5 dingen die je moet weten over de nieuwe Indiana Jones film

Nog even en de vijfde film in de Indiana Jones serie draait in de bioscopen, mét Harrison Ford, maar zonder Steven Spielberg. Deze vijf dingen moet je weten over de film voor je hem gaat kijken.

De vijfde Indiana Jones film speelt zich af in 1969, het hoogtepunt van de ruimtewedloop en het tevens jaar van de eerste mens op de maan. De Amerikanen zijn desperaat om de Russen de loef af te steken en schromen daarbij zelfs niet om daarbij hulp van vroegere vijanden in te roepen.

Ja natúúrlijk zitten er nazi's in de film. Een film zonder deze über-kwaderikken is eigenlijk ondenkbaar. Al sinds de allereerste Raiders of the Lost Ark zijn Indy en de nazi's in een constante strijd verwikkeld om het veroveren van kostbare religieuze voorwerpen, die de strijd tussen goed en kwaad voor eeuwig kunnen beslechten. Indy doet dat overigens niet voor eigen gewin, legendarisch is zijn uitspraak 'That belongs in a museum'.

Niet alleen in Raiders, ook in de latere 'Last Crusade' komt deze tekst voor. Overigens is daar tegenwoordig wel wat op af te dingen, velen zijn van mening dat dergelijke archeologische vondsten thuis horen op de plek waar het gevonden is en zeker niet naar het buitenland verscheept moet worden.

De Indiana Jones films staan erom bekend dat ze een flinke dosis bovennatuurlijke fenomenen herbergen. Wat echter minder bekend is, is dat veel films een kern van waarheid hadden. De nazi's waren geobsedeerd door het occulte. Vooral Himmler stond er om bekend op zoek te zijn naar objecten die zijn wereldvisie van het Germaanse übermensch theorie zouden ondersteunen.

Ook de nazi's in Dial of Destiny hebben hun gelijke in de 'echte wereld'. NASA had, net als heel veel andere Amerikaanse overheidsinstanties, inderdaad oud-nazi's in dienst, als onderdeel van Operation Paperclip.

Ook de occulte voorwerpen waar Indy op jaagt zijn niet zomaar uit de lucht gegrepen. De Ark des Verbonds van Raiders of the Lost Ark, de Heilige Graal van The Last Crusade, de Sankara Stones uit Temple of Doom en de Crystal Skulls uit de gelijknamige film hebben allemaal een basis in bestaande mythologie. Uiteraard is in de films is de occulte werking van de artifacten sterk overtrokken (en soms zelfs helemaal fictief). Dat geldt ook voor de Dial of Destiny.

De Dial of Destiny uit de titel is het mythische voorwerp waar Indiana Jones en zijn tegenstanders naar op jacht gaan, maar wat is die Dial of Destiny nu precies? De Dial of Destiny is een roemrucht object uit de Griekse overlevering, die door kenners gezien wordt als de 'eerste computer'.

De Grieken zouden met dit voorwerp de tijd nauwkeurig bij kunnen houden, maar in een Indiana Jones film is niets wat het lijkt. Zou dit voorwerp de tijd zelf kunnen manipuleren en een tijdreis mogelijk maken? Dat zou de nazi's een perfect middel geven om de historie te veranderen en alsnog een overwinning voor nazi-Duitsland te bewerkstelligen!

Indiana Jones and the Dial of Destiny kent een flinke sterrencast. Natuurlijk speelft Harrison Ford de rol van Indiana Jones, (we kunnen ons geen andere acteur voorstellen in die rol), maar ook zijn tegenspeler Jurgen Voller is een bekende. Voller wordt gespeeld door de lieveling van de redactie: Mads Mikkelsen. Een man die erom bekend staat goed een schurk neer te kunnen zetten.

Zagen we in eerdere delen al de vader van Indy, gespeeld door Sean Connery, dit keer ontmoeten we zijn (peet)dochter Helena Shaw, gespeeld door Phoebe Waller-Bridge. wie Phoebe nog niet kent, zij is vooral bekend van de sitcom Fleabag, die zij ook als ontwikkelde en als showrunner schreef.

Ook Anthony Banderas komt langs in de film, maar volgens zijn eigen bescheiden mening moet dat meer gezien worden als een cameo.

Indiana Jones and the Dial of Destiny ging onlangs in première op het festival van Cannes, maar is vanaf 30 juni daadwerkelijk in de bioscopen te zien.