Zombies: Waarom we ze nog niet beu zijn!

In games, films en series zie je vaak een bepaald onderwerp terug, maar een populair blijvend item is de zombie. Kijk bijvoorbeeld naar The Walking Dead, een razend populaire serie die met de eerste aflevering van seizoen 5 alweer records weet te breken. Maar waarom zijn we de zombies eigenlijk nog niet beu? Wij geven je drie redenen.

De hongerige ondoden komen al jaar en dag voorbij in horrorfilms. Zombies vinden hun oorsprong in de Caribische folkore, waar het volgens de verhalen een slaaf is die na zijn dood nog moet doorwerken voor zijn meester.

Deze laatste is dus degene die het lichaam uit de dood doet herrijzen. Tegenwoordig is een zombie verre van een slaaf. Het is nog wel iemand die terug is gekomen uit de dood, zeg maar een ondode. Of dat nou door voodoo, door een virus of door iets anders komt, maakt niet zoveel uit. Dood is dood, of eigenlijk ondood in dit geval.

Verder kun je er dus eigenlijk alles mee. En daar ligt ook een deel van de reden dat zombies niet snel gaan vervelen. Maar daar gaan we nu dus wat dieper op in.

In principe heeft de zombie de grondregel dat het dus een ondode is, maar verder is iedereen vrij om te doen met zombies wat hij wil. En dat zie je overal in terug. De zombie evolueert namelijk. Kijk bijvoorbeeld naar de eerste Resident Evil game of de film Dawn of The Dead. Daarin was de zombie een traag, onnadenkend wezen dat alleen maar op hersenen uit was.

In de jaren daarna is de zombie in zowel films als games veranderd van dat trage wezen wat op de automatische piloot mensen opvreet in een wezen wat razendsnel is en behoorlijk onvoorspelbaar kan zijn. Neem de zombies uit Dead Island of World War Z. Die zijn snel, sterk en reageren overal op.

Daar tussen zit natuurlijk een aantal stappen, maar het punt is dat de zombie evolueert. De uitdaging verandert steeds en ergens kun je zeggen dat de zombie dus 'meegroeit' met zijn tijd. En daardoor blijf je als kijker, lezer of gamer geboeid.

Een andere reden dat de zombie ons blijft boeien is afwisseling. Hiermee bedoelen we niet alleen de zojuist genoemde evolutie van de zombie, maar ook dat de ondode wezens alle genres doorkruisen.

De oorsprong ligt natuurlijk in het horrorgenre waarin in 1932 de eerste zombiefilm White Zombie uitkwam, maar door de jaren heen is de zombie succesvol en minder succesvol in andere genres te zien geweest.

Waar alles begon in films als Dawn of the Dead, een horrorfilm, kwam in het Cornetto drieluik de zombie voorbij in een parodie (Shaun of the Dead), een komedie dus. En dat met succes. Verder is de zombie voorbij gekomen in de film Warm Bodies, waarin deze verliefd wordt op een meisje. Romantiek in zombieland pakte echter niet heel positief uit.

Dan heb je nog de films gebaseerd op Resident Evil. Dit waren redelijk succesvolle films die meer tegen de actiefilm aan neigden. Niet alle Resident Evil fans waren blij met dit feit, maar hoe dan ook, de films op zich waren niet bijzonder slecht te noemen. Ook op het gebied van actie is de zombie dus vertegenwoordigd.

Laten we alsjeblieft ook niet de series vergeten en daarmee een stukje drama, al is de zombie daar niet direct verantwoordelijk voor. In The Walking Dead staat de zombie namelijk niet direct centraal, maar een groepje overlevers dat zich staande probeert te houden midden in een zombie apocalyps. En die serie doet het gigantisch goed.

Zombies doen het ook goed, omdat ze simpelweg je fantasie prikkelen. Natuurlijk kan een beetje een goede horrorfilm dat ook, maar een zombie lijkt wat dichter bij de realiteit te staan dan een gemaskerde moordenaar die maar niet dood wil, zonder dat het vervelend of voorspelbaar wordt.

Een zombie apocalyps kan namelijk door van alles komen. Kijk bijvoorbeeld door het virus scenario (wat redelijk vaak gebruikt wordt). Momenteel raast Ebola door Afrika en je ziet al her en der gevallen buiten dat werelddeel voorkomen. De verspreiding op globale basis is nog geen feit, maar komt wel al eng dichtbij.

Dit zou natuurlijk ook met een zogenaamd zombie virus kunnen en daardoor ligt dit voor het gevoel redelijk dichtbij de realiteit. Als je bedenkt dat mensen op zoek zijn naar geneeswijzen voor allerlei ziektes, het aanpassen van het menselijke DNA en allerlei andere twijfelachtige dingen, krijg je dat gevoel al helemaal.