussen de piloten moeten doen, waarvan jij er één bent.

Jij stapt als Reclaimer in je eigen mech nadat jij je eigen karakter gemaakt hebt. Vervolgens krijg je een serie actievolle missies voorgeschoteld, waarin je telkens een aantal AI-machines om zeep moet helpen, het tegen andere mechs op moet nemen of een enorme Immortal voor je kiezen krijgt. Naarmate je vordert in de game worden de missies gedurende de 30 uur die de game in beslag neemt telkens moeilijker.

Gelukkig breidt jouw arsenaal zich tijdens de missies ook flink uit doordat je ofwel wapens op verslagen robots vindt, of deze met je verdiende geld in de shop koopt. Er is voor ieder wat wils te vinden in deze game. Je kunt met machinegeweren, lasers en granaatwerpers aan de slag, maar de vijand ook met energiezwaarden en schilden te lijf gaan. Het assortiment aan wapens is enorm en dan hebben we het nog niet eens over de onderdelen van je Arsenal die je kunt vervangen.

Jouw robot is namelijk van top tot teen aan te passen. Je kunt bijvoorbeeld een ander hoofd nemen, andere armen of benen en een ander torso. Elk onderdeel heeft een eigen kracht, maar je robot heeft ook een zwakte. Die is in de boordcomputer te vinden die limiteert wat je mee kunt nemen. Die computer is ook te vervangen voor een andere, waardoor je weer krachtigere spullen naar de oorlog kunt brengen. De mogelijkheden zijn bijna ongekend, zo uitgebreid en goed uitgewerkt is de game op dit gebied.

Jammer genoeg is dat niet te zeggen over de grafische kant van de game. Hoe uitgebreid je arsenaal ook is, zo karig is de game uitgewerkt op het gebied van detail en invulling. Het feit dat de hele game in een celshaded jasje is gegoten, helpt hier niet bij. De animestijl van Daemon X Machina lijkt erg op die van God Eater 3, maar jammer genoeg zorgt precies dit voor een dubbel gezicht. Enerzijds zien de mechs en de karakters er erg tof uit, maar ontbreekt het juist hierdoor aan de nodige details.ga

Zowel in de handheldmodus als op de tv is goed te zien dat de kleuren in de gezichten van karakters bijvoorbeeld niet lekker overlopen in elkaar. Schaduwen in gezichten zien er korrelig uit, wat al snel storend zal worden. Gelukkig heb je hier tijdens de missies niet veel last van, maar dan komt er weer een ander probleem naar voren. De wereld is in Demon X Machina namelijk compleet naar de gallemiezen, maar zoals de levels nu overkomen zijn ze wel heel levenloos.

Elke missie speelt zich af in een afgesloten omgeving waar jij niet uit mag. Dit vormt een soort arena waarin je moet werken. De omgevingen zijn telkens voorzien van wat kapotte gebouwen met hier en daar een boompje, wat wegen en een graspartij, maar verder is er vaak alleen leegte te bespeuren. De enige omgeving die erg tof is, is de basis waar je tussen missies door vertoeft. Hier staat jouw enorme mech te pronken en kun je sleutelen aan de ijzeren reus. Verder lopen hier wat andere karakters rond en kun je bij de centrale computer kiezen om missies te selecteren.

De centrale computer is ook de plek waar jij kunt kiezen om de multiplayer van de game op te starten. Daemon x Machina is namelijk met maximaal vier anderen te spelen in een online modus. Je kunt dan missies doorlopen, terwijl je in plaats van computergestuurde assistenten daadwerkelijk drie andere robots aan je zijde hebt vechten. Wij hebben deze modus helaas nog niet goed kunnen testen, aangezien ten tijde van de review de server nog niet bevolkt was, dus hoe dit precies werkt, moeten we voor nu in het midden laten.

Later zal de game ook een versus modus krijgen nadat deze uit is. Hierin zou je met maximaal vier spelers tegen elkaar moeten kunnen strijden en elkaar dus aan flarden moeten schieten in plaats van samen de computer een lesje leren. Wanneer deze modus precies uitkomt, is nog onbekend.

De multiplayer modi voegen mogelijk een toffe dimensie aan de game toe, maar met al zijn tekortkomingen is Daemon X Machina onderaan de streep slechts matig te noemen. Het ontbreekt de game echt aan details op diverse vlakken, wat uiteindelijk op gaat breken.

De actie van het vechten met mechs wordt op een gegeven moment echt intens en dat zorgt voor toffe gameplay. De diepgang komt nu vooral door dit element en het feit dat je talloze opties voor aanpassingen en wapens hebt. Helaas is dat niet genoeg voor een goedlopende machine