Elke paar jaar pakt
Ubisoft de geschiedenisboeken er weer bij om ons mee te nemen naar een ander tijdperk. Dit jaar lijkt die ontsnapping naar een oude wereld meer welkom dan ooit, want hele dagen binnen zitten is geen pretje. Gelukkig hebben we een soort animus met Assassin's Creed
Valhalla. Hoe de game erin hakt op de oude én nieuwe consoles lees je in deze review!
Wij speelden Assassin’s Creed Valhalla op Xbox One S, Xbox One X, Xbox Series X en Xbox Series S. Hierdoor hebben een goed beeld gekregen van de upgrade die de game biedt aan zijn voorgangers, maar ook van de extra kracht die next-gen op de Xbox series X en S biedt.
Ubisoft laat ons in Assassin's Creed een beetje op en neer stuiteren in verschillende tijdperken. Er is natuurlijk het heden waarin de moderne techniek genaamd Animus, het mogelijk maakt om terug te gaan naar het verleden in een soort VR-simulatie. We gingen alle kanten al op: van de Italiaanse Revolutie (
de Ezio games) naar de gouden eeuw van de piraterij (
Black Flag) en van de Franse Revolutie (
Unity) weer terug naar de tijd voor Christus (
Origins en
Odyssey).
Een nieuwe horizon
In
Assassin's Creed Valhalla ga je naar het jaar 873 na Christus. Het jaartal waarin de
Vikingen via de Noordzee het oude Engeland aandeden. De game laat je in de huid van Eivor kruipen en daarbij zelf bepalen of deze Viking een man of een vrouw was. Wat je ook kiest, jij wordt de broer of zus van de clanleider van de Ravenclan.
Omdat in Noorwegen iedere clan het liefst de schedel van de andere clans in tweeën splijt, pakken Eivor en de Ravenclan hun biezen om een nieuw bestaan op te bouwen in Engeland. Een warm onthaal krijgen de Noren alleen niet als ze eenmaal voet aan land zetten. Ze worden begroet met een knokpartij en al snel wordt duidelijk dat het overal in Engeland hommeles is, omdat de Denen en andere landen ook al aan wal gekomen zijn.
Het is geen Valhalla, maar wel een ideale situatie voor een leger Vikingen die een warm bedje zoeken. Want in de chaos zijn bondgenoten makkelijk gemaakt. Met dat doel in gedachten wordt de kaart van Brittania dan ook ingedeeld als een soort boodschappenlijstje dat jij gebruikt om op pad te gaan en je invloed op de nieuwe wereld te laten gelden.
In ruim 50 uur ga je aan de slag om de een na de andere regio voor je te winnen. Daarbij doe je Wessex, Lundun, East Anglia en meer aan. De ene keer moet je een koning opleiden, dan weer moet je detective spelen om een verrader te ontmaskeren en weer een andere keer ga je op pad om een koning juist van zijn troon te bonjouren, als het even kan met een bijl in zijn borstkas. Als de intriges en de actie uit de Netflix serie Vikings je wel aanstaan, dan kun je je lol op, want het verhaal is ijzersterk.
Echt voor next gen gemaakt
Het is in Valhalla daarbij ontzettend goed merkbaar dat de game gebouwd is voor de Xbox Series X en PS5. Op de Xbox One X oogt de game al heerlijk en is het al een waar genot om te spelen, maar de consoles worden overduidelijk tot het uiterste gepusht.
Wij kregen op de One S regelmatig te maken met vastlopers en haperingen, waardoor we wat progressie verloren en de game telkens opnieuw moesten opstarten. Op de One X was dit al minder, maar nog steeds aanwezig. Daarnaast kregen we elke keer bij een fast travel te maken met een redelijke laadtijd.
Maar op de Series X is het bijna alsof Ubisoft Hans Klok in dienst genomen heeft, zo magisch veranderd is de game. Alles oogt in de native 4K resolutie ineens scherper dan de rand van een Noorse bijl en gaat met 60 frames per seconde ontzettend soepel over je scherm. Daarnaast zijn de lichteffecten in de game ineens om van te smullen, waardoor je nog meer de wereld ingezogen wordt. Op next gen is dit met recht de mooiste en meest soepele Assassin's Creed game ooit!
