De favoriete game momenten van de redactie

In al die jaren dat we gamen zijn er aardig wat indrukwekkende game momenten voorbij gekomen. De één wat mooier dan de ander, maar ze hebben allemaal gemeen dat ze bij ons een verpletterende indruk hebben achter gelaten. Wij vroegen een aantal redactieleden naar wat nou hun favoriete game momenten zijn.

Ik heb veel verschillende favoriete momenten uit videogames die veel indruk hebben achter gelaten. Mijn eerste uur met The Legend of Zelda: Breath of the Wild bijvoorbeeld is er zo één, maar daar heb ik recent nog een heel stuk overgeschreven. Een recenter favoriet moment is zonder twijfel toen ik eindelijk de World Tree bereikte in Xenoblade Chronicles 2.

De enorme groene boom naar het beloofde land bleek namelijk een gigantische mechanische constructie te zijn die nog het meest weg had van een ruimteschip. Als doorgewinterde Xeno-series fan zou je denken dat deze onthulling mij niet meer zou moeten verbazen, maar ik was behoorlijk weggeblazen. Wat volgde was een epische klim van de boom vol met conflict en verraad, om tot slot beloond te worden met één van de beste onthullingen die het spel te bieden heeft.

Ademloos zat ik voor de buis toen slechterik Vaas uit Far Cry 3 zijn speech over 'insanity' hield. Het leek wel alsof de geur van zijn lang niet gepoetste tanden zo door mijn neusgaten rechtstreeks in mijn hersenen belandde. Een magisch moment die iedere gamer wel eens ervaren moet hebben. Naar mijn mening is Vaas dan ook één van de 'beste' slechterikken aller tijden. Oh ja nog iets, did I ever tell you the definition of insanity?

Ik heb aardig wat favoriete game momenten en de eerste die gelijk in mijn hoofd opkomt is het moment dat je in Red Dead Redemption voor het eerst Mexico binnenkomt rijden op je paard. Je hebt net een heftige missie met Irish erop zitten, waarna je eindelijk in Mexico bent en Far Away van José Gonzalez wordt ingestart. Een beter moment om de gehele sfeer van deze game samen te vangen is er eigenlijk niet. Laat Red Dead Redemption 2 maar komen!

Een ander moment dat zeker wel mooi was, was het openen van Vault 101 in Fallout 3. De gehele proloog van die game speelde zich af in die schuilbunker terwijl je weet dat de wereld daarbuiten compleet dor en verrot is. Je kon er alleen niet echt een beeld bij bedenken en juist daarom is het moment dat de deuren opengaan en je dat uitzicht over de wereld hebt ronduit indrukwekkend. Die grote bende mag jij vrij gaan verkennen!

Ik vond het einde van BioShock Infinite erg indrukwekkend, vooral omdat er heel veel puzzelstukken bij elkaar vielen, maar ook omdat het echt een wow-moment was. Het gaf je echt het gevoel om het spel opnieuw te spelen, maar dab vanuit een ander perspectief. Daarnaast vond ik de plottwist in het midden van het verhaal van Call of Duty Modern Warfare 2 erg speciaal, vooral omdat het natuurlijk heel erg onverwachts was, maar ook omdat Infinity Ward de timing en alles heel goed aanpakte.

Toen ik Grand theft Auto V opstartte wist ik niet wat ik kon verwachten. Natuurlijk was er aardig wat aandacht gekweekt door Rockstar Games zelf. Als er weer een nieuwe trailer verscheen op YouTube, leek het wel alsof de hele wereld ineens om GTA V draaide. De verwachtingen waren dus heel erg hoog gespannen, maar iedereen weet wel hoe het afliep. Een succes was geboren.

De console waarop ik voor het eerst speelde was de PS3, door de vele verkopen was het nog knap lastig om een copy weten te bemachtigen. Als die-hard Rockstar-fan weet je natuurlijk dat je de game op voorhand moet reserveren, maar zelfs die kwamen later binnen. Dan weet je pas echt dat een game populair is.

Enfin, ik startte de game op en de beginmissie begon. De kwaliteit spatte van het beeldscherm af, zo mooi zat alles in elkaar. Je begon meteen met actie, een overval wel te verstaan. Ik weet nog dat ik zeker vijf minuten heb gekeken en gedacht. ‘Wauw, welkom in een nieuwe game-generatie’.

Metal Gear Solid 2 is op zichzelf al een geweldige game, die het hele idee van een sequel volledig op z'n kop zet. Het feit dat je (spoilers!) gedurende de game onverwachts als Raiden in plaats van Snake speelt is op zichzelf staand al een geweldige twist. Ten tijde van de release had niemand dat aan zien komen.

Toch is dat niet het moment dat het meeste indruk bij me heeft achtergelaten. Dat komt pas later in de game, wanneer je samen met Snake je een weg door het gigantisce Arsenal Gear baant. Tijdens dit gedeelte van de game wordt er volledig met je verwachtingen gespeeld; Colonel Roy Campbell belt je op de Codec met steeds vreemder wordende berichten, bijvoorbeeld dat je de gameconsole moet uitzetten of met namen van metrostations. Of wat dacht je van het game over-scherm dat op willekeurige momenten in beeld verschijnt?

Het creëert een sfeer waarin je als speler niet meer weet wat echt of nep is, net als Raiden in de game. Omdat dit zo meesterlijk gedaan is, reken ik het persoonlijk tot één van de meest memorabele momenten in een game ooit.

Nu jullie weten wat onze favoriete game momenten zijn, resteert nu nog de vraag wat jullie favoriete momenten in games zijn. Wat zijn die? Laat het ons weten in de comments!