Axiom Verge Switch Review - Heerlijke retrogame

Regelmatig komen er indiegames uit die als basis het welbekende Metroidvania genre nemen. En soms zit daar een game bij die wel heel dicht bij de grondlegger van het genre komt. Axiom Verge is er zo een en die game is nu uit voor de Switch. Waarom deze game zo geweldig is lees je in deze Axiom Verge Switch Review!

In de Metroid serie is al een jaren geen nieuwe release geweest. Onlangs kwam er wel een teaser van een nieuwe Metroid Prime en konden we aan de bak met de remake van Metroid 2, genaamd Samus Returns. Maar verder is het verdacht stil rond de hoofdlijn van de franchise. Gelukkig komt er zo nu en dan wel een Metroidvania game voorbij waar fans zich even op kunnen storten.

Axiom Verge is zo’n game en, om maar met de deur in huis te vallen, een verdomd goede ook. De game is gemaakt door Tom Happ en plaatst je in de huid van Trace, een medewerker in een laboratorium. Daar gaat iets gruwelijk mis met het gevolg dat je wakker wordt in een andere dimensie. Hoe je daar komt, waar je nou precies bent en belangrijker nog, hoe je er wegkomt is onbekend.

Je mag dit allemaal zelf gaan ontdekken in de negen enorme gebieden die de 30 euro kostende Axiom Verge rijk is. Je begint aan je ongeveer twaalf uur durende avontuur met geen enkel idee van wat nou de bedoeling is, terwijl een onbekende stem je aanspreekt en vertelt dat je een wapen moet oprapen. Daarna ga je op verkenningstocht en merk je al snel dat je nog lang niet overal naartoe kunt.

Net als in Metroid moet je op zoek naar je eigen weg in het speelgebied en upgrades verzamelen. Je komt nieuwe wapens tegen, maar ook nieuwe vaardigheden. Zo is er een laboratoriumjas die ervoor zorgt dat je door dunne muren kunt teleporteren en een boor waarmee je weer door de zwakkere muren kunt. Voor je wapens en je levensmeter kom je ook genoeg upgrades tegen, maar eerder genoemde upgrades zijn stukken belangrijker.

Die zorgen er namelijk voor dat je eerder onbereikbare gebieden nu wel kunt bereiken, precies zoals het een Metroidvania game betaamt. De opbouw van de levels is ingenieus, waardoor je gemotiveerd blijft om een gebied veel vaker dan eens te doorlopen. Overal is wel iets te vinden en meer dan eens zul je je afvragen wat er achter die ene deur zit. Je wil de wereld echt ontdekken en hoewel je vaker genoeg de weg kwijt zult raken of ruim twintig minuten aan het zoeken bent naar een ruimte waar je door kunt, verveel je je geen moment.

Op je pad kom je natuurlijk ook de nodige weerstand tegen. Axiom Verge zou een behoorlijk saaie game zijn als dat niet zo was. In nagenoeg iedere ruimte vind je vijanden. Sommigen navigeren simpelweg door de ruimte, maar anderen schieten doelgericht op je of gaan je te lijf met alles wat ze in zich hebben.

En gedurende de hele game kom je nieuwe varianten van deze tegenstanders tegen. Het recyclen van vijanden met een ander kleurtje is wat jammer, maar mag de pret niet drukken. Zo nu en dan loop je een ruimte in, vaak vlak bij een savepunt, waar zich dan ineens een enorm wezen ophoudt. En dat betekent niets minder dan een dik gevecht.

Al valt dat in Axiom een beetje tegen. De baasgevechten zijn over het algemeen niet heel uitdagend, als je tenminste je upgrades goed weet te benutten en de zwakke plekken van de baas weet te vinden. Gelukkig zijn ze wel tof uitgewerkt en stuk voor stuk origineel.

Dat de vijanden gerecycled zijn en de bazen soms net wat té snel gaan liggen is wat makkelijk, maar het maakt de ervaring van de game niet minder. Over de besturing is dat jammer genoeg niet te zeggen. Tijdens het lopen en springen is Axiom Verge prima in elkaar gezet, maar het schieten laat soms wat te wensen over.

Je kunt in de game in acht richtingen schieten, maar als je naar linksboven wil knallen loop je direct ook vooruit. Het gevolg is vaak dat je op je dooie gemak van een platform afloopt terwijl dat helemaal niet de bedoeling is. Dit systeem is overduidelijk uit games als Contra afkomstig, maar jammer genoeg niet geperfectioneerd.

Gelukkig draait Axiom Verge niet alleen maar om het knallen. Het echte doel van Axiom is het ontdekken en dat biedt de game, zoals gemeld, ruim voldoende. Als je de game simpelweg door wil lopen en het einde wil bereiken kan dit, maar er is ontzettend veel te ontdekken in de vele donkere krochten die de wereld kent.

Voor de echte ontdekkers die ieder hoekje en gaatje gezien willen hebben ligt er ruim 20 uur speelplezier met verrassend veel diepgang in het verschiet. Zo zijn er diverse documenten te ontdekken die veel meer vertellen van het echte verhaal achter Axiom Verge.

En het is zeker geen kwelling om dit alles te ontdekken. De game is namelijk geweldig vormgegeven. Er is gekozen voor een gemoderniseerd 16-bit stijltje die eenvoudig, maar geweldig oogt. En de soundtrack van Axiom Verge is er eentje om van te smullen.

Ieder gebied heeft een nieuwe look, maar ook een compleet nieuwe soundtrack. Op het ene moment sta je in een vieze grot vol (16-bit) lijken waar een duistere toon klinkt en het andere moment begeef je je buiten waar alles niet alleen wat fleuriger oogt, maar waar ook de muziek (net) wat vrolijker klinkt. Axiom Verge doet het op audiovisueel gebied op alle punten nagenoeg perfect!

Het is dan ook een game die je zeker in huis moet hebben. En de Switch is een prima platform voor de game, gezien je de deze zo oppakt en weer weg kunt leggen zonder erover na te hoeven denken. Je weet immers (zeker in het begin) toch niet waar je in vredesnaam mee bezig bent.

Helaas kent de geweldig vormgegeven game wel enkele minpuntjes zoals de eindbazen en de besturing die soms tegenzit. Maar voor twaalf tot 20 uur speelplezier is deze 30 euro echt geen geld!