A-Men 2 Review

In een tijd waarin computerspellen steeds toegankelijker worden en daardoor vaak inboeten in uitdaging, komt A-Men 2 voor de PlayStation Vita op een aangenaam tijdstip. Het origineel, dat als launchtitel voor de draagbare console verscheen, was al bedoeld voor de echte hersenkrakers onder ons, maar met het vervolg, dat ook als downloadbare titel op de PlayStation 3 beschikbaar is, wordt je intelligentie (én geduld!) pas echt op de proef gesteld.

Start je A-Men 2 voor het eerst op, dan denk je onmiddellijk dat je één of ander simpel oorlogsspelletje aan het spelen bent. Wanneer je echter één van je soldaten de eerste opdrachten geeft, weet je dat er heel wat meer bij komt kijken als je een level probleemloos en volledig wilt uitspelen. Het komt geregeld voor dat je minutenlang naar je schermpje tuurt en je de omgeving aan het observeren bent, zonder dat je ook maar één keer de vierdrukpunttoets gebruikt om je personage te laten bewegen. Iedere actie kan in A-Men 2 namelijk fataal zijn.

In deze puzzelgame moet jij als commandant je soldaten heelhuids door tientallen levels proberen te loodsen, die volgestampt zitten met rondmarcherende vijanden die met één schot van hun geweer de puzzel weer opnieuw laten beginnen. Je speelt A-Men 2 vanuit een tweedimensionaal perspectief, waar je gemakkelijk kunt switchen naar andere personages die ieder weer hun eigen specialiteiten hebben. Wil je alle soldaten redden en de helikopter die aan het einde van het level staat bereiken, dan is het van belang de expertise van de soldaten op de juiste manier en op het juiste moment te gebruiken.

Je hebt bijvoorbeeld een ingenieur, die voor andere soldaten bruggen kan bouwen en weer kan afbreken. Hij kan hiermee een doorgang voor zijn collega’s maken, maar hij kan ook vijandelijke soldaten de afgrond in sturen, zodat andere personages hun weg probleemloos kunnen vervolgen. Je personages werken voortdurend samen en dat is ook nodig in het oorlogsveld dat A-Men 2 heet. Sta je op een gegeven moment met z’n allen op een hoge berg, dan kun je een paracommando inschakelen, die van de klif duikt en via zijn parachute zonder kleerscheuren op de grond terechtkomt. Even een hendel omzetten, en klaar is Kees.

Dit voorbeeld klinkt heel gemakkelijk, maar de makers van A-Men 2 hebben de puzzels zo geconstrueerd dat er altijd wel dingetjes zijn die het je behoorlijk lastig maken, zoals de vijanden en andere obstakels. Hiervoor is er in je leger een enorme spierbundel, die zijn collega’s in de lucht kan lanceren om zo bepaalde platformen te bereiken. Hij kan tevens zware objecten verslepen, vastpakken en weggooien. Denk daarbij aan enorme rotsen die hij naar beneden kan laten rollen en enkele vijandelijke soldaten die de levende spiermassa in één klap uit de weg kan ruimen. Vervolgens is de weg vrij voor de ingenieur om een brug te maken en in de helikopter te stappen.

Hoe ingenieus en slim de puzzels ook zijn bedacht, geheel vlekkeloos is A-Men 2 niet. Zo heb je een soldaat die kan schieten, maar erg handig gaat dit niet. De game is absoluut niet bedoeld als een schietgame, aangezien het richten nogal stroef verloopt en de kogels niet altijd op de plek eindigen waar je de cursor op had gezet. Of wat te denken van de spion, die tijdelijk zichzelf kan vermommen als een vijandelijke soldaat. Bij vlagen werkt dit goed, maar door een aantal speltechnische fouten werd de geheime agent, ondanks zijn verkleedpartij, alsnog herkend, waardoor we weer helemaal opnieuw moesten beginnen.

A-Men 2 is dus soms behoorlijk frustrerend. Vooral als bij een aantal levels de checkpoints ver van elkaar verwijderd liggen. Soms duurt het een minuut of tien om een level uit te spelen. Als je op het einde door een bug of een fout wordt herkend en vermoord, dan is het vervelend dat je soms hele stukken opnieuw moet doen. Vaak gebeurt het ook dat je maar wat doelloos aan het rondbanjeren bent in een level op zoek naar een oplossing of een aanwijzing. Het leveldesign in A-Men 2 is soms niet geheel duidelijk, waardoor de verveling toeslaat als je een hele tijd speelt, maar niets weet te bereiken.

Door de combinatie van het onhandige menu en de protesterende controls haalt A-Men 2 soms het bloed onder je nagels vandaan. Het was handig geweest als we, net als bij Toki Tori het geval is, onze acties konden terugspoelen en wat dingen konden rectificeren. Nu moet de speler vaak een heel level, en dus dezelfde handelingen, opnieuw doen om weer bij hetzelfde punt te komen.

Natuurlijk is trial & error in deze tijd een welkom principe, maar het moet niet gaan frustreren. Het gegeven dat je geen levels kunt overslaan werkt hierbij ook tegen, omdat je als het ware verplicht bent om dat ene moeilijke of saaie level te voltooien. Dat is voor een puzzelgame funest.

Maar nogmaals, A-Men 2 is voor de puzzelkrakers onder ons heerlijk voedsel. Met 44 levels en tal van opdrachten, zoals een bepaald aantal soldaten vermoorden of het voltooien van de missie in een specifieke tijd, ben je door de hoge moeilijkheidsgraad wel even zoet. Er zijn daarnaast diverse voorwerpen te verzamelen in de omgevingen, die overigens voor de maatstaven van een (downloadbare) puzzelgame hartstikke mooi voor de dag komen. Of we nu in een sneeuwomgeving of door beboste gebieden dwarrelen, A-Men 2 ziet er door een grappig stijltje en een divers kleurenpalet waanzinnig mooi uit.

A-Men 2 is een vreselijk moeilijke puzzelgame die de speler voortdurend aan het denken zet. Iedere actie heeft consequenties en dat maakt het tot een zeer uitdagende titel die hersenkrakers absoluut eens moeten bekijken. Ben je minder thuis in het trial & error principe en heb je geen stalen zenuwen, dan kun je deze game beter laten liggen. Door een aantal speltechnische fouten kan het spel behoorlijk frustrerend zijn. Kijk je daar overheen, dan haal je een prima downloadbare titel in huis.