De Nintendo Switch is erg populair onder onze redactie, maar er blijft er maar één onze echte Nintendo man, en dat is Koen! De Switch heeft z'n tweede jaar achter de rug en het apparaat is weer veel toptitels rijker. Maar welke games zijn Koen het meest bijgebleven? Dit zijn de top 5 beste games van 2018 volgens Koen van Rijsoort.
De
Mario Party spellen hebben mij de afgelopen jaren nog maar weinig geboeid. Vroeger toen ik jong was speelde ik de allereerste Mario Party voor de Nintendo 64 (en later Mario Party 3) wel eens na school met vrienden of met mijn zus, maar dat eindigde vaak in haat en nijd. Wanneer ik aan het verliezen was zag ik die vriendjes maar al te graag naar huis gaan en mijn moeder heeft regelmatig de Nintendo 64 moeten uitzetten omdat mijn zus en ik elkaar in de haren vlogen.
Mario Party 4 en de ontelbaar daaropvolgende delen (vergeet de handheld titels niet!) heb ik allemaal merendeels aan mij voorbij laten gaan. Pas toen
Super Mario Party werd aangekondigd voor de Switch kreeg ik weer interesse in de serie. Het feit dat je de Switch overal mee naartoe kan nemen, betekent dat je nu overal iedereen kan uitnodigen voor een potje Mario Party en dat kan nog wel eens leuk uitpakken!
Super Mario Party biedt de klassieke Ganzenbord-achtige gameplay waarmee de serie ooit begon. Maar het zijn de Monopoly-achtige twists en verrassingen die er voor zorgen dat je in het spel af en toe over lijken gaat. Gelukkig nu dat ik ouder en wijzer ben kan ik beter tegen mijn verlies.
Super Mario Party heeft mij als één van de beste games van 2018 enkele hele leuke avonden bezorgd, ook terwijl ik keihard aan het verliezen was! Ach, het is maar een spelletje.
Er zijn dit jaar veel
toffe ports uitgebracht voor de Nintendo Switch. Sterke Wii U-titels werden opnieuw uitgebracht voor het systeem en legendarische spellen zoals
Dark Souls en
Okami zagen opnieuw het licht. Naast de genoemde titels werd er nog een spel opnieuw uitgebracht, namelijk één van mijn favoriete spellen ooit gemaakt; de tactische
real time RPG
The World Ends With You.
The World Ends With You kwam oorspronkelijk meer dan tien jaar geleden uit voor de Nintendo DS en heeft destijds erg veel indruk op mij gemaakt. Het spel speelt zich af in het centrum van de Japanse stad Shibuya, waarin de jonge arrogante Neku op mysterieuze wijze terecht komt in een spel over leven en dood (nee, het is niet Mario party).
Tijdens de zogenaamde Reapers-game verandert Neku langzaam in een beter mens en leert hij de meest geweldige personages kennen. Vooral Neku's dwarse partner Joshua en de geschifte badguy Sho Minamioto zijn twee van mijn meest favoriete personages uit het spel.
The World Ends With You -Final Remix- is vanaf het begin tot aan het verrassende einde een spel met ontzettend veel zelfvertrouwen, kracht en uitstraling. De soundtrack van het spel is subliem en mixt verschillende muziekgenres zoals Indie, Punk en Soul in een J-Pop-achtig jasje. Minpuntje is dat de besturing van deze port niet altijd even goed werkt, maar voor mij blijft
The World Ends With You -Final Remix- één van de beste games van 2018 en één van de beste games ooit gemaakt.
Kirby heeft dit jaar zijn debuut op de Switch gemaakt! Met Kirby Star Allies leverde de roze held weer een prima platformspel af, maar het was wel allemaal erg volgens het boekje. Het hoofdavontuur van Star Allies is leuk, maar wat aan de korte kant en doet minder gekke dingen dan voorganger
Kirby Planet Robobot was
(dat spel gaven wij 9,2!) Wat we toen nog niet wisten, is dat Kirby Star Allies tot en met het einde van dit jaar relevant bleef! Het spel werd namelijk vanaf de dag van release versterkt door gratis(!)
DLC in de vorm van nieuwe personages gebaseerd op publieksfavorieten, nieuwe levels en zelfs een geheel nieuwe spelmodus!
Marx, de dierenvriendjes Rick, Kine en Coo,
Dark Meta Knight en
Magolor maakte allemaal hun debuut als speelbare personages in Star Allies en dat maakte mij als giga Kirby-liefhebber natuurlijk erg blij. Tot mijn grote verrassing startte ik elke keer wanneer er een nieuwe lading DLC werd toegevoegd het spel weer op om alle nieuwe inhoud te spelen. Zo heeft het spel voor mij alsnog een langere levensduur gekregen.
Als je nu
Kirby Star Allies koopt, krijg je al die gratis DLC er nu dus gelijk bij. Met
de 8,0 die wij het spel begin dit jaar schonken, noemde ik Kirby Star Allies al een aanrader voor jong en oud, maar nu dat het spel flink uitgebreid is ben ik alleen maar enthousiaster. Kirby Star Allies is niet alleen de meest charmante platformer van het jaar, maar ook één van de beste games voor de Nintendo Switch.
