Er is toch een Zelda-traditie die Nintendo niet kan breken

Veel recente Zelda-games willen het iets anders aanpakken dan vroeger. Daarom zijn ze bijvoorbeeld minder lineair dan voorheen. Maar er is één grote Zelda-traditie die de ontwikkelaars niet wisten te breken toen puntje bij paaltje kwam.

De Zelda-franchise heeft altijd een stille protagonist gehad. Dat maakt dat mensen soms denken dat Link niet kan praten, maar dat is nooit daadwerkelijk zo geweest. Tenminste, niet vóór Echoes of Wisdom, waarin hij daadwerkelijk stom is.

The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom - Nintendo Switch

EUR44.9553.99

Op voorraad

Koop op bol.

Dat was alleen niet het originele plan, zo onthullen Zelda-producer Eiji Aonuma en Echoes of Wisdom-regisseur Satoshi Terada aan Famitsu (via VGC). Echoes of Wisdom zou weer gaan voor de stille protagonist, maar omdat dat nu Zelda was, kon Link eindelijk praten. Alleen liepen de ontwikkelaars er snel tegenaan dat dialoog schrijven voor Link geen makkelijke taak was.

Er waren wat regels dialoog voor Link geschreven, maar Aonuma en Terada vonden dat het niet goed voelde. Aonuma vertelt dat niemand wist wat Link zou zeggen, wat na 38 jaar stilte volgens Aonuma misschien niet zo gek was. Uiteindelijk werd besloten dat er dan maar voor het eerst een Link moest komen die niet kon praten.

Lees ook

Dit is waarom de menu’s in Echoes of Wisdom zo onhandig zijn

Stille protagonist wordt steeds zeldzamer

Hoewel Link dus nooit eerder geschreven dialoog had, heeft dat nooit betekend dat hij niet kon praten. De stille protagonist is ten dele ontstaan omdat tekst vroeger veel ruimte innam op een game-cartridge. Omdat protagonisten zelden iets te melden hadden dat de speler nog niet wist, was een speelbaar personage zonder dialoog een makkelijke manier om ruimte te besparen.

Maar tegenwoordig zie je het steeds minder. De technische beperking die veel protagonisten het zwijgen oplegde is allang weg. Bovendien zijn game-protagonisten steeds vaker een volledig uitgewerkt personage waar de speler niet alles over weet en steeds minder vaak een leeg blad waar de speler zichzelf op kan projecteren.

Lees ook

Deze game-traditie is “steeds moeilijker om uit te voeren”