Diablo 4 Preview – Heeft potentie én valkuilen

Hordes demonen en ander gespuis om zeep helpen in een poging de spelerswereld weer veilig te maken. Het recept van Diablo is sinds het origineel uit 1997 hetzelfde, maar de uitwerking is telkens behoorlijk anders geweest. Na de gemengde gevoelens over Diablo 3 is het aan Blizzard om met Diablo 4 weer écht een hit te maken van de franchise en in deze Diablo 4 preview lees je of dat vooralsnog is gelukt!

Hoewel het ruim tien jaar geleden is dat Diablo 3 voor het eerst in de schappen verscheen, heeft Blizzard de voorganger van Diablo 4 lang in leven kunnen houden middels updates. Uitbreindingen en terugkerende seasons gaven fans van de game redenen genoeg om terug te keren. Gelukkig maar, want de originele release van Diablo 3 (met onder andere het beruchte Auction House) werd niet door iedereen met open armen ontvangen.

Zodoende voelt Diablo 4 (overstappend van Season 28 van Diablo 3) niet alsof er een decennium tussen beide titels zit. Uiteraard ziet Diablo 4 er een stuk fraaier uit (en D3 was weer mooier dan D2, zij het ten koste van het duistere wat D2 zo fantastisch maakte), maar in de basis zijn de twee aanzienlijk hetzelfde. Uiteraard met de nodige uitzonderingen.

Diablo 4 maakt er geen geheim van meer te willen lijken op Diablo 2 dan op Diablo 3. Laatstgenoemde vond gretig aftrek bij fans die Michael Bay-achtige taferelen op hun scherm gaaf vonden, maar beduidend minder bij zij die het duistere van Diablo 2 waardeerden. Verwacht dus, vooralsnog, geen honderden vijanden én explosies (inclusief hits van miljarden damage) op je scherm in Diablo 4. De titel moet het hebben van de uitgestorvenheid en dungeons waarin elke vijand meer is dan schermvulling.

Uiteraard wordt jouw personage met elk level en beter stuk gear sterker en zijn normale vijanden op den duur niet heel lastig meer, maar het iets sterker maken ten koste van een factor-X minder monsters blijkt een prima deal.

Daarnaast heeft de difficulty die de speler selecteert op meer effect dan alleen het aantal levenspunten dat vijanden hebben. Monsters worden slimmer en zullen zich tactischer positioneren. Zo overkwam het ons dat we, afhankelijk zijnde van onze minions, zagen hoe een eindbaas eerst al onze helpers om zeep hielp om vervolgens met een grote grijns ons in mootjes te hakken. Zonder corpses om minions van te maken is het voor de Necromancer nagenoeg game over.

Naast een terugkeer naar het duistere van Diablo 2 en daarmee het gevoel dat achter elk muurtje gevaar schuilt, neemt Blizzard weinig risico’s met speelbare personages. Vijf classes (vooralsnog) zijn beschikbaar voor de speler om uit te kiezen, elk met voor- en nadelen. In het eerste bèta-weekend waren de Druid en de Necromancer niet beschikbaar, in het tweede weekend wel. Laatstgenoemde kreeg van ons de voorkeur na meerdere Diablo 3-seasons te hebben gespeeld met die class en dus het meest vers in het geheugen lag.

De necromancer moet het hebben van skeletten (in verschillende vormen en maten) om het werk voor hem te doen, terwijl de andere classes de meeste schade doen met hun eigen vaardigheden. Die vaardigheden (inclusief die van de necromancer) geven de speler in Diablo 4 de mogelijkheid om hun personage volledig naar eigen wil te vormen. Zo kan een sorcerer gespecialiseerd zijn in magie waarin bliksem centraal staat, maar ook vuur of ijs. Afhankelijk van de gear die je vindt kan je jouw build dus volledig omgooien.

Tijdens de bèta bleek uiteraard alweer dat een meta snel is gevonden en is snel duidelijk geworden welke classes het makkelijkst zijn en welke misschien wat aandacht mogen krijgen van Blizzard. Daar is het dan ook een bèta voor, maar met Diablo 3 is gebleken dat er altijd wel één build er met kop en schouders bovenuit blijft steken.

Waar Blizzard wel écht de mouwen heeft opgestroopt, is de wereld die Sanctuary heet en waarin Diablo 4 zich afspeelt. Het spel is nog steeds opgedeeld in acts (elk met een eigen thema), maar de spelerswereld is één grote aaneengesloten map waarin spelers zich vrij kunnen bewegen. Uiteraard bevinden zich her en der dorpjes en outposts die je kan gebruiken om te teleporteren, maar naar verschillende acts lopen kan dus ook. Ook zijn de meeste routes op verschillende manieren te bewandelen, waardoor je wordt aangemoedigd om zo min mogelijk gebruik te maken van de teleports.

Een dergelijke speelstijl wordt uiteraard beloond met het treffen van willekeurige missies in de wereld en ook een troef van Blizzard; de World Bosses. Deze eindbazen dienen met een groep verslagen te worden (hoewel in de bèta al werd aangetoond dat je met de juiste class en gear ook in je eentje een kans maakt) en belonen de speler meteen vrachtwagenlading aan loot. Dat klinkt leuk, maar presenteert meteen een vraagteken bij Diablo 4: hoe belangrijk is de multiplayer?

