Metrico Preview - Spelen met infographics

Wanneer een staafdiagram mooi trapsgewijs in elkaar zit, dan zou je er het liefst overheen lopen alsof het een echte trap is. In Metrico kan dat, want in de indiegame van Nederlandse bodem draait het geheel om infographics. Hoe speelt dat?

In maart werd de game aangekondigd. Sony zou komen met de Vita-game Metrico, gemaakt door de Nederlandse gamestudio Digital Dreams. In augustus werd daaraan het nieuws toegevoegd dat het spel voornamelijk infographics zou bevatten. Verder hebben we nog weinig van het spel gezien, maar dat is sinds kort veranderd. Niet alleen was de game speelbaar op Gamescom en PAX, we zijn uitgenodigd door de jonge honden van Digital Dream om op hun kantoor in de Dutch Game Garden in Utrecht de eerste twee levels te spelen van de nog flink in ontwikkeling zijnde indie.

“Er is een best grote groep mensen die hardcore infographic-makers zijn. Er zijn in Nederland zelfs congressen die puur over infographics gaan”, vertelt mede-oprichter en Lead Designer Geert Nellen, terwijl we wachten tot de Vita in gereedheid is gebracht. Het is zijn idee geweest om een game te maken waarin je als speler afhankelijk bent van infographics. Grappig dat de infographics ook van jou afhankelijk zijn, want het hangt van jouw gedrag in de game af of de staven je zullen helpen om verder te komen.

Houd die bugs in de gaten
Als de Vita er eenmaal klaar voor is, want dit is een Vita-exclusieve game, dan kijkt mede-oprichter en Level Designer Roy van de Mortel op zijn PC mee wat wij allemaal uitspoken in de game. Niet om ons uit te lachen of tegen ons te schreeuwen: "JE MOET HET ZO DOEN". Natuurlijk allemaal om juist in dit prille beginstadium van de game meer grip te krijgen op eventuele problemen waar de gamer tegenaan loopt. Logisch, maar toch best lastig als gamer om te weten dat er iemand zit mee te kijken terwijl jij je brein aan het breken bent.

Metrico is vooral een puzzelgame, maar wel eentje met diverse platformelementen. Je speelt met een pietepeuterig kleine schaduw van een mens en die moet op enorme objecten zien te klauteren en te springen om zo verder te komen tot het einde van het level. We hebben geen cutscenes gezien en ook niet iets van een verhaal voorbij zien komen. Als je net met een game begint, dan is het altijd nog even aftasten. Dat geldt ook voor deze game, al houdt het aftasten hier niet op na het eerste level. Je blijft elk object dat je tegenkomt in twijfel trekken.

Nog niets gedaan en toch af
Die twijfel wordt extra gevoed wanner je een object ziet bewegen terwijl je er naartoe probeert te gaan. Die objecten zijn de infographics en houden precies bij wat je doet en vormen puzzels. Heel leuk als je aan komt rennen en je dan afvraagt waarom die staaf veel te hard omhoog schiet waardoor hij niet meer als opstapje te gebruiken is om verder te komen, maar de volgende stap is dan dus om te kijken wat er dan moet gebeuren. Misschien moet je proberen te springen of schieten? Misschien heb je het al voor jezelf verpest en is opnieuw beginnen de enige manier om dichterbij het einde van het level te komen.

Overigens hebben wij het steeds over levels, maar dit zijn eigen werelden. Uiteindelijk moet de game, die ergens in 2014 zal verschijnen, negen werelden bevatten. Wij hebben er nu twee gezien die nog niet helemaal af zijn, maar wel allebei een heel ander kleurgebruik kennen. De ene wat killer blauw, de ander warm rood. Op zich zijn de werelden niet zoals in Mario onderverdeeld in een ijswereld, een reuzenwereld, et cetera. Het gaat er vooral om dat je in elke nieuwe wereld een nieuwe vaardigheid krijgt aangeleerd. Het eerder genoemde opnieuw beginnen bijvoorbeeld, leer je in de tweede wereld zelf te sturen door op rondje te drukken. Er is net voor de puzzel een poort waardoor je weer tot leven komt, zoals je bijvoorbeeld ook hebt in LittleBigPlanet.

Niet zomaar buttonbashen
Digital Dream gaat er alles aan doen om te laten zien wat Vita in huis heeft, want in het level dat wij speelden, moesten we al richten met een pistool door onze vingers tegen het achtertouchscreen te duwen. Het is soms echt even goochelen welke knop nu ook alweer voor wat stond, want als je denkt: ach ik druk gewoon wat knoppen in en dan komt het wel goed, dan heb je het goed mis. Wij zijn ervaringsdeskundigen, want die gamestijl gebruiken als je net een moeilijk stukje hebt gehad en het even niet meer weet, kan heel pijnlijk eindigen wanneer je vingers per ongeluk het rondje raken in plaats van een andere knop.

Deze game zal nog een groot aantal veranderingen zal ondergaan, want bij ons viel de grond bijvoorbeeld een paar keer weg. Toch straalt Metrico nu al een zekere kwaliteit uit, mede dankzij zijn eigenzinnige ontwerpstijl. Hoewel de heren van Digital Dreams van sommige mensen in de business wat klachten hadden gekregen over de grootte (of beter gezegd, minimale lengte) van de miniscule hoofdpersoon, heeft het wel een gaaf effect. Juist omdat hij verder moet zien te komen in een wereld vol enorme staven en dus voortdurend rondrent, is zijn kleine grootte juist wel passend. Digital Dreams speelt nog met het idee om drie hoofdpersonages in de game te stoppen, waarvan een dan een vrouw zou zijn. Wellicht zijn die andere twee dan van een groter formaat. Wij hopen van wel, want het was best een bijzondere ervaring om eens met een gamepersonage rond te wandelen dat slechts een paar millimeter groot is.

The Unfinished Swan
Metrico deed ons ergens denken aan The Unfinished Swan, een indiegame waarin je voortdurend de wereld om je heen moet aftasten en zelfs een best eenzaam gevoel kunt krijgen. Ook in Metrico is dat het geval, juist omdat je zo op jezelf aangewezen bent als het gaat om het oplossen van puzzels. Letterlijk en figuurlijk, want het zijn de bewegingen van je figuurtje die ervoor zorgen dat de grafieken uitslaan of juist stil blijven staan. Een fascinerende gamestijl die we nog niet eerder hebben gezien.

Wat we ons wel afvragen na onze verrassende speelsessie, is hoe lang de game zal worden. Uiteraard zijn er bepaalde puzzels waar je echt wel even mee bezig bent, maar we betwijfelen of je er echt een uur je hersens over zal breken, juist omdat er tot nu toe niet heel veel verschillende mogelijkheden zijn. Het ligt altijd aan jou, jouw sprongen, jouw schieten, jouw lopen, enzovoorts. Uiteraard verwachten we dat die laatste paar werelden erg pittig zullen zijn, omdat je dan al veel nieuwe vaardigheden hebt opgepakt uit eerdere werelden. Tot nu toe lijkt de balans goed te zijn, de leercurve voelt natuurlijk. Toch ben je wel in een half uur/uurtje door de eerste twee werelden heen als ze zo blijven als ze nu zijn, dus is het de vraag hoe zwaar de puzzels in de overige werelden zullen worden.

Houd hem klein, niet kort
Een indiegame die pas ergens in 2014 uitkomt en net een paar maanden in ontwikkeling is, is natuurlijk heel moeilijk te beoordelen in het eerste stadium van ontwikkeling. Wie weet worden de eerste levels uiteindelijk nog langer gemaakt, wie weet gaat de leercurve ineens enorm steil omhoog en wie weet wordt dit een heel onvergeeflijke game waardoor je je de haren uit je hoofd zult trekken van frustratie. Wij zijn daar niet heel bang voor. Tot nu toe heeft Metrico ons blij verrast en zijn we gecharmeerd van de simple manier waarop deze game alles op jou aan laat komen. Jij moet het doen, het ligt aan jouw personage en de game gaat je ook echt geen hints geven over hoe je uit je puzzel komt. Het gebruik van infographics is erg grappig en datzelfde geldt voor het artistieke stijltje dat deze game kent. We zijn benieuwd wat Digital Dreams ervan gaat maken, maar we hopen van harte dat ze niet te veel naar kritiek luisteren. Het hoofdpersonage is echt te leuk in deze kleine versie.