Top 5 redenen waarom The Legend of Zelda: Twilight Princess zo tof is

De remakes en remasters vliegen ons om de oren, maar de HD remake van The Legend of Zelda: Twilight Princess stemt ons erg gelukkig. De originele titel kreeg bij haar release in 2006 maar liefst een dikke 9.4. Maar waarom? XGN geeft jou vijf redenen waarom Twilight Princess zo tof is.

Hyrule is wederom in chaos en wordt nu bedreigd door de Twilight, een duistere wereld waarin mensen slechts schaduwen zijn en ander donker gespuis ronddwaalt. Onze groen geklede elf is natuurlijk een afstammeling van de Hero of Time, met zijn Triforce, en verandert daardoor in een wolf als hij de Twilight betreedt. En dat biedt interessante opties.

Wolf Link heeft namelijk een beter reukvermogen, waardoor hij sneller iets op het spoor is. Ook is hij aanzienlijk sneller met vier poten in plaats van de twee benen van Link. Maar het echt interessante aan Wolf Link zit op je rug, draagt een gebroken kroon en heet Midna.

Midna is in Twilight Princess jouw compagnong; de Navi van Twilight Princess, om het maar zo te zien. Deze keer zal je echter geen verschrikkelijke ‘Hey!’ en ‘Listen!’ horen, maar een subtiel tikje van Midna en soms een korte kreet. De relatie van Midna en Link is ook een stuk boeiender dan Links relaties met voorgaande hulpjes. Is het magische wezen alleen erop uit om zichzelf te helpen of is er meer in het spel? Juist die relatie is ontzettend tof om te zien groeien.

Denk je aan The Legend of Zelda, dan denk je aan de vele kerkers in de diverse games. Voorganger The Wind Waker had ‘slechts’ zes tempels waarin enkele hersenkrakers zaten, met aan het einde een imposante eindbaas. Twilight Princess heeft maar liefst negen kerkers zitten die allemaal verschillend waren op hun eigen manier.

Van een gigantische berg af sleeën, om vervolgens bij een Yeti op bezoek te gaan en soep te maken voor zijn zieke vrouw? Of een potje judo worstelen met een Goron om toegang te krijgen tot de Goron Mines? Het zit allemaal in Twilight Princess, evenals een kasteel in de lucht en een afgezwakte versie van de Water Temple uit Ocarina of Time.

Het was niet standaard voor een Zelda-titel, maar het deed je wel geloven dat alle kerkers onderdeel uitmaakten van Hyrule. En elke kerker was een plezier om te ontdekken, waarin we soms tegenover eindbazen kwamen te staan die twintig keer zo groot waren als wij.

Twilight Princess’ verhaal combineert het beste van Ocarina of Time, Majora’s Mask en The Wind Waker. Voor de eerste keer ging het niet alleen om jou, de held, maar om de hele wereld en hoe zij omgaat met het dreigende kwaad van de Twilight Realm. Zo is er een groepje dat Hyrule wil beschermen tegen de slechterik Zandt, leider van Twilight.

Maar niet alleen zij ervaren de gevolgen van de Twilight. Postbodes, vissers, verkopers, de Gorons en de Zora ervaren allemaal een bepaald gevoel van angst, iets wat wij alleen erg duidelijk naar voren zagen komen in Majora’s Mask. Het moment dat de bevolking weet dat destructie dichtbij is, zoals de maan die bijna op Clock Town gaat vallen. Het gevolg is dat jij een gigantische last ervaart en het gevoel dat je deze strijd echt moet winnen, anders is het allemaal voorbij.

Dat er genoeg te doen is in Twilight Princess is een understatement, want het is één van de grotere Zelda-titels uit de franchise. Zo zijn er grotten te ontdekken, insecten te vinden, een verlaten stad te ontdekken en kun je natuurlijk rustig en onbezonnen vissen. Het maakt van Twilight Princess een enorme ervaring, eentje die je kan doen opslokken en even niet loslaat.

Het centrum van Hyrule Castle Town voelt deze keer levend aan, in tegen stelling tot Ocarina of Time en er zijn genoeg acties te doen. Carnavalspelletjes om meer rupees te winnen, het verzamelen van insecten om die vervolgens aan een mentaal onstabiel meisje te geven en de jacht op diverse spoken om zo een man die bedolven is onder goud te bevrijden. Tijdens al deze zij-missies ontmoet je ook nog diverse personages die bijzonder interessant zijn in hun eigen manier.

Het filmpje bovenaan deze pagina laat de reacties zien van de mensen aanwezig tijdens E3 van 2004. Nintendo had al een tijdje geen potten of pannen meer laten breken met toonaangevende games en daarom verlieten al enkele mensen de zaal, terwijl Nintendo nog één titel wilde laten zien. Dat was Twilight Princess.

Zelda-fans schreeuwden toentertijd namelijk om een serieuze en misschien ietwat duistere Zelda-titel. Ocarina of Time en Majora’s Mask waren een stap richting dat beaamde pad, maar daarna kwam The Wind Waker, wat juist werd gezien als heel kinderlijk. Nintendo had dus geluisterd naar de vraag van hun fans en bracht ineens Twilight Princess op de proppen.

Twilight Princess had meer wat de Zelda-fans al langer wilden: een volwassen Link in een duistere en enorme wereld, met talloze gedenkwaardige personages en gebeurtenissen. Het maakt Twilight Princess één van de tofste en meest eigenaardige titels uit de Zelda-reeks.