De top 5 film flops van 2015 - Films waar zelfs je popcorn flauw van wordt!

Dit jaar zijn er genoeg goede films uitgekomen, maar helaas ook de nodige bocht. Van die films waar je alleen maar bij zucht. Films die dus eigenlijk niet je tijd waard zijn. Dit is de top 5 film flops van 2015.

Het jaar is alweer bijna om en de koude dagen zijn definitief aangebroken. Tijd dus om lekker knus op de bank te kruipen met een goede film. Want die zijn er genoeg uitgekomen afgelopen jaar. Denk aan al die toffe Marvel films zoals Ant Man.

Helaas zijn er ook talloze films uitgekomen die je tijd niet waard zijn. Wij zetten de vijf slechtste films van 2015 voor je op een rijtje.

Pixels balanceert een beetje op de rand van deze lijst eigenlijk. Het is an sich een prima film. Tenminste, als je het je niet aantrekt dat het plot superzwak is en dat er ook nog getracht is een romantische verhaallijn in te proppen. Eentje die bovendien de nerd stereotypeert. Kom op, echt? Je maakt een film over gamers en dan doe je dat?

Hoe plat is het om een nerd verliefd te laten worden op een gamekarakter? Dat is hetzelfde als een Chinees met een camera of een luie Mexicaan. Daarnaast zit Adam Sandler in Pixels die wederom hetzelfde trucje doet als altijd en dat gaat een keer vervelen. De animaties zijn dan wel weer oke, maar een beetje aan de kinderlijke kant.

Een film die veelbelovend is als je naar de trailer kijkt, is Jupiter Ascending. Daarbij is het een film van de Wachowski's, die toch wel bekend staat om succesfilms. Helaas kunnen we deze niet in het rijtje zetten van deze successen en blijkt de trailer niets meer dan bedrog. Jupiter Ascending is plat, heel plat.

De karakters zijn slecht uitgewerkt en het verhaal is niet helemaal duidelijk door gebrek aan informatie. Bovendien zitten er veel onlogische dingen in de film die echt niet gehoeven hadden. Gelukkig heeft Jupiter Ascending wel goede special effects, genoeg actie en prima acteerwerk. Maar dat kan de film niet redden.

Je kunt je dan ook bijna niet voorstellen dat er een oscarwinnaar in deze film speelt. Eddie Redmayne heeft namelijk zowel een Golden Globe, een Bafta Award en een Screen Actor's Guild Award op zak en maakte tijdens de opnames van deze film kans op een Oscar voor de beste acteur. De awards die hij kreeg waren overigens voor zijn rol in The Theory of Everything.

De Hitman franchise gaat menig gamer aan het hart. Het zijn erg sterke games met veel tactiek en niet zo zeer geweld of romantiek. In 2007 is het al eens flink mis gegaan met een film rondom Hitman. Dit was dan ook de herkansing, maar helaas. Ook dit keer is de actie weer belangrijker dat de essentie van de game.

Daarbij moet Agent 47 een meedogenloze moordenaar zijn, maar dat is hij in deze film niet. Hij is juist het doelwit hier. En waarom moet er naast Agent 47 nóg iemand genetisch gemanipuleerd zijn? Heel irritant. En daarnaast zijn er nog veel meer punten in de film die storend zijn.

Het leven van een agent in een winkelcentrum is over het algemeen niet zo interessant. Toch is er ooit een film over verschenen die behoorlijk slap was. Maar de film wist genoeg op te brengen en dan komt er een vervolg uit. En zoals het een gemiddeld vervolg betaamt, is deze nog slechter dan het origineel.

In de film volgen we Paul Blart (Kevin James) nog een keer terwijl hij nog eens vrijwel hetzelfde doet als in deel 1. Het enige wat deze komedie je brengt is anderhalf uur zuchten en heel misschien twee keer een klein glimlachje. Ook de grappen zijn al minstens tien keer gerecycled voordat ze in deze film nog even tig keer ingezet worden.

Helaas moeten we deze lijst afsluiten met een Marvel film. Fantastic Four was alles behalve fantastisch. De film is gebaseerd op de gelijknamige stripverhalen en moet als reboot van de filmserie dienen. In Fantastic Four gaat Reed Richards met een team door een teleportatiemachine door een portaal naar een andere dimensie.

Natuurlijk gaat er het een en ander mis en zo ontstaat The Fantastic Four. Helaas voor The Fantastic Four, ontstaat op dat moment ook Dr. Doom. Helaas voelt de film aan als één lange intro en zijn de karakters maar ten dele logisch uitgewerkt. Ook het verloop van het verhaal voelt afgeraffeld aan.