De top 10 beste games van 2016 volgens Theo Weber

Als je Theo denkt, dan denk je aan een man die veel weet van games. Hij is ermee opgegroeid en dus keek hij dit jaar als een gek uit naar een nieuwe Street Fighter en ook de mini NES. Dit is de top 10 beste games van 2016 volgens Theo Weber!

Met pijn in mijn hart moet ik Street Fighter V op de tiende plek zetten dit jaar. Het is mijn favoriete franchise wat betreft vechtgames en dat al jaren. Bij Street Fighter IV was ik nog behoorlijk content door de aanpak, maar die game miste een element wat in Street Fighter V voor mijn gevoel wel aanwezig zou zijn. Toch heb ik Street Fighter IV grijs gespeeld, want tof was de game absoluut!

En toen kwam de dag dat ik Street Fighter V mocht spelen voor een preview. Na het spelen van de game bij een sessie van Capcom had ik hoge verwachtingen. Een compleet andere draai aan het vechtsysteem, dynamische gevechten, toffe graphics, vrij te spelen vechters, noem maar op! En in het begin was dat gevoel er absoluut ook. Vandaar ook dat de game nog überhaupt in mijn top 10 staat.

Maar Capcom heeft me wel teleurgesteld met de content die uitgebracht is en de manier waarop. Iedere maand een toevoeging was de deal. En ergens is die ook wel nagekomen, maar zeker niet volgens schema. De ene maand kwam Alex, dan even niets, daarna zou er een verassing komen, maar dat was toch dat ene gemiste karakter (een maand te laat). Vertraging hier en daar, wat technische problemen, oke. Maar dit ging wel ver. Jammer gewoon.

Nu speel ik de game nog zo nu en dan. Gewoon voor de leuk, maar zeker niet ieder dag of week meer. En op die momenten kan ik ook nog echt van de game genieten. En nu Akuma erbij komt ga ik de game waarschijnlijk ook weer wat meer spelen.

Op de negende plek heb ik dit jaar een mobiele game staan. Eentje waar ik waarschijnlijk meer tijd in heb gestoken dan me lief is: Final Fantasy Brave Exvius. Wat een toffe game is dit zeg! Het lijkt erg op Brave Frontier wat ik ook een behoorlijke poos op mijn mobiel gespeeld heb en wat ook uit de stal van Square Enix komt.

Brave Exvius is een turn-based game waarin je het steeds opneemt tegen een aantal monsters. De formule is zo opgezet dat je steeds een stukje verder komt in een verhaal en dat er ook steeds een stukje verhaal bij komt met (bijna) iedere update. En daarbij kun je ook nog eens karakters oproepen om ze vervolgens sterker te maken door ze mee te nemen in je party. Een spel wat in no-time enkele uren wegslokt als je niet op past.

Maar daarmee ook een bijzonder vermakelijke game! Een terechte negende plek in mijn top 10 dus!

Een titel waar ik weer heel erg van genoten heb is BioShock The Collection. In ieder geval mijn reis terug naar Rapture was weer erg tof. Dat deel heb ik dan ook in één ruk uitgespeeld. Deel twee heb ik grotendeels gespeeld, maar toen werd de verleiding te groot om Infinite, die ook in deze collectie zit, te gaan spelen. Dus daar ben ik toen mee aan de bak gegaan.

De games zijn wel een beetje verouderd, maar door het oppoetswerk in deze collectie kunnen ze nog prima mee. En ik vond dat er minstens één remake/remaster in mijn lijst moest dus heb ik voor deze gekozen, al vond ik de Resident Evil Remakes ook bijzonder tof om weer te spelen!

Fall out 4 heb ik helemaal uitgespeeld en de post-apocalyptische wereld bleef me maar aantrekken. Gelukkig kwam er nog content voor de game uit in de vorm van wat Workshop DLC's, The Mechanic en Far Harbor. Die laatste twee, maar vooral die laatstgenoemde heeft me weer behoorlijk wat uurtjes bezig gehouden.

De reis naar een eiland ver van het vasteland en dan ook nog eens eentje waarin de complete sfeer anders is dan de rest van de game was echt erg tof! En daarbij is het dus ook nog eens een contentpakket boordevol nieuwe missies, personages en een leuke twist aan het verhaal! Een terechte zevende plek!

Unravel is een game die ik gespeeld heb, maar niet bezit. Wat an sich best gek is. Ik heb de game ooit bij een vriend gespeeld en zat bijna met open mond te kijken naar het scherm. Wat een originele en toffe game is dat zeg! Je speelt met een wollen mannetje genaamd Yarny die simpelweg verder moet zien te komen in verschillende levels door zijn eigen wollige lichaampje te gebruiken.

Alleen dan niet zoals je zou verwachten. Hij is namelijk een gebreid mannetje en er zit een touwtje los. En met dat touwtje kun je jezelf ophijsen, vastknopen en verder slingeren of een soort touwbrug maken waar je dan overheen kunt lopen. Je doet natuurlijk veel meer dan touwtjes knopen, maar je zoektocht draait wel constant om het rode garen. Maar Unravel biedt niet alleen platform- en puzzelplezier, er ligt een veel dieper idee achter.

Een idee van emoties, dat ook nog eens goed overgebracht wordt. En dat is wat deze game zo sterk maakt in mijn ogen. Daarbij ziet de game er werkelijk fantastisch uit met zijn Scandinavische achtergronden. Ontwikkelaar Coldwood heeft dan ook echte omgevingen gebruikt in de game en die gedigitaliseerd. En dat komt werkelijk prachtig uit de verf! En het geheel heeft Unravel wat mij betreft een waardige titel gemaakt voor een nummer zes in mijn top 10 games van 2016!