Van een spel met een geweldige DLC-uitbreiding gaan we naar een spel wat eigenlijk van zichzelf een
DLC-uitbreiding is;
Xenoblade Chronicles 2 Torna- The Golden Country. Torna- The Golden Country biedt zich als voorloper van
Xenoblade Chronicles 2 aan, waarin we een kijkje nemen naar wat zich 500 jaar voor het verhaal van
Xenoblade Chronicles 2 afspeelde. Verrassend genoeg is Torna- The Golden Country meer dan alleen een uitbreiding, want dankzij de verbeterde mechanics en gestroomlijnde verloop van het spel is deze uitbreiding niet alleen één van de beste games van 2018, maar misschien ook nog wel beter dan het hoofdspel.
In Torna- The Golden Country volg je Lora en haar Blade partner Jin. Mensen die het hoofdspel hebben gespeeld kennen Jin als een melancholische slechterik, maar in deze uitbreiding zie Jin in een heel ander licht. Al gauw maken Jin en Lora kennis met Adam en zijn Blade de Aegis Mythra. Samen met nog een heleboel ander gezelschap trekken zij er op uit om de plannen van de kwade Aegis Malos te stoppen.
Met dit gezelschap reis jij over twee gigantische titanen en neem je deel aan de meest dynamische en vlotte gevechten die de serie tot nu toe kent. Het vechtsysteem is namelijk flink verbeterd door het iets te versimpelen, waardoor de gevechten een stuk sneller verlopen. Torna- The Golden Country duurt zo'n 20 uur, maar door allerlei extra opdrachten uit te voeren kan je ook makkelijk zo'n 30 uur zoet zijn met het spel. Dat is ontzettend veel voor een DLC-uitbreiding. Het einde van Xenoblade Chronicles 2 Torna- The Golden Country maakt daarnaast veel indruk en laat je met een brok in je keel achter.
Ik hoop dat spelers die Torna- The Golden Country spelen ook nieuwsgierig worden naar het avontuur van Rex en Pyra in Xenoblade Chronicles 2 en misschien zelfs de Xenoblade-games die daaraan vooraf gingen.
Xenoblade Chronicles 2 Torna- The Golden Country laat namelijk meer dan ooit zien dat met deze franchise Nintendo goud in handen heeft.
Super Smash Bros Ultimate is het ultieme Smash Bros spel. Nu zegt de titel van dit spel dat natuurlijk, maar voor mij is het ook meer dan waar. Elk personage dat ooit mee vocht in een Super Smash Bros-titel is terug en daarnaast zijn er ook nieuwe vechters toegevoegd, waaronder personages waar fans al jaren om vroegen. Ik was één van die fans, want na al die jaren werd het wachten eindelijk beloond;
Ridley maakt zijn Smash Bros debuut als speelbaar personage! Al sinds Super Smash Bros Melee wilde ik de meedogenloze leider van de Space Pirates als speelbaar personage. Dit was altijd een onpopulaire mening, want jarenlang was er een grote groep mensen die hier nooit in geloofde aangezien Ridley z'n proporties ''te groot'' zouden zijn voor Smash Bros. Ik vond dit altijd een slap argument, want Ridley zou er nog net zo intimiderend en krachtig uit zien als hij ietsjes kleiner was. En hoe tof zou het zijn om de jolige Mario en Pikachu eens flink te grazen te nemen met een Xenomorph-achtige draak!?
Toen Ridley tijdens de afsluiting van Nintendo's E3 presentatie werd aangekondigd was ik werkelijk waar in extase. Ik was op dat moment op een feestje en was eigenlijk van plan de hele avond het internet te weren zo dat niets van Nintendo's E3 presentatie verklapt werd, totdat een vriend tijdens het feestje de presentatie speciaal voor mij opzette. Mijn enthousiasme was zo groot, dat er regelmatig iemand kwam kijken of het wel goed met mij ging.
Super Smash Bros Ultimate zag er zo veelbelovend uit, met meer personages en stages dan ooit en zelfs verbeterde game-mechanics. Maar dit was nog niet alles, want ondanks dat Sakurai waarschuwde dat er dit keer niet al te veel nieuwe personages zouden debuteren, had hij toch nog een 'grote verrassing' in petto.
En daar was hij dan eindelijk. Ridley oogt gevaarlijker dan ooit en draaide tijdens zijn onthulling Mario zelfs de nek om.
De toon was gezet voor Super Smash Bros Ultimate. Nieuwe toevoegingen zoals
Castlevania personages Simon en Richter Belmont en de nieuwe Echo Fighters Chrom, Dark Samus en Ken maakten het alleen maar beter. Maar sinds het moment dat Ridley was aangekondigd was ik al content met het spel. Als klap op de vuurpijl werd ook nog eens Donkey Kong's
King K Rool aangekondigd
(begeleid door die fantastische Gang-Plank Galleon remix), iets wat ik nooit had durven dromen.
Ondertussen heb ik al meer dan 45 uur in Super Smash Bros Ultimate gestoken. Ondanks alle kritiek heb ik heel erg genoten van het avontuur in World of Light en ben ik al begonnen aan m'n tweede playthrough van de verhaalmodus. Ook ben ik nog druk bezig met het verzamelen van alle 1299 Spirits, waardoor talloze videogames personages alsnog een gastoptreden maken.
Ik hou zielsveel van de Super Smash Bros spellen en dit ultieme deel geeft mij alles wat mijn hartje begeerd. Er is niets zo magisch als de aankondiging van een Super Smash Bros-game en ik heb ook dit jaar weer naar het spel toegeleefd.
Super Smash Bros Ultimate is mijn spel van het jaar, maar ik zie mezelf dit spel volgend jaar nog net zo veel spelen en misschien over twee jaar nog steeds.