Air Conflicts: Vietnam Review

Van harte welkom in de Vietnamoorlog. Het is het jaar 1965, en de pleuris is meer dan uitgebroken in het door conflicterende ideologieën verscheurde Aziatische land. In een poging om het communisme voor eens en altijd in te dammen, steunen de VS het kapitalistisch denkende Zuid-Vietnam, om zo het naar communisme neigende Noorden van die denkwijze af te helpen. Uiteraard met een enorme hoeveelheid troepen en wapentuig: zoals het Amerika betaamt.

In Air Conflicts: Vietnam ben jij Joe Thompson, een niet bepaald veelzeggende willekeurige US Air Force piloot, die zijn mannetje staat tijdens de talrijke luchtgevechten die de Vietnamoorlog kende. Je neemt plaats in uiteenlopende straaljagers en helikopters, onmisbare (hulp)middelen om de vijandelijke Vietcong en diens steunbetuiger, de Sovjet-Unie, voor eeuwig het zwijgen op te leggen. Bloedstollende dogfights in het Zuidoost-Aziatische luchtruim zijn hier het gevolg van.

‘Great balls of fire!’
Zodra je de eerste missie van Air Conflicts: Vietnam opstart, zul je ongetwijfeld onmiddellijk de vergelijking maken met het beroemde Top Gun, waarin een jonge Tom Cruise ade charismatische vliegenier Maverick is. In beide werelden waant de hoofdpersoon zich immers een jonge, (over)moedige maar vooral kundige piloot, die een verschil wil maken en constant de beste wenst te zijn. Dat je met zo’n instelling zo nu en dan in penibele situaties terechtkomt, is slechts een toevallige bijkomstigheid. Met de heerlijke Vietnam-muziek (sixties en seventies rock!) luid galmend op de achtergrond, terwijl je ondertussen tientallen Vietnamezen en Russen neerhaalt en bombardeert, kun je een enthousiaste “Great Balls of Fire!” na een exploderende rivaal bijna niet achterwege laten.

HAWX Combat
Niet alleen het medium film lijkt een inspiratie geweest te zijn voor Air Conflicts. Ook games als Ace Combat en HAWX lijken op het eerste gezicht bronmateriaal te zijn voor deze flightgame. In alle drie deze spellen is het immers de bedoeling dat je zowel vijandelijke lucht- en gronddoelen bestookt met je uitgebreide wapenarsenaal. En het moet gezegd worden: zowel visueel als gameplaytechnisch verrichten de twee concurrenten van Air Conflicts toch echt beter werk. Daartegenover staat wel weer dat de Vietnam-setting zowel geschiedkundig als voor de ogen een waar spektakel vormt. Daar kan de moderne tijd in het Japanse Ace Combat en het über-Amerikaanse HAWX niet aan tippen.

‘Do a barrel roll!’
Tijdens de vele beschikbare missies in Air Conflicts: Vietnam kun je stoeien met verschillende typen kanonnen van een zwaar kaliber, evenals diverse machinegeweren en bommen. Ook kun je flares gebruiken om inkomende hittezoekende raketten op het verkeerde spoor te brengen. De besturing voelt zeer soepel aan; binnen een mum van tijd heb je de simpele muisbewegingen in de vingers, waarmee je jouw toestel moeiteloos in alle mogelijke richtingen en hoeken manoeuvreert. Speciale moves als de barrel roll (een soort looping in het geval van een straaljager), afterburner voor extra snelheid (denk aan nitro bij auto’s), de mogelijkheid om in mid-air plotsklaps af te remmen om een achtervolger te slim af te zijn en de klassieke links- en rechtswaartse rolls, heb je dan ook zo onder controle met behulp van de eenvoudige muis- en toetsenbordbesturing.

Schiet je doel voorbij
De hoge snelheid (meer dan 1000 km/uur) waarmee de jets over het ‘slagveld’ sjezen is realistisch te noemen, maar qua gameplay zorgt dit in veel gevallen voor een uiterst moeizaam proces om de tegenstanders onder vuur te nemen. Wel heb je (zoals eerder gezegd) de beschikking over hittezoekende raketten, waardoor je niet precies op iemands toestel hoeft te richten. Anderzijds beschikken je vijanden, net als jijzelf, over de eerder genoemde flares. Net als je denkt een potentiële treffer in je zak te hebben, raak je om de zoveel tijd lichtelijk gefrustreerd door het feit dat je je doel soms voorbijschiet, in alle betekenissen van het woord.

Ook de visueel prominent aanwezige invisible walls, die je dwingen om in een door de ontwikkelaar afgebakend territorium te blijven strijden, dragen niet erg bij aan het gevoel van epiek en grootschaligheid van de battles. Deze muren kom je niet, zoals bijvoorbeeld in Battlefield, als relatief langzaam voortbewegende infanterist maximaal om de zoveel minuten eens tegen, maar door het hierboven aangehaalde hoge speltempo en snelheid van de vliegtoestellen zul je deze gedeeltelijk transparante verschijning iedere paar seconden wel spotten. Een schoonheidsfoutje is in dit geval een understatement.

Je ziet ze vliegen
Air Conflicts: Vietnam is vooral door de bijzondere en interessante setting, in het door oorlog verscheurde Vietnam in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw, een leuke afwisseling op andere vlieggames als Ace Combat, HAWX en ook bijvoorbeeld Microsoft Flight Simulator. De aangename soundtrack zorgt voor een sfeerverhogend effect, terwijl je de communisten één voor één uit het luchtruim naar het hiernamaals knalt. Minpunten zijn de hoge snelheid van de game, waardoor je op sommige momenten het overzicht verliest, evenals de ‘onzichtbare muur’, die jammer genoeg flink afbreuk doet aan de schoonheid van de wolkenvelden en het tropisch regenwoud waar jij je als Vietnam-piloot waant.