Als ik tijd over heb ga ik deze game ook zeker nog eens aanschaffen en op mijn gemakje een keer of drie à vier doorspelen.

We zijn alweer halverwege de lijst en daar heb ik de laatste LEGO Star Wars game neergezet. Ik ben altijd erg blij met de LEGO games. Ze houden je lekker bezig, vertellen een bekend verhaal op een ludieke manier en de humor die de games bieden is echt hilarisch. Er zijn slechts enkele uitzonderingen in deze franchise (LEGO Marvel games) die ik niet leuk vind, maar de rest heb ik echt verslonden.

Zo ook met The Force Awakens. Ik heb deze game in één ruk uitgespeeld en raakte geen moment verveeld. De game volgt de gebeurtenissen uit de gelijknamige film en biedt zelfs momenten die niet in de film zitten. Daarbij wordt er in deze game een aantal nieuwe elementen geïntroduceerd voor de LEGO franchise die ik erg tof vond. Zo kun je vliegen met een ruimteschip, racen en knallen met een enorm luchtafweergeschut. En je kunt de game ook nog met meerdere karakters doorlopen in singleplayer of in multiplayer.

Aangekomen op de vierde plek van mijn top 10 staat toch echt Dragon Ball Xenoverse 2. Sowieso hou ik gewoon van vechtgames. Daarbij vond ik Dragon Ball Xenoverse al tof, maar dat miste nog iets. En het tweede deel maakt dat ruimschoots goed. Waar in het eerste deel de Hub, Toki Tori City, wat klein was, is dat in het tweede deel met Conton City een stuk uitgebreider. Er is in de hub ook veel meer te doen.

Daarbij volgt de game de gebeurtenissen uit de verschillende series ook redelijk. Natuurlijk met een twist, want dat is het hele doel, maar om hier doorheen te lopen is echt erg tof. Vooral omdat je van die momenten tegenkomt uit de serie die je 'vroeger' keek. En het vechtsysteem is ook sterk vooruit gegaan in mijn ogen. De gevechten zijn veel dynamischer en als je een vreselijke supermove inzet, lijkt het ook alsof je de vijand daarmee verpulvert.

Wat mij betreft mag er snel een Dragon Ball Xenoverse 3 komen of een game die je door een compleet nieuw verhaal heen gidst in dezelfde stijl.

En dan komen we in de top 3 terecht van mijn top 10 games van 2016. De Dark Souls franchise heb ik altijd tof gevonden. Eerlijkheidshalve scheld, frons en verkramp ik vaker dan dat ik lach tijdens de game, maar iedereen begrijpt denk ik wel waarom. Bij Bloodborne had ik hetzelfde en toen ik van Dark Souls III hoorde moest ik 'm gelijk hebben. Helaas ben ik nog te weinig aan deze game toe gekomen en zit ik al een tijdje ergens halverwege de game, omdat ik tijdgebrek heb.

Maar wat is die game weer tof zeg! Ik hou wel van een donkere setting en een game die je echt weerstand biedt. En Dark Souls is echt genadeloos. Een goede knal tegen je kop en hoppa; de lamp gaat uit. "Game Over!" Begin maar weer opnieuw vanaf de laatste save. Als je dat vaak genoeg overkomt, pas je wel op. Bij ieder verdacht liggend blaadje gaan alle alarmbellen af en dan nog, juist als je het niet verwacht, staat er ineens weer een enorm beest voor je neus!

Square Enix had me al enorm verrast met World of Final Fantasy, een game die ik eerst niet zag zitten bij het kijken van de trailers, maar die toch enorm tof was. Die game had ik dan ook binnen no-time uitgespeeld. Maar toen kwam Final Fantasy XV uit. En wat ziet die game er goed uit zeg! Het nieuwe vechtsysteem speelt geweldig en daarbij is het verhaal ook weer sterk zoals altijd bij Square Enix.

Alleen Final Fantasy heeft ook wat punten waar ik niet heel gelukkig over was. Zo werd het verhaal op een gegeven moment een beetje lineair, iets wat precies omgedraaid was bij Final Fantasy XIII. Daarbij viel het me wat tegen dat ik niet gewoon eidolons kon oproepen wanneer ik dat wil. Deze dingen beletten me niet om deze game een tweede plek te geven in mijn Top 10. Het was alleen een eerste plaats geweest als deze punten beter uitgewerkt waren!

En dan komen we eindelijk bij de eerste plek in mijn top 10 van 2016; Uncharted 4. Ook weer een game die ik in één zucht (meerdere malen) uitgespeeld heb. Het is de afsluiter van de serie en van het avontuur van Nathan Drake en dat vind ik op zijn zachtst gezegd jammer. Ergens is het wel begrijpelijk van Naughty Dog, maar het blijft jammer. Wat heb ik van deze franchise genoten en het laatste deel was wat mij betreft echt de kers op de taart.

Er stonden een heleboel vragen open bij het spelen van voorgaande delen en die zijn nagenoeg allemaal beantwoord in dit laatste deel. Een deel wat er overigens geweldig uitziet, heerlijk wegspeelt en je de tijd doet vergeten. Overal is iets te zien, van werkelijk adembenemende uitzichten tot sterk gedetailleerde landhuizen. De game is gewoon af en de franchise eigenlijk ook. Tenminste, wat Nathan Drake betreft dan.