Kleine issues
Wat wel opvalt is dat Valhalla op elk platform de nodige bugs en glitches heeft. Wij liepen een heel aantal missies met een pijl in ons hoofd rond, hadden te maken met een onzichtbaar zwaard, gesprekspartners die half in de grond zaten en bijzondere teleports midden in een gevecht. Verder doken vijanden ineens op of verdwenen ineens op onverklaarbare wijze.
Het meeste hiervan zijn niet echt storend, maar voelt wel gek. Een aantal van dezelfde foutjes kwam namelijk al in Odyssey voorbij en zijn nu gewoon terug voor meer. De vastlopers, haperingen of lange laadtijden mag je gelukkig gedag zeggen op de nieuwe consoles. Doei, hopelijk tot nooit meer!
Meer van hetzelfde, maar dan bruter
Assassin’s Creed Valhalla is ondanks de compleet nieuwe setting en de dikke next gen upgrade in grote lijnen meer van hetzelfde van wat we in Odyssey en Origins gezien hebben. Dit keer zijn er geen héle grote stappen gezet om veranderingen aan te brengen aan de basis, maar is alles wat uitgebreider neergezet.
Zo zijn de steden in de game voor het gevoel wat groter, is er weer de optie om flink te verkennen met je vogel (dit keer een raaf) en krijg je gedurende het verhaal wederom een aantal keuzes die invloed hebben op het verhaal. Dat wil niet zeggen dat er niks nieuws aan de game toegevoegd is. Integendeel. De game bevat een heel aantal toffe nieuwe elementen zoals het opbouwen van je eigen nederzetting a la Sims in Viking-stijl, het plunderen alsof er geen morgen is en het opsporen van Zealots (Tempeliers) voor een gevecht op leven en dood.
Zet de wereld in brand
Dat plunderen is overigens echt op zijn Vikings uitgewerkt: rauw, grof, bloedig en overweldigend. Zodra je met je Drakar aan land komt en jouw Vikingen een nederzetting binnenrennen krijg je het gevoel echt een dorp aan het plunderen te zijn. Gebouwen worden in brand gezet, deuren worden ingetrapt en elke schatkist met zijn inhoud kent snel een nieuwe eigenaar: jij.
Iedereen die weerstand biedt, krijgt te maken met de scherpe kant van je wapen, al mag je nog steeds geen onschuldigen doden. Voor de Saksen gelden er gelukkig geen regels of begrenzingen, dus die mag je naar hartenlust naar de slachtbank brengen. Daarbij zal je mond meer dan eens openvallen. Enerzijds hoe soepel het vechten verloopt en anderzijds hoe gruwelijk het is. Er zijn geen heilige huisjes voor Ubisoft.
Regelmatig zal Eivor iemand afslachten door hem op een speer te spiesen, zijn hoofd of ledematen eraf te hakken of op gruwelijke wijze een mes of zwaard door het lichaam te jagen. Telkens weer is dit indrukwekkend om te zien en zo nu en dan zit je echt met verbazing te kijken hoe gruwelijk Eivor weer een Saks aan zijn eind helpt.
Puntje van kritiek
Het jammere is dat de franchise steeds een stapje verder af gaat staan van de assassins tegen de tempeliers-formule en het nodige sluipwerk. Waar de franchise in het begin echt om het stilletjes vermoorden van je slachtoffer en in de menigte verdwijnen draaide, is dat nu niet meer zo. Je kunt nu zonder klachten een heel dorp (behalve de onschuldigen) luidruchtig afslachten en vervolgens je doelwit als een malle met je bijl bewerken om de missie te halen. Als jij wil sluipen, dan kan dat in de game, maar er wordt nagenoeg nergens echt gepusht om dit te doen, behalve dat Eivor soms zegt dat het niet handig is gezien te worden.
