Top 5 beste games van 2021 volgens Ralph Beentjes

Onze lokale PC-fanaat Ralph heeft het afgelopen jaar (te)veel uurtjes achter zijn trouwe computer doorgebracht om de nodige games te spelen. Maar niet alleen de PC heeft aandacht gekregen, ook een Nintendo Switch en kersverse PS5 zijn warmgedraaid. Dit zijn de favoriete games van Ralph die hij dit jaar heeft gespeeld.

Toen de Nintendo Switch verscheen had ik niet veel interesse om er één te halen, totdat er geruchten waren dat No More Heroes III voor de console zou verschijnen. Ik zei toen tegen mezelf dat ik een Switch zou halen als die game in de winkelschappen lag. Nu heb ik al iets eerder de console van Nintendo aan mijn collectie toegevoegd, maar dat betekende niet dat ik zo snel mogelijk met de nieuwe titel van Suda51 aan de slag wilde gaan.

Dit jaar was het dan eindelijk zover en ik ben zeker niet teleurgesteld. No More Heroes III is precies zoals het origineel waar in verliefd op ben geworden. Letterlijk, want de ontwikkelaar lijkt alle lessen die het uit de eerste No More Heroes heeft getrokken compleet te zijn vergeten. Zo mag je alweer rondrijden in een lege, saaie open wereld.

Maar dat neemt niet weg dat No More Heroes III evenveel plezier te bieden heeft. Wanneer je eindelijk het gevecht aangaat is het één en al dolle pret van begin tot eind, helemaal als het gaat om een knotsgekke bossfight. En daar zit No More Heroes III propvol mee, want je mag het deze keer opnemen tegen een hele lading aan vreemde en flamboyante aliens. Never change, Suda51!

Ik moet eerlijk bekennen dat ik geen grote Halo fan ben. De laatste game in de franchise voor Halo Infinite die ik uitgebreid hebt gespeeld in Halo: Combat Evolved, het eerste deel. Ik heb nog wel Halo: The Master Chief Collection in mijn bezit, maar veel verder dan een paar uurtjes Halo Reach ben ik niet gekomen.

Ik was dan ook verbaasd dat het niet lang duurde voordat Halo Infinite mijn aandacht te pakken had, ook al mis ik zeker wat stukken kennis om het verhaal feilloos te kunnen volgen. De gameplay voelt heerlijk aan, met name dankzij de Grapple Hook. Dat is by far de beste toevoeging die 343 Industries heeft gemaakt wat mij betreft.

Daarnaast heb ik ondertussen ook wat potjes gespeeld van de multiplayer. Dat is met een aantal pieken en dalen gegaan - van de onbetwiste nummer één naar een reeks slachtpartijen - maar ik heb er vrijwel elke minuut van genoten. En daardoor heb ik mezelf ook voorgenomen om de hele Halo reeks te gaan spelen. Dat kan ik waarschijnlijk wel tellen als een goed voornemen.

Ik ben al een lange tijd groot fan van de Monster Hunter games. Het was alleen moeilijk om veel vrienden te overtuigen om ze ook te gaan spelen, totdat Monster Hunter World verscheen in 2018. Dat heeft voor veel vrienden een compleet nieuwe wereld geopend, die wij verder zijn gaan verkennen in Monster Hunter Rise.

Het is even slikken op grafisch gebied als je van World naar Rise gaat, maar daar merk je als snel niks meer van als je begint met de eerste echte hunts. Capcom heeft namelijk nog een schepje bovenop de gameplay gedaan, waardoor de vaak al bizarre wapens nog een stukje meer over-the-top aanvoelen.

De tripjes door de wereld van Monster Hunter Rise zijn daarnaast nog een stukje leuker geworden door de toevoeging van Palamutes - een soort grote honden die dienst doen als mounts - en de Wirebug. Nog nooit was het mogelijk om zo snel de verticale omgevingen te doorkruisen. Als je een groepje vrienden hebt om Monster Hunter Rise mee te spelen, dan mag deze game niet in je Nintendo Switch-collectie ontbreken!

Toen Marvel’s Guardians of the Galaxy voor het eerst werd aangekondigd, was ik er behoorlijk sceptisch over. De screenshots zagen er maar matig uit en we weten allemaal hoe het met Marvel’s Avengers is afgelopen. Collega Luuc was er alleen zeer enthousiast over en raadde mij de game zeer sterk aan. Sterker nog, hij gaf Marvel’s Guardians of the Galaxy een heel hoog cijfer in zijn review.

Uiteindelijk ben ik gezwicht en heb ik de game aangeschaft. En ik moet eerlijk toegeven, het duurde niet lang voordat Marvel’s Guardians of the Galaxy mij had overtuigd en ik Luuc gelijk moest geven. Het is simpelweg een enorm goede game die een leuk gevechtssysteem mixt met sterke humor, een heerlijke soundtrack en een meeslepend verhaal.

Ik ben met name overtuigd hoe goed ontwikkelaar Eidos Montreal de dynamiek tussen de verschillende leden van de Guardians heeft weten neer te zetten. Het is niet makkelijk om spelers te laten geven om fictieve personages, maar de studio heeft het nu geflikt met maar liefst vijf karakters, waarvan je er maar met eentje speelt. De uitstekende voice-acting helpt daar zeker bij. Zelfs als je geen liefhebber bent van Marvel, dan moet je Marvel’s Guardians of the Galaxy zeker een keer een kans geven.

Arkane Studios is één van mijn favoriete ontwikkelaars. Maar het was niet Dishonored waardoor ik de studio ben gaan volgen, het was Dark Messiah of Might and Magic. Ondanks alle bugs was ik meteen verkocht door de unieke gameplay. En dat element loopt als een rode draad door alle games van de Franse ontwikkelaar.

Dat geldt ook voor Deathloop, die al sinds de aankondiging op mijn verlanglijstje stond. Ik ben sowieso een sucker voor timeloops en andere manieren waarmee er met tijd gespeeld wordt, laat staan als het wordt gebruikt voor een stealthy first person shooter.

In de game speel je als Colt, die acht doelwitten moet vermoorden op Blackreef Island. Eén probleem: elke dag wordt alles gereset en moet je weer van voor af aan beginnen. Gelukkig kan je wel wapens, mods en speciale krachten meenemen naar een nieuwe loop via een Dark Souls-achtig systeem. Dat is nodig ook, want het eiland wordt overlopen door vijanden en dan is er ook nog eens de alwetende Julianna die je constant aan het opjagen is.

Met Deathloop heeft Arkane Studios opnieuw een meesterwerk afgeleverd, die met de mix van sterke gameplay, een mysterieus verhaal en een supercoole stijl je vanaf het eerste moment zal overtuigen. Ten minste, ik was meteen overtuigd. Laat deze topper niet aan je voorbij gaan!