Blackguards Preview - Vroege toegang voor iedereen

Een paar maanden terug gingen we al aan de slag met het aankomende Blackguards en onlangs was het weer tijd om de game even aan de tand te voelen. Ontwikkelaar Deadalic Entertainment is druk bezig geweest om de kleine schoonheidsfoutjes te verwijderen en er is tevens een compleet nieuw hoofdstuk aan de Early Access-versie toegevoegd. Of dit onze mening van vorige keer weet bij te schaven lees je hieronder.

Early access is iets dat we tegenwoordig steeds vaker terugzien en ook Blackguards is voor deze nieuwe manier van uitgeven gevallen. Dit betekent dat je de game kunt aanschaffen en ook al kunt spelen tot op een zeker punt. Bij Blackguards worden er op die manier steeds meer hoofdstukken uitgebracht, zodat je als vroege speler steeds verder kunt spelen. Een beetje zoals we dat zien bij de titels van Telltale Games. Bij Deadalic’s nieuwe project is nu het vierde hoofdstuk toegevoegd en zijn ook een aantal kleine, doch irritante foutjes eruit gehaald. Het is te merken dat het einde in zicht is.

We zullen heel kort even terugblikken naar wat Blackguards nou precies is. Het spel speelt zich af in een sprookjesachtige wereld, waarin jij op een dag beschuldigd wordt van het vermoorden van de prinses. Overtuigd van jouw onschuld weet je samen met twee andere bandieten uit de gevangenis te ontsnappen en vertrek je op een reis om de waarheid boven water te halen. Blackguards snijdt de welbekende RPG-formule aan en vertelt een verhaal vol clichés. Toch weet de game zich redelijk staande te houden tussen het grote aanbod RPG’s door het vechtsysteem. Blackguards is namelijk geen game van exploratie, maar een spel dat zich volledig richt op tactische turn-based gevechten.

Tijdens onze eerste spelsessie moesten we hier heel erg aan wennen. Je eerste instinct is om te verkennen, ervaringspunten te grinden en toffe spullen te zoeken. Dat is wat een hoop mensen willen in een RPG, maar Blackguards is niet zo’n type game. Hierin krijg je cutscènes voorgeschoteld en heel veel turn-based gevechten. Nu we nog eens tien uur in deze nieuwe RPG hebben gestoken, moeten we toegeven dat dit ook wel een heel verslavend concept is.

Na de game nog langer gespeeld te hebben, kunnen we alleen maar concluderen dat Blackguards een nieuwe benaming geeft aan het tactische in turn-based. De eigenschappen van de karakters spelen niet altijd meer de hoofdrol tijdens een gevecht, aangezien de omgeving ook veel mogelijkheden biedt. Wat dacht je van het doorsnijden van een touw om een kroonluchter op een vijand te laten vallen. Of een moeras waar je vijanden het drijfzand in kan lokken. Of een bijenkorf die je met een goed gemikte pijl uit de boom kunt schieten bovenop een tegenstander.

Dit zorgt ervoor dat het speelveld niet langer een schaakbord is, maar een veel actievere rol speelt. En geloof ons als we zeggen dat deze extra's een onmisbaar onderdeel zijn bij het verslaan van de tegenstander. Zeggen dat de game moeilijk is, is een understatement. Het verrassende is dat Deadalic helemaal los is gegaan met het ontwerpen van speelvelden. Geen enkel level dat je tegenkomt is hetzelfde.

Toch moeten we opmerken dat hoe langer we spelen we toch wat dingen ontdekken die de game geen goed doen. Blackguards gebruikt een systeem om door middel van een percentage te laten zien hoe groot de kans van slagen is bij alle aanvallen. Het is alleen zo raar dat de werkelijkheid vaak anders uitpakt. We hebben het dan over zaken als vijf keer achter elkaar mis schieten met een kans van negentig procent. Nu zul je vast denken dat wij ons aanstellen, maar dit gebeurt keer op keer op keer. Dit terwijl de tegenstander geen enkel probleem heeft om schot na schot raak te schieten.

Dit probleem groeide zelfs zo groot uit dat we een zeker level niet eens konden halen. De laatste tegenstander op dit veld kreeg aan het eind van iedere beurt zijn levens terug, waardoor we hem alleen konden verslaan als ieder personage een aanval wist te landen in die ene beurt. Iets wat simpelweg niet gebeurde. Hopelijk wordt hier nog naar gekeken voor de release, want we zien wel een hoop andere schoonheidsfoutjes die er in de tussentijd zijn uitgehaald. Het wegvallen van tekst gebeurt niet meer, net als de stemmen die van het Engels overschieten naar het Duits.

We vragen ons af of er iets is dat de dames en heren van Daedalic Entertainment niet kunnen. Ze leveren de ene succesvolle point-and-click game na de andere af en nu lijkt het alsof de Duitse studio ook de RPG-markt wil veroveren. En misschien dat het ze nog lukt ook. Blackguards heeft veel potentie in zich en zal een verslaving worden voor de fans van het genre. Er zitten nog wat foutjes in en niet alles loopt helemaal lekker, maar voor een eerste poging is het zeker niet slecht.