Heerlijke RPG-elementen
Sterker nog, je Viking vrienden zeggen er wat van zodra je aan het sluipen gaat. Assassin’s Creed Valhalla lijkt daardoor, door de setting van het Engelse landschap én door de vele RPG-elementen die nu de boventoon voeren, veel meer op een vernieuwde versie van
The Witcher III dan op een nieuwe game in die sluipmoordenaarsfranchise.
Wat wel gezegd moet worden is dat deze RPG- jas Assassin’s Creed steeds beter gaat staan. In de vorige delen hadden al een enorme open wereld en flink wat RPG-elementen maar die zijn nu nóg meer uitgebreid. Je kunt in de game je wapens en armor upgraden en van runen voorzien die voor extra kracht of verdediging zorgen, allerlei abilities vrijspelen, en indrukwekkender, een werkelijk gigantische skill tree ontdekken.
Elk gebied in enorme open wereld van de game kent daarbij zijn eigen level. Hoewel je gewoon van Noord naar Zuid kunt reizen in de game, is het verstandig hierop te letten. Een dorp binnenvallen wat 50 levels boven jouw kunnen ligt, is natuurlijk niet zo slim, al levert het wel lekker veel ervaringspunten op áls je overleeft.
Contract killer
Zoals bij alle RPG's krijg je ook in
Assassin's Creed Valhalla ervaringspunten naarmate je meer vijanden afslacht, dorpen leeg rooft en verder komt in het verhaal. De game kent daarnaast nog wat meer elementen die je XP opleveren. Zo kun je Romeinse artefacten opsporen, nieuwe
skills in tempels en kerken opsporen,
assassin scrolls vinden en op legendarische beesten jagen.
Daarnaast kun je in de game aan de slag met je eigen Jomsviking. Deze Viking krijger kun je zelf maken en upgraden zodat andere spelers deze online kunnen rekruteren. Jij kunt die van anderen ook weer inhuren om mee te vechten. Een kleine vergoeding en je hebt er een zwaard of bijl bij!
Als je halverwege de game bent, kun je ook aan de slag met contracten. Deze tijdelijke missies leveren een flinke uitdaging waardoor je parels verdient. Genoeg parels in je zak? Dan kun je een tijdelijke exclusieve kopen (uitrusting, kapsels of een voorwerp voor in je kamp) bij het knaapje dat je contracten biedt.
En een snufje goddelijkheid in de mix
Valhalla zou daarnaast geen Valhalla zijn als de Noorse goden niet aan bod komen. Eivor maakt tijdens haar avontuur regelmatig een trip in haar dromen, waarbij ze Valhalla aandoet. Daar vecht ze samen met Thor Odin en andere goden tegen de dreiging van Jotunheim. Tijdens deze stukken ontkom je er bijna niet aan om een vergelijking met
God of War te maken, waarin de Noorse mythologie op de voorgrond staat. Het slachten in Valhalla is net zo bloedig en de gameplay doet tijdens deze stukken erg denken aan de PlayStation
exclusive.
Ubisoft heeft slim ingespeeld op de setting van Valhalla door dit stukje samenwerking met de Noorse goden toe te voegen en voegt zomaar even een hele serie nieuwe gameplay toe aan de game, naast de hoofdverhaallijn. Al deze toevoegingen maakt de game lekker compleet en, los van de uren in de campaign, nog vele uren langer interessant! En dan hebben we het nog niet over alle DLC die de game gaat krijgen waaronder The Legend of the Beowulf.
Assassin's Creed Valhalla review - Heerlijk losgaan in Brittania
Ubisoft heeft met Valhalla een ongekend goede aftrap voor next-gen neergezet. De game draait zo soepel als een warm mes dat door boter glijdt en het is verbluffend hoe geweldig alles eruit ziet. Daarbij staat de grote lijn van een sterke formule als een huis en verovert Valhalla nieuwe zieltjes door talloze strakke RPG-elementen.
Toch is de game niet perfect, iets wat je vooral op de huidige consoles zult merken. Meer dan eens word je herinnerd dat het tijd is voor een nieuwe console zoals de Xbox Series X en de PS5. Toch kun je je, ongeacht het platform, klaarmaken voor een heus spektakel dat je met gemak door deze lockdown heen sleept.
Cijfer: 8.6