Escape Dead Island Preview - Niets is wat het lijkt

Hoewel de reacties op Dead Island wisselend waren, zien de makers genoeg potentieel om van de titel een heuse franchise te maken. Deep Silver brengt de komende maanden niet twee, maar drie (!) Dead Island-games op de markt. Want, zo stellen de makers, het verhaal achter de zombie-uitbraak is nog niet verteld. Maak kennis met Escape Dead Island.

Escape Dead Island, een (downloadbare) spin-off, moet duidelijkheid verschaffen. De game heeft niet de fundamentele basis die de eerste Dead Island heeft gelegd. Het is een van de grond af aan gebouwde titel die het vooral anders moet doen dan het origineel en het aankomende Dead Island 2. Ja, de zombie-uitbraak is ook hier van kracht en ja, alle bloederige taferelen vinden op een zonovergoten paradijs plaats. Maar de manier waarop het verhaal verteld wordt en hoe je de zombies benadert, is van een totaal andere orde.

De spin-off laat zich het best omschrijven als een ‘survival-mystery adventure’, met de mindfuck-film ‘Memento’ als inspiratiebron voor het script. Een avonturengame dus, met een vleugje Resident Evil en The Last of Us. Je treedt in de schoenen van Cliff Calo, een sukkelige rijkeluiszoon die voor eens en altijd uit de schaduw van zijn vader wil stappen. Tot in detail probeert hij alle gruwelijkheden van de epidemie in kaart te brengen, zodat hij niet langer gezien wordt als een talentloze sukkel.

Snel komt Cliff erachter dat het niet pluis is op het eiland. De zombie-infectie is erger dan hij dacht, en om het nog allemaal delicater te maken lijkt er een samenzweringstheorie voorhanden waarbij de overheid door een nog onbekende reden betrokken is. Of, lijkt dat maar zo? Een duidelijke lijn in het verhaal ontbreekt namelijk volledig. Escape Dead Island speelt met het brein van de speler en brengt zaken aan het licht die wellicht niet eens op de waarheid berusten. Wat te denken van tientallen containers die plotsklaps uit de lucht komen vallen, net als we een lekkere strandwandeling maken?

Even later is het opnieuw raak. Terwijl we al hurkend door een kantoorruimte sluipen, gaat opeens de telefoon. En niet één, maar op z’n minst zes telefoons rinkelen op hetzelfde ogenblik door het hele pand. Dit trekt natuurlijk de aandacht van hordes zombies. Dus is het snel anticiperen en schuilen voordat zij hun tanden in ons zetten. Als het gevaar is weggeëbt, besluiten we de telefoon op te nemen. Een onbekende vrouw schreeuwt door de lijn en verwijt jou, Cliff, dat ‘alles uit de hand is gelopen’. Wie de vrouw is en wat ze precies bedoelt, wordt niet uitgelegd.

De makers hopen met deze vorm van verhaalvertelling de speler bij de les te houden. Dat lijkt te lukken, al is dat nogmaals te wijten aan het verhaal en niet aan de gameplay. Op basis van een speelsessie van een half uur wordt duidelijk dat Escape Dead Island speltechnisch weinig om het lijf heeft. Vergeleken met ‘soortgelijke’ games als Resident Evil heb je maar weinig mogelijkheden om je vijanden af te leiden en ze vervolgens om te leggen. De game bevat daarnaast lang niet dezelfde intensiteit en uitdaging, mede doordat het technisch nogal tekortschiet.

Houterige en beperkte animaties zijn eerder regel dan uitzondering, onzichtbare muren verpesten het vrijheidsgevoel dat je normaliter bij een eiland hebt en zombies merken je nauwelijks op. Het simplistische vechtsysteem gaat niet verder dan meppen en blokkeren en ontbeert iedere vorm van dynamiek of spanning. Het zijn zaken die Escape Dead Island helaas nu al kenmerkt. Wie weet wordt dit nog aangepakt, maar met een maand vóór de releasedatum heeft het er alle schijn naar dat de spin-off het vooral van het verhaal en de visuals moet hebben.

Het gestyleerde comic-stijltje, voorzien van cel-shading en ludieke tekstwolkjes, springt onmiddellijk in het oog en geeft Escape Dead Island een eigen smoel. Bij vlagen deed het ons denken aan de first-person shooter XIII, en dat is zeker positief te noemen.

Met Escape Dead Island hebben de makers onmiskenbaar een ander doel voor ogen dan bij Dead Island en het aankomende tweede deel. Meer dan ooit draait het om het verhaal, en de manier waarop je de zombie-epidemie beleeft. Het is nog sterk de vraag of dit alles goed zal uitpakken.

Vooralsnog oogt de game vrij lineair, laat het technisch niet het achterste van zijn tong zien en bevat het lang niet de intensiteit van een gemiddelde zombiegame. De vermoedelijk korte speelduur baart ons ten slotte ook zorgen. Maar enfin, of onze scepsis op de waarheid berust, weten we pas als we de volledige versie aan de tand mogen voelen.