Waar het tien jaar geleden nog als uitermate onpraktisch werd gezien om altijd een internet verbinding nodig te hebben om Diablo 3 solo te kunnen spelen, is het tegenwoordig meer geaccepteerd dat internet vereist is. Maar in Diablo 4 wordt direct duidelijk waarom dit het geval is: je bent namelijk niet alleen in Sanctuary. Waar spelers in Diablo 3 konden kiezen tussen solo spelen en met vrienden (of willekeurige mensen), is de grote wereld van Diablo 4 vrij toegankelijk voor anderen. Let wel: dungeons zijn wel enkel voor jou en jouw eventuele team, dus je hoeft niet bang te zijn dat iemand anders voor jouw neus alles vijanden in een kerker om zeep helpt en jij niets meer te doen hebt.

Alle loot die tijdens willekeurige missies in de wereld valt waar jij een steentje aan hebt bijgedragen, is persoonlijk en dus enkel voor jou zichtbaar. De vraag is alleen hoe erg je zit te wachten op een random die jou ‘helpt’ bij het voltooien van dergelijke missies. Als je niet met vrienden speelt is dat toch juist een signaal dat je alles solo wil doen?

Blizzard maakt daarin de keuze voor de speler, hoogstwaarschijnlijk om World Bosses niet te laten afhangen van lobbies die akelig leeg blijven. Zit je standaard in een gedeelde wereld, dan is het beduidend makkelijker om samen te komen op een plek waar een eindbaas opduikt. De vraag is alleen hoe lang zoiets actief blijft.

Menig MMORPG kent het probleem van group bosses

waarbij je chatkanalen moet joinen of een forumpost moet maken om een team te vinden. Is jouw build afhankelijk van een item dat enkel door een specifieke eindbaas wordt laten vallen, dan ben je dus mooi de pineut. Daarnaast is het ook de vraag hoe de scaling zonder problemen gaat verlopen. Gedurende de bèta was het maximale level 25 en de gear gelimiteerd. Maar zonder échte host van de sessie, hoe wordt bepaald hoe sterk een vijand is? Als een level 25 al een world boss aankan, hoe makkelijk zijn ze dan op level 70 met min-max gear?

Blizzard zal ongetwijfeld (gezien de ervaring van World of Warcraft) een werkende oplossing vinden en het staat de studio vrij om gedurende het live zijn van het spel dingen aan te passen. Dat gebeurde immers ook met Diablo 3 en dat spel is toch beduidend beter worden met de jaren. Wat vooralsnog de prioriteit zal hebben voor Diablo 4, zijn de problemen waar men tegen aanliep gedurende de bèta. Want oh boy, was het een roestige pre-launch!

Wie had gehoopt dat Blizzard had geleerde van de dramatische lancering van Diablo 3 voor de bèta van D4, kwam bedrogen uit. Pas na ruim een uur kon Diablo 4 worden gestart (ondanks een pre-install) waarna je meestal niet verder kwam dan het scherm waarin je een personage kon maken. Vervolgens crashte het spel naar de desktop en kwam je bij poging twee in een wachtrij oplopend tot 3 uur. Tot overmaat van ramp (en ergernis) leek een aantal grote streamers er tijdens het eerste bètaweekend weinig last van te hebben. Heb je toegang, moet je alsnog kijken hoe anderen het wél kunnen spelen.

Vanaf dag twee verliep de preview een stuk soepeler, wat de mogelijkheid gaf om tegen bugs in het spel aan te lopen. Letterlijk, aangezien elke dungeon meerdere onzichtbare muurtjes lijkt te bevatten. Daarnaast zijn er textures die statisch blijven (ore uit een rots halen laat de ores wel vallen maar de steen wisselt slechts een fractie van een seconde naar een lege versie) en vijanden die, ondanks dat ze verslagen zijn, in een ‘levende’ vorm achterblijven.

Al met al geen problemen die niet verholpen kunnen worden (met nog enkele maanden tot de échte launch), maar het voelde ergens toch alsof spelers de rol van QA op zich namen. Dat terwijl het eerste speelweekend was voor gamers die het spel al reeds hadden besteld. Betalen om problemen aan te kaarten dus…

Blizzard zal na twee weekenden de nodige problemen op papier hebben gezet en heeft nog enkele maanden de tijd (de release is op 6 juni) om deze glad te strijken. Daarnaast weet de studio ook dat ze weinig meer hoeven te doen aan het grafische deel van het spel, waarover nagenoeg iedereen het eens is: Diablo 4 ziet er fenomenaal uit. De wereld is duister én gedetailleerd, personages en gear ziet er piekfijn uit en ook de details zijn om van te smullen. Denk aan sporen in de sneeuw als je er doorheen loopt (voor jou én je volgers) regendruppels die niet door je heen in een plas met water vallen.

Kijkend naar de vereiste systeemspecificaties is dat uitstekend gedaan. De aangeraden grafische kaart (een 970 van Nvidia of RX470 van AMD) zijn meerdere generaties oud en ook de vereiste CPU is tegenwoordig niet heel duur meer. Uiteraard kan Diablo 4 ook draaien op nóg mindere specs, maar dan zal je hoogstwaarschijnlijk geen soepele 60 FPS op een resolutie van 1080p krijgen. De vraag is of je dat kan verwachten van een GPU van ruim tien jaar oud…

Diablo 4 is een goede stap ten opzichte van Diablo 2 en ook van Diablo 3, waarmee Blizzard op de goede weg lijkt om de gespleten fanbase weer bij elkaar te krijgen. Wel zal de studio hard aan de bak moeten om de servers op orde te krijgen en het aantal onzichtbare muren (lees: bugs) weg te poetsen. Daarna zal moeten blijken hoe erg het multiplayer aspect wordt gepusht (en waar MTX om de hoek zal komen kijken). Afgezien daarvan laat Diablo 4 een zeer prima indruk achter, waardoor wij in ieder geval met smart uitkijken naar de volledige release in juni!