Castlevania: Lords of Shadow 2 Review

Konami heeft ons een tijd geleden aangenaam verrast met het verhaal over de oorsprong van Dracula. Destijds werd al snel bekend dat dit verhaal nog een vervolg zou krijgen en dat is nu eindelijk zover. Dracula gaat in het laatste deel van de Lords of Shadow serie op pad om zijn vijanden het bloed onder de nagels vandaan te halen. Lukt hem dat of haalt hij ons eerder het bloed onder de nagels vandaan?

In het eerste deel volgden we Gabriel Belmont die op pad ging om de Lords of Shadow te stoppen. Hij was namelijk lid van de Orde van het Licht en moest dit duistere kwaad stoppen voordat het de wereld zou consumeren. Echter hield Gabriel er een eigen agenda naast, want zijn vrouw Marie was vermoord en via de Lords of Shadow zou hij haar terug kunnen krijgen in de wereld van de levenden. Met de hulp van Zobek, een ander lid van de Orde van het Licht, en onder andere Pan, de bewaker van het meer waar de doden met de levenden kunnen praten is hij de strijd aangegaan met de Lords of Shadow. De prijs die hij betaalde om het kwaad de wereld uit te helpen was echter erg hoog.

Zonder over het eerste deel meer te spoilen, gaan we in deel twee een paar eeuwen de toekomst in richting het kasteel van Dracula. De prins van de duisternis is namelijk weer ontwaakt en wordt door Zobek, die we uit het eerste deel kennen, ingelicht over de huidige stand van zaken. De wereld is behoorlijk veranderd en daarmee gemoderniseerd. Op de plek waar eerst alleen de immense vesting van Dracula bestond, is nu een complete stad gebouwd, op een klein restant van Dracula’s kasteel na.

Dracula is namelijk verzwakt en heeft zijn kasteel al eeuwen niet verdedigd, dus zijn er kapers gekomen die zijn grond ingepikt hebben. In het begin van de game lijkt het daarom alsof je uit de Castlevania stijl getrokken wordt door alle moderne gebouwen en neonlichten, maar niets is minder waar. Hoewel de wereld om je heen namelijk behoorlijk gemoderniseerd is, zal je daarbij gewoon in je kasteel rondwaren. Gedurende het avontuur in Lords of Shadow 2 zie je steeds meer van je kasteel terug in de stad en dat is leuk, want het zorgt ervoor dat je steeds meer krijgt van die bekende sfeer die Castlevania ademt.

Iets anders wat voor een goede sfeer zorgt, is dat de zelfde acteurs zijn gebruikt. Patrick Steward vertolkt de rol van Zobek en de acteurs achter Maria (Natasha Mc Elhone - Californication) en Dracula (Robert Carlyle - 28 Weeks Later) zijn vertolkt door dezelfde mensen als voorgaande game. Qua graphics is Lords of Shadow 2 vrijwel hetzelfde als het vorige deel, maar als je op details let, zie je dat de mimiek van de karakters wel erg goed is en dat de emoties ook goed overgebracht worden. De animaties zijn daarnaast allemaal lekker vloeiend, de emoties komen goed over en ook de muziek is weer episch te noemen, al is dit keer de soundtrack wel ietsje minder dan die van het vorige deel.

De game is in exact dezelfde magische stijl vormgegeven als het eerste deel, al moet er wel gezegd worden dat de omgevingen er een stuk grimmiger uitzien. Waar je in het eerste deel echt op een kruistocht ging door bossen en ravijnen, zal je je nu waren in de duistere krochten van het kasteel van Dracula en daarnaast in een ernstig verpauperde stad die al jaren geen zonlicht gekend heeft, althans zo lijkt dat. Maar goed, dit is natuurlijk een game waarin duistere machten aan het werk zijn om de wereld over te nemen en Dracula voor altijd uit te schakelen. Dus een vrolijk zonnetje en groene weiden zouden hier niet echt op hun plaats zijn.

Dracula moet de strijd natuurlijk aangaan met deze duistere machten en daarvoor heeft hij zo de nodige trucjes. Dracula begint natuurlijk verzwakt aangezien hij jaren geslapen heeft. Naarmate de game vordert krijg je je wapens terug, om te beginnen met je Shadow Whip en je Void Sword, waarmee je leven steelt als je een vijand raakt. Natuurlijk krijg je meer dan deze wapens, zoals een aantal relieken en eenmalig te gebruiken voorwerpen zoals een zandloper die de tijd stil zet of een ensnared demon waarmee je je magie tijdelijk onbeperkt kunt gebruiken. Ook kom je onderweg de nodige collectables tegen die toegang geven tot achtergrondinfornatie van de franchise, erg vette artwork inzichtelijk maken of simpelweg hints geven over de plek waar je je bevindt. Dit laatste is meestal te vinden in de aantekeningen van gesneuvelde kruisvaarders die je her en der tegenkomt.

Zij waren niet sterk genoeg om de reis voort te zetten, maar jij gelukkig wel. Naarmate Lors of Shadow 2 vordert, wordt het natuurlijk wel steeds pittiger om verder te komen. Waar je in het begin van de game nog met redelijke eenvoud vijanden in de pan hakt om ze daarna optioneel met een rietje in hun strot van hun bloed te ontdoen, wordt dat later steeds lastiger. Gelukkig krijg je ervaringspunten naarmate je vijanden afmaakt waarmee je je nieuwe bewegingen vrij kunt spelen of je combo’s uit kunt breiden. Als je een beweging voldoende gebruikt, word je deze meester en zal je wapen uiteindelijk sterker worden. Hoe sterker je bent, hoe gemakkelijker je vijanden afmaakt, een logisch gevolg. Wat wel enigszins nadelig is, is dat de game punten kent, waar breekbare voorwerpen respawnen als je even wegloopt. Je kunt op die punten dus sterker worden als je een half uurtje op en neer blijft wandelen waardoor je al snel alle upgrades en bewegingen in huis kunt hebben.

Doordat je steeds sterker wordt en de mogelijkheid hebt om dit al vroeg in de game te doen, wordt de game nooit echt heel pittig. Je zult echt wel een paar keer vloeken, omdat je weer doodgaat door een groepje taaie vijanden, maar doorgaans hoef je niet heel hard te knokken. De game kent wel verschillende moeilijkheidsgraden, waardoor alles steeds nét iets pittiger wordt.

Het eerste deel van Lords of Shadow werd al goed ontvangen, maar het ‘tweede’ deel doet hier absoluut niet voor onder. Er is weer genoeg aandacht voor detail geweest en dat is overal aan te merken. Grafisch is dit spel dan ook een fantastische game. De game heeft een iets mindere soundtrack dan zijn voorganger en wordt niet echt dusdanig pittig dat je je uiterste best moet doen. Echter vermaak je je wel van het begin tot het einde met deze titel zonder dat je een moment twijfelt waar je nou in godsnaam aan begonnen bent. Lords of Shadow 2 sluit het verhaal erg netjes af, maar laat je wel stiekem hopen dat er meer onze kant